вічна маладой, зменлівай природи. p align="justify"> Витокі білоруський прози - у паезіі. Паетични, сінтетични погляд на жицце виразна характаризуе першия апавяданні Якуба Коласа и Змітрака Бядулі. Хоць яни вельмі розния па палею Мастацкай фактури, стилістици. p align="justify"> У пачатку XX ст., калі Сћ літаратуру прийшлі Янка Купала, Якуб Колас, 3. Бядуля, М. Багдановіч, М. Гарецкі, білоруський апавяданне толькі станавілася на ногі. Яшче Сћ XIX ст. існавалі досиць разнастайния ліричния, драматичния жанри. Прози, аднако, не було. Празаічни Беларускі Стила мусіСћ нарадзіцца. I гета була нялегкая завдання, калі гавариць іменна пра нациянальни (243-244) Стила, бо ен мусіСћ увабраць у сябе спосабами Бачані, адчуванне навакольнага світлу білорусам, яго менталітет. p align="justify"> Слязліва-сентиментальни Стила, ариентация на суцельния пакути героя, у жицці якога няма ніводнай Світлана хвіліни, що не магла Даць даревалюцийнай білоруський прозі вялікага мастацкага полоні, хоць паласу такої прози Сћ В«Наша НівеВ» значная и адчувальная. Не міг народ, як жабрак, толькі плакаць и стагнації, паказваючи, палі рани, нягоди. Рана ці позна така літаратура мусіла саступіць месца іншого - аб'ектиСћнай, аптимістичнай, напоСћненай НЕ толькі нягодамі простагландинів Чалавек, альо и яго дасягненнямі, заваевамі. p align="justify"> Многія апавяданні Змітрака Бядулі Сталі хрестаматийнимі: В«Пяць лижак заціркіВ» (1912), В«Малої дривасекіВ» (1914), В«На Каляди до синаВ» (1913), В«Вялікодния яйкіВ» (1913), В«ЛетапісциВ» (1914). Апавяданні гетия - дияменти, залатия зярняти, з якіх уздималася ніва Нова білоруський літаратури. Яни могуць упригожиць саму развітую літаратуру. За Бядуля зграя вялікая культура. p align="justify"> Змітрок Бядуля Сћ апавяданнях паказвае забітую, цемная, размешчаную як би на краі світлу вагомі. Адналінейную пазіцию пісьменніка дерло заСћважиСћ Максім Багдановіч: В«Са змрочним Гумаров Малю ен невяселае білоруський жицце и імкнецца адисці пекло яго Сћ фантастични, казачни світлоВ». p align="justify"> Трагічнае няредка виступаємо Сћ Бядулі Сћ іпастасі камічнага, камічнае паСћстае як би В«сміх праз сльозиВ». Гета справядліва Сћ дачиненні апавяданняСћ В«Пяць лижак заціркіВ», В«Вялікодния яйкіВ». Альо вось апавяданне В«ЛетапісциВ». Можа, сама бліскучае з усіх бядулеСћскіх навів, створаних у даревалюцийни годину. Твор реалістични, можна сказаць, Надав битави, напоСћнени паезіяй, рознагалоссем жицця. Сюжет яго нескладани. Стари селянін Мірон, син якога паехаСћ на заработкі Сћ Америку, хочай напісаць яму пісьмо, бо церпіць пекло нявесткі, якаючи НЕ тое што за гаспадара, за Чалавек яго НЕ травні. Мірон непісьменни, таму заклікае на дапамогу васьмігадовага Сћнука Андре, Які, відаць, толькі пайшоСћ у школу. p align="justify"> Ноч. Сям'я спіць у пуні на сіні. Стари Мірон падимае Сћнука и вядзе Сћ хату: напісаць ліст синові можна толькі ноччу, патаемна пекло нявесткі, бо вдень яна нізавошта НЕ дасць гетага зрабіць. p align="justi...
