і. Апавядальнік перадае НЕ толькі перажитае ім самім, но и тое, што даводзіцца пераживаць яго старейшай сястри. Асаблівае месца ў споведзі героя займаюць успаміни пра маці, з якіх и пачинаецца апавяданне. Хлопчик згадвае, што маму пахавалі не так на самих могілках, но так - кришку збоку - за плотам, бо казалі, што яна неяк НЕ зусім так, як треба для могілак, памірала [3, с.54].
Відавочна, што маці Сконч жиццё самагубствам. Далею ідзе гаворка пра бацьку, пра якога хлопчик Веда толькі са слоў сястри, што бачила яго рази са дві raquo ;, калі сама була маленька, а Адама яшче и на Свецє не було. Нішто, казала, хоць старенькі, но ласкаві биў: шеляга, а то и цукеркаў, бувала, приносіў и НАДТО Пекного пахучу адзежину меў на сабе. Альо я так и не бачиў яго: на пахавунак мамкі ен НЕ прийшоў. Чаму? Не відаю [3, с.3] .3 гетага винікае, што бацька биў Заможне чалавекам и не захацеў ажаніцца з жанчинай, якаючи паходзіла з ніжейших сацияльних слаёў. За адзінкавимі праяўленнямі ўвагі, редкімі наведваннямі и падачкамі хаваецца жорсткі чалавек, абиякави да лёсу ўласних дзяцей и іх маці. Відаць, ен ускосна вінавати ў смерці жанчини.
плиг Мамця жилі ми ў Пекного мураваним будинку; будинок биў вельмі високі, но ми жилі зусім нізенька - биццам у зямлі raquo ;, - згадвае хлопчик, но НЕ ўспримае гету акалічнасць драматична: яму Надав смішна ўспамінаць, як некалі, гледзячи праз аконца, бачилі яни з сястрой, як мільгалі Перад вачамі толькі ногі людзей, як би людзям галоў и не треба було [3, с.56].
Напаўгалоднае існаванне ў халодним падвальним памяшканні, аднако, успамінаецца хлопчику як сама Світлана ў яго жицці, бо побачим була мама. Епізод гети ў творити надзвичай Моцний па сіле емациянальнага ўздзеяння. Аўтар твора паўстае як лірик, майстар псіхалагічнай деталі. Герой апавядання, та прикладу, успамінае: Жиць було добра, спакойно, и гульні палі з Ганулькай мелі >> [3, с.143]. Хлопчик расказвае, як сястра малявала на сцяне вугольчикам кветкі, падобния на тия, што маляваў мароз на акне, толькі тия билі Білої, а гетия чорния laquo ;. Чорния кветкі - Мастацкая деталь, якаючи паглибляе драматичнае гучанне твора. Нечаканая асацияция ўзнікае ў хлопчика плиг ўспаміне аб ВАДЗА, якаючи капала з акна, нагадваючи маленькаму герою твора матчина сльози. Відаць, що не аднойчи плакала жанчина, гледзячи на сваіх дзяцей, но матчина сльози хлопчик успримае своеасабліва: Або - іншим разам - з акна вада стані капаць, - вось Якраз, як часта, бувала, з вачей мамчиних: така Перш маленька крапелька, а пасли яна неяк Пухно, Пухно и зробіцца велізарная, бліскучая і. кап; а потим інша, трецяя, но таксамо памаленьку: кап. кап. кап. Толькі, пам'ятаю я, раз мамчина крапелька ўпала мені на твар, дик така цёплая була, ажно Гарач, а тия, што з акна капалі, дик іншим разам замярзалі ў доўгія-доўгія сасулькі, тади ми завершу Ганулькай аддзіралі іх и гулялі ў крамніка, што Цукер Прадаю" [3, с.87]. Маміна сляза Гарач, и яна сагравала дзіцячае серца пяшчотай.
Згадвае апавядальнік и пра тое, як часта даводзілася яго героям галадаць, чаму таксамо ёсць адпаведнае тлумаченне: Здаралася не раз, што есці НАДТО хацелася, а мамка НЕ ??приносіла (мусіць, години не мела), дик затое яна як пачне нам гавариць, як пачне, а так вміла Пекна гавариць: як птушачкі Божия - такія маленькія, бедненькія, а страхі над сабой НЕ маюць, а ми травнем; як іх вецер праймае, а да нас не дабіраецца; як яни галодния Спаціо садзяцца;- И ўсё гета так Пекна, так жаласліва нагавориць, што аж нам захочацца Биць падобнимі да гетих птушачак Божих, каб и нам холадна було, каб и нам, як гетия Божия птушачкі, галоднимі класціся Спаціо у халодни кут. I кладзёмся. А мамка доўга яшче сядзіць и шие, шие, шие. Raquo;.
калі маці памерла, дзеці знайшлі ў яе вопратци дві злоти (вадаць, жанчина зашила іх на Чорней дзень raquo ;, думаючи пра галодних дзяцей), якія на пеўни годину далі ім магчимасць пракарміцца. А калі гріш скончиліся, Ганулька пайшла ў заробкі, а братові напомніла пра матчина запавет: Ти, Адамка, що не дурей, сядзі ў хаце ди лемантар, як мамка паказивала, гризі, а я Пайде гріш зарабляць и на сябе и на цябе [3, с.55]. Гетая деталь розкриває яшче адну акалічнасць, звязані з вобразе маці. Значиць, у хаце була и кніжка. Маці вучила дзяцей грамаце, Тлумач, як важлива гета для іх далейшага жицця. Паміж радкоў апавядання прачитваецца цели раман пра жиццё гета жанчини - натури духоўна багатай, трапяткой, безабароннай Перад ударамі лёсу. Відаць, яна була на самим краі адчаю, калі пайшла на самагубства, пакінуўши дзяцей, горача любімих ёю.
Далею у творити разгортваецца гістория Ганулькі, расказаная ўжо яе братам: хлопчик расказвае, што заробкі яна Дастан ўскорасці: то на пабягушкі, то падлогі Миць, то вади принесці ЦІ так што якое, - но зарабляла , и рік за рокам ішлі роўна, спакойно. raquo ;...
