е здольная узроСћнях вимераць адначасова колькасць руху и хуткасць часціц. Принцип дадатковасці стаСћ асноСћним у сучаснай фізіци. Юнг лічиСћ яго асноСћним и Сћ вирашенні праблем души и ціла. p align="justify"> На працягу Сћсяго жицця на Юнга СћплиСћ розния знешнія падзеі НЕ звязана адзін з адним, якія адбиваліся адначасова. Наприклад, смерць аднаго Чалавек и тривожни сон у блізкага сваяка. Юнг адчуваСћ, што падобния В«супадзенняВ» патрабавалі нейкага дадатковага тлумачення Акрам сцвярдженні аб нейкай В«випадковасціВ». Такім дапаСћняюць принципам тлумачення Юнг назваСћ сінхроннасцю. На мнение Юнга сінхроннасць грунтуецца на універсальним парадку Сенсит, Які з'яСћляецца дадаткам да причиннасці. Сінхронния з'яву звязана з архетипамі. Природа архетипа - не фізічная и НЕ ментальна - належиць да двох абласцей. Так, што архетипи здольния праяСћляцца адначасова и фізічна, и ментальності. Тут паказальни приклад - випадак з адним пациентам Сведенборгом, згадвани Юнгом, калі Сведенборг перажиСћ Бачані Пажар Сћ тієї сами момант, калі Пажар сапраСћди бушаваСћ Сћ Стакгольме. На мнение Юнга, пеСћния змена Сћ таборі псіхікі Сведенборга далі яму годинний доступ да В«абсалютнай ведаСћВ» - у вобласці, дзе пераадольваюцца мяжи годині и прастори []
У 1955 у гонар 80-годдзя Юнга Сћ Цюриху адбиСћся міжнародни кангрес псіхіятраСћ пад кіраСћніцтвам Манфреда Блейлера, сина Юджіна Блейлера (у якога Юнг пачинаСћ палю кар'еру псіхіятра Сћ Бурхгольцлі). Юнгом було прапанавана зрабіць даклад аб псіхалогіі шизафреніі, теме, з якой пачаліся яго даследаванні Сћ 1901 Юнг станавіСћся Сћсе больш адзінокім у 1955 памерла яго Жонка Ема Юнг, нязменни спадарожнік на працягу больш чим палового стагоддзя. З усіх вялікіх даследчикаСћ глибіннай псіхалогіі Юнг биСћ адзіним, чия Жонка стала яго вучнем, засвоіла Метад и приеми на практици Сћжила яго псіхатерапеСћтичния Метад. p align="justify"> У 85 гадоСћ Карл ГустаСћ Юнг атримаСћ титул ганаровага грамадзяніна Кюснахт, у якім пасяліСћся Сћ далекім 1909 Мер Сћрачиста СћручиСћ геніяльнаму псіхолага цириманіяльни ліст и друк, а Юнг виступіСћ з прамовай, звярнуСћся да присутних на палею роднаВ базельскім диялекце. НезадоСћга да смерці Юнг завяршиСћ працю взяти над палею аСћтабіяграфічнай кнігай В«Успаміни, сни, разважанніВ» [22], якаючи стала бестеллера Сћ Заходнім Свеце, а таксамо са сваімі вучнямі напісаСћ цікавую кнігу В«Чалавек и яго сімвалиВ» [29], папулярнае виклад асноСћ аналітичнай псіхалогіі [33].
Карл ГустаСћ Юнг памер у сваім будинку Сћ Кюснахт 6 жніСћня 1961 Развітальная циримонія адбилася Сћ пратестанцкай царкви Кюснахт. Мясцови пастар у надмагільнай прамова назваСћ нябожчика В«прарокам, здолеСћши стримаць страшні націск рацияналізмуВ» зрабі магчимим для Чалавек зноСћ здабиць палю душу. Цела було креміравана, а попел пахавани Сћ сямейним склепі на мясцових могілках [20]. br/>
2. Значенне вученьне К.Г. Юнга аб архетипах у р...