нципаСћ, яго презідент Ернст Крегмер падаСћ у адстаСћку. Презідентам стаСћ Юнг. Ен дапамагаСћ псіхатерапеСћтаСћ - габреям, якія билі вимикаю з нямецкага грамадства и Сћ сувязі адхіліСћ абвінавачванні адносна яго сімпатий да нацизму [16]. p align="justify"> Важливим паваротним пунктам у жицці Юнга биСћ канец Інший сусветнай Вайни. У пачатку 1944 р., піша Юнг, ен зламаСћ НАДУ, а таксамо Сћ яго здариСћся інфаркт. Падчас якога ен страціСћ притомнасць и адчуСћ, што памірае. У яго паСћстала дзіСћнае Бачані, у якім ен разглядаСћ нашу планету, з боці, а самогу сябе не більший, чим сума усяго таго, што ен здзейсніСћ падчас свойого жицця. У Наступний момант, калі ен хацеСћ пераступіць парог нейкага храму, ен убачиСћ свойого доктара, Які ішоСћ яму насустрач. Лекар приняСћ абриси Караль виспиться Кос (радзіма Гіпакрата), каб вярнуць яго тому на зямля, и Сћ Юнга паСћстала пачуцце, што жицця Лекарь Нешта пагражае, у тієї годину як яго, Юнга, Сћласная жицце було виратавана (і сапраСћди праз некалькі тидняСћ яго лекар нечакана памер). Юнг заСћважиСћ, што Сћпершиню адчуСћ Горкан расчараванне, калі вярнуСћся да жицця В«[22]. p align="justify"> Бліжей да канца свойого жицця Сћсе Менш адцягваСћся на знешнія перипетиі штодзенних Падзу, усьо больш накіроСћваючи палю Сћвагу да агульнасусветним праблєми. Чи не толькі пагроза атамнай Вайни, альо Сћсе больш перанаселенасьць Зямлі и варварскае знішченне природних ресурсаСћ сумесна са страшним забруджваннем навакольнага асяроддзя Глибока хвалявалі яго. Магчима за Сћсю гістория виживання чалавецтва як целага, апинулася Сћ пагрозлівим святле Сћ інший палового ХХ ст., І Юнг здолеСћ адчуць гета значний хутчей астатніх. Так вирашаецца ліс чалавецтва, то натуральним будз гучаць вань: В«Не існуе архетип, Які СћяСћляе, так би мовіць, усьо чалавецтва або яго ліс?В» Юнг бачиСћ, што ва Сћсіх сусветних релігіях, Такі архетип існуе и праяСћляецца Сћ вобразе так званага 1. мужчини, альбо касмічнай Чалавек антропоса. Антропос, гіганцкая касмічная Чалавек, Які адлюстроСћвае жиццеви принцип и Сенсит усей чалавечай жицця на Зямлі (Іміра, Пан-ку, Адам). p align="justify"> УпеСћненасць у абсалютнай адзінасці Сћсяго існага привяла Юнга да думкі, што фізічнае и ментальнае, накшталт прасторавага и часовага, есць категориі чалавечия, псіхічния, и НЕ адлюстроСћваюць реальнасці з неабходнай дакладнасцю. З причини палею природи думак и мови людзі непазбежна вимушания (несвядома) усьо дзяліць на палі супрацьлегласці. Адсюль антіномність будь-яких сцвярдженняСћ. Фактична супрацьлегласці могуць Биць фрагментамі адной и тієї жа реальнасці. СупрацоСћніцтва Юнга Сћ апошнія гади жицця з фізікам Вольфганг ПаСћлі привяло абодвух да пераканання, што вивученне фізікамі глибінь материі, псіхолагамі - глибінь псіхічнага, могуць Биць рознимі спосабамі падиходу да адной схаванай реальнасці. p align="justify"> Ні псіхалогія НЕ можа Биць дастаткова В«аб'ектиСћнайВ», па колькі назіральнік непазбежна Сћпливае на назірае аб'ект, ні фізіка, що н...
