а па ходу развіцця канфлікту падводзіць сваіх герояСћ Аляхновіч, за-праграмавани НЕ вонкавимі категориямі (Грош, грамадскія заба-бони и г. буд), що не біялагізмам ці Сћладай над реальним светам В«рчарованной далнойВ», В« запредельностн В»(А. Блок) містичнага світлу сімвалізму. Жиццевую зададзенасць вобразе драматург бачиць у іншим: у парушенні льно запаветаСћ, у ігнараванні адказ-насці за Сћчиненае Перад сабою и іншимі. Так нараджалася складу-ная праблематика В«НОВА драмиВ» Ф. Аляхновіча з прияритетам суадносін паміж душеСћнимі патенциямі Чалавек и здзяйсненнем ім свойого призначення згодна з етичнимі законамі и па-трабаваннямі. p align="justify"> плиг знаемстве з вобразамі Симона (В«Страхі жиццяВ»), Сцяпана и Матильди (В«ценіВ»), Костуся (В«Няскончаная драмаВ») годинах уз-нікае Сћражанне, што яни гавораць НЕ тое, аб чим думаюць ці што адчуваюць. Надав аб сваім набапелим яни виказваюцца звичайна-будзеннай МОВА, за нейтральна-слоСћнай абалонкай якой Сћгад-ваюцца заглушания інтенсіСћния емоциі. Годинах рефлексавания інтелігенти Ф. Аляхновіча разумеюць, што наблізіліся да псіхіч-нага надлому, спрабуюць раскриць душу сваім рідним и блізкім, альо НЕ знаходзяць тих праніклівих слоСћ, што прабілі б бреш у гли-хой сцяне чалавечага адчуження. p align="justify"> такогого стилявога Ефєкт драматург дабіваСћся плиг дапамозе мастацкага приему, вельмі характернага для пісьменніцкай па-етикі Ібсена, Метерлінка, ПшибишеСћскага, асабліва Чехава, - приему пабудови диялога з В«падводнай плиннюВ».
не менше улюбени прием Аляхновіча, уключани Сћ яго Метад псіхалагічнага даследавання, - прием інтелекгуальнага асенса-вання Падзу самімі персанажамі. Адсюль сапраСћдная розв'язка драм пісьменніка дадзена НЕ Сћ нейкіх заключний сценах и В«развітальних маналогахВ», а з'яСћляецца як би састаСћной часткай гетих многіх, раскіданих па Сћсяму твору момантаСћ рефлексіі. Апошнія Сћ палю Чарга пастаянна падводзяць герояСћ да сітуациі вибару, альо, што характерна, що не толькі яни, а Надав завяршенне сюжета п'єсою НЕ вичерпвала Сенсит галоСћних калізій. Героі так и НЕ робяць свій нейкі важливі для будучині крок, и дзеянне Сћ п'єсою за-стаецца незамкненим. Разам з критим така адкритая, незавершаная канцоСћка драм Аляхновіча (яна ж сустракаецца Сћ п'єсою Ібсена, ПшибишеСћскага, Чехава) як би дапускала нови працяг вирашення пастаСћлених праблем. p align="justify"> Треба сказаць, што Ф. Аляхновіч биСћ майстар Моцний, частко-ва Надав меладраматичних ефектаСћ. Альо галоСћнае - яни нідзе НЕ парушалі малюнак псіхалагічнай праСћдападобнасці и калі Надав змяшчалі елемент таямнічасці, то заСћседи билі падпарадкавани логіци развіцця дзеяння, раскриццю праблематикі драми. p align="justify"> Такія таємниці, важния для руху галоСћнага канфлікта драми, су-стракаюцца Сћ п'єсою В«Дзядзько ЯкубВ» (1918), В«ценіВ», В«Страхі жиц-цяВ», В«Няскончаная драмаВ». Знешні ці падзейни аналітизм можна лічиць толькі дадаткам да галоСћнага Сћ п'єсою Аля...
