шматтемнасць, якая часта праяўляецца ў межах аднаго верша;
цяга да мініяцюрних, лаканічних форм верша, адсутнасць буйних вершаваних форм (редкае виключенне - раман у вершить Н.Гілевіча «Лодачкі»);
трагедийна-драматичнае светаадчуванне, уласцівае «памежнаму Чалавек»;
полістилістичнасць (спалученне ў паезіі канкретнага аўтара приемаў різни мастацкіх Стила - реалізму, неарамантизму, імпресіянізму, сімвалізму, постмадернізму, екзістенциялізму и інш.).
Неабходна зазначиць, што даследаванне сучаснага літаратурнага працесу ўскладняецца яго зменнасцю, рухомасцю и адкритасцю для засваення набиткаў сусветнага вербальнага дискурсу [7].
2. Мастацкія асаблівасці вершаў А. Хадановіча ў кантексце існавання сучаснай білоруський паезіі
Характернай прикметай Стила Андре Хадановіча з яўляецца інтертекстуальнасць, што звязана з яго постмадернісцкай ариентацияй. Пает любіць гульня з цитатамі, літаратурнимі кодамі, крилатимі словамі. Зазвичай яна травні канцептуальни характар. Суадносіни са сцверджанимі ў сусветнай культури ўяўленнямі пра норму дазваляюць раскриць пеўния важния Риси сучаснасці, ажиццявіць перааценку каштоўнасцяў. У виніку деканструкциі культурнага інтертексту аднатипния з Яви сучаснай речаіснасці, што виклікаюць адмоўную аценку аўтара, паўстаюць у зніжана-парадийним виглядзе.
А. Хадановіч спрабуе разбуриць стареатип. Якім чинам? Ен задзейнічае механізми паетикі ў сучасности актуаліях нациянальнага жицця. Смішна? Парадаксально? Мабиць, так. Альо, як нам бачицца, Спроба така есць. Магчима, як НЕ ўсведамляе и сам Пает. І гета ў гісториі білоруський літаратури дерло и надзвичайни акт версіфікацийнай пришчепкі паезіі да адарвнай пекло яе прози живога грамадскага арганізма ...
У дерло випадкі Хадановіч - не" орган паезіі», як пісаў Горкі пра Ясеніна, а інструмент паезіі. Ен и піша задля читання, а для декламациі (слухачоў, дзе ен калабурна вигаворваецца на високім узроўні свойого інтелекту и начитанасці). І піша ЄП не зборнікі и НЕ кнігі, як яму здаецца, а сюжетна раскладвае ўласния вершить згодна сценарияў сваіх колишніх ЦІ яше будучи виступленняў (канцертаў па сутнасці). Нездарма ў інтерв'ю «Радянської Білорусі» ен паўпрост гавориць Л. Рублеўскай пра неабходнасць збліження сучаснай літаратури (маючих на ўвазе паезію) з масавай Культурал.
«Ти» - гета слухач и читач, бо сам Хадановіч урубіўся ў гета як Ніхто інши. Ужо ў прадмове да свойого зборніка Пает дабраахвотна дае паказанні на сябе. Ен прастадушна признаецца. Што ў гетих гульнева-іранічих ритмізаванних текстах яго «галавіт и асабліва« душі и серца »украдзена столькі, колькі дазволіла маскультурнае грамадскае атаченне, у якім ен Живе и твориць. Пра гета ен піша и ў вершить «Чемпіянат світлу па акинскай паезіі» (даречи, а ЦІ НЕ Лепша «першинство»?):
І ти, як старі дасведчани акин,
гатова спяваць пекло радасці,
бо ўсе іншия нечага шукаюць,
а ти ўжо знайшоў . [10, с. 21]
Пра центони ўжо абридла казаць. Пра начитанасць ди інтелектуальнасць Паета, видатнае відання ім замежнай літаратури и паезіі таксамо. Малайчина! Альо ж-дзе што...
