огіі, а таксамо викаристоўваюць багатая вопит Народнай міфасвядомасці, критим самим далучаючися да першкриніц, асноў білоруський духоўнасці. Паказальнай у гетим Сенсит з яўляецца творчасць Р. Барадуліна, А. Сиса, А.Мінкіна, М. СКОБЛОВ и інш. З імкненнем да захавання нациянальнай памяці звязана и цікавасць сучасности аўтараў (Н.Гілевіча, А. Разанава, Я.Сіпакова, Л. Рублеўскай, Н. Мацяш, І. Багдановіч и інш.) Так гістаричнай тематикі. Плиг гетим шматаспектнасць яе ўвасаблення - пекло рамантизациі далекага мінулага да реалістичнага паказу Падзу и постацей даўніни - сведчиць пра пераасенсаванне вобразаў наших Славута продкаў и разбуренне ранейших стереатипаў у асвятленні гістаричних калізій.
Поиск нациянальнай ідеі и адрадженне самасвядомасці беларусаў характаризуюць патриятична - публіцистичную паетичную плинь, што набила асаблівую папулярнасць у 90-я рр. . Яе репрезентуюць Н.Гілевіч, Г. Бураўкін, А. Сис, В. Куртаніч, В. Шніп, Л. Рублеўская, С. Сокалаў-Воюш и інш. Публіцистичнасць Стила ўласціва и вершить з екалагічнимі мативамі, паширенне якіх детермінавана пагрозлівим дисанансам сучаснага Чалавек и природи, парушеннем гармоніі паміж бія-і наасферай (Р. Барадулін, Ю. Свірка, А.Пісьмянкоў, А. Сис, Е. Акулін и інш.) , а таксамо чарнобильская тематика, з яўленне якой стала балючим водгукам на трагедию нациянальнага маштабу. Радияцийная катастрофа пасяліла ў серцах паетаў мінорна-драматичнае светаадчуванне, біль i Крик души. З тривогай гавораць яни пра паслячарнобильскую з яву [10]. (М. Мятліцкі, Р. Барадулін, А. Вялюгін, С. Законнікаў, У. Някляеў и інш.). Атрибутиўнай адзнакай сенняшняй лірикі виступаємо адлюстраванне гарадскіх реалій як натуральнага, а не варожага асяродку чалавечага існавання. Урбаністичная тематика стала неад емнай часткай паетичнага світлу Г. Булик, Л. Дранько-Майсюк, А. Глобуса, Л. Рублеўскай, І. Багдановіч и інш. Разам з критим традицийния для білоруський традициі вершапісання ТЕМи вескі и настальгіі па їй, живапісання природи и ўвасаблення пригажосці рідних краявідаў, жахаў и наступстваў Вайни (причим як Вялікай айчиннай, так и Вайни ў Афганістане), Кахане и інтимних пераживанняў асобі, якія знаходзяць свае ўвасабленне ў лірици ледзьве НЕ кожнага аўтара, займаюць тривалия пазіциі и ў сучаснай паезіі.
Як бачим, беларуская паезія сення - з ява шматаблічная и неаднародная. У палею кнізе даследчикі вилучаюць шесць асноўних Мастацкая-стилевих плиней ў сучаснай лірици - лірика-апавядальную, рамантичную, публіцистичную, Мастацкая-сінкретичную, філасофска-аналітичную, універсальна-інтелектуальную - и адзначае іх кантактнасць, дифузію, узаемапранікальнасць. Критим не менше у агульним виглядзе можна сфармуляваць дамінанти развіцця білоруський лірикі на сучасности етапі. Гета:
узмацненне асобаснага пачатку, суб ектиўна-вияўленчага фактару;
декананізация традицийних форм, естетичная аригінальнасць (жанрава-естетични сінкретизм, сінтез паезіі и прози, винаходніцтва нових фармальних адзінак), што значний ўскладняе визначенне жанравай природи твора;
ариентация на сусветния культурні та традициі, и ў приватнасці, еўрапейскі мадернізм и постмадернізм, што сприяе активізациі класічних еўрапейскіх и ўсходніх форм лірикі;
інтелектуалізация и філасафічнасць; широкае викаристанне форм Мастацкай умоўнасці (швидше, парабали и інш.)
...
