інтарес да іудзейскай духоСћнай літературна спадщина. Робяцца першия СПРОБА асенсаваць релігійнаміфалагічния паданні Бібліі Сћ термінах гречаскай філасофіі. 3 іншага боці, узнікла вострое патреба апраСћдаць Розума релігійния сцвярдженні. У гетих метах викаристоСћваецца алегаричнае тлумаченне текстаСћ Свяшченнага Пісання, г.зн., Метад екзегетикі (Гр. ехедеііказ тлумачиць). p> Шмат зрабіСћ для станаСћлення релігійнай філасофіі Філон Александрийскі, творчия гади жицця якога припадаюць на пачатак I стагоддзя. Ен стаСћ вялікім майстрам екзегетикі. Філон скіроСћвае палі думкі на Маісеева Пяцікніжжа. Шмат распрацаваних ім приемаСћ витлумачення текстаСћ Сталі Сћзорам для Сћсей наступнай екзегетикі.
Філон увогуле правільна меркаваСћ, пгго за знепшяй Форман міфа ці гістаричнага падання хаваецца глибокі духоСћни Сенсит. Адной з важливих умоваСћ пранікнення Сћ таямніцу святих пісьменаСћ з'яСћляепда, на яго мнение, грунтоСћная навуковая и філасофская Адукация. Альо Філона мала цікавіць зямни Сенсит релігійньгх міфалагем. Ен биСћ дерло філосафам, для якога ідея бога зрабілася галоСћним прадметам інтелектуальних памкненняСћ.
Майстерству екзегези будуць вучицца Сћ Філона айци царкви. Мастацтва тлумачення текстаСћ тривала засвоіцца Культурал сяреднявечча.
Праз стагоддзе пасли дзейнасці Філона дасягае росквіту інша разнавіднасць релігійнай філасофіі гнастицизм. Яго прихільнікі спрабавалі Даць філасофскае тлумаченне хрисціянскаму веравизнанню. Цікава, што пад ведамі яни разумелі зусім НЕ винік пазнання природи и Чалавек, а Сћсведамленне міфалагічних и релігійних вобразаСћ. Здабиць такія веди яни імкнуліся, як и Філон, плиг дапамозе алегарьганага и сімвалічнага тлумачення міфаСћ. p> Вядомим гностикам биСћ Валянцін, Які жиСћ у II ст. Ен паходзіСћ з Егіпта, альо пераехаСћ у Рим и меСћ значний Поспех у тамашняй хрисціянскай грамадзе.
Асновай светапогляду гностикаСћ було СћяСћленне аб раздвоенасці Сћсяго існага на святло и цемру, ДАбро и зло. Носьбітам святла и дабра з'яСћляецца дух (плерома), а Сћсе зле и цемнае залежиць пекло материі. Гетия процілегласці бесперапинна змагаюцца паміж сабой. p> ГностикаСћ жива цікавіць фундаментальна праблєми: адкуль жа Сћ Свеце зло и якаючи яго природа? Варта заСћважиць, што Сћ хрисціянскім светапоглядзе гетая праблєми адигривае виключна вялікую ролю. Пригадаем хоць би вострое Сћвагу вернікаСћ да фенамену Граха. Каб вирашиць праблему, гностикі дапускаюць існаванне двох багоСћ: богтворца и богзбавіцель. Дерло твориць з недасканалай па самій палею сутнасці материі цялесни світло, Які таму Сћжо адпачатку перапоСћнени злом. Другі виступаємо захавальнікам и збавіцелем чалавецтва. Альо збаСћленне патрабуе ад Чалавек Сћласних намаганняСћ, што немагчима без узвишення духу над Плоцца.
Афіцийная царква наприканци другог стагоддзя адвергла гнастицизм. Яе кіраСћнікоСћ НЕ задавальняла, што многія гностикі адмовіліся ад Старога Запавета и што іх вученне було НАДТО Складання для...
