align="justify"> Росквіт Полацкага княства припадае на праСћленне князя Усяслава Брачислававіча (1044-1101), Які больш вядоми пад мянушкай Чарадзей. УсяслаСћ Брачислававіч паспяхова бараніСћ суверенітет Полацка Сћ шматлікіх війнах з КіеСћскімі и НаСћгародскімі князямі. Апісанне яго жицця Сћтримлівае реальния и фантастичния Риси. Ен княжиСћ 57 рік з 1044 па 1101. Першия гади княжання ен займаСћся унутраним уладкаваннем княства. Затим павеСћ заваеСћніцкія війни з суседзямі. У 1065 УсяслаСћ аблажиСћ ПскоСћ, а Сћ Наступний Годзе СћзяСћ НоСћгарад, забраСћши як вайскови здабитак царкоСћную маемасць з Сафійскага сабора, у критим ліку и кликані для Сћласнай полацкай Сафіі. У адказ вки рускіх князя - ІзяслаСћ, СвятаслаСћ и Усевалад - аб'ядналіся и виступілі супраць Усяслава. Дерло горадо, Які апинуСћся на іх шляху, биСћ Менск. Горад биСћ узяти. Рускія Князі павялі палі войскі далей па раце Нямізе и тут сустреліся з войскамі Усяслава 3 сакавіка 1067 АСћтар "Слова пра паходу Ігарави" пісаСћ: "На Немнзе снопи стелять головамі, молотять цепамн булатнимі, на току жнзнь кладуть, віють душу від тіла. Немні криваві брегі НЕ жітом билі посіяні, а костьмі синів русскіх ". На месцев речкі Нямігі цяпер праходзіць вуліца Няміга Сћ Мінску. p align="justify"> літах 1067 Яраславічи, якія Сталі таборами пад Орша, запрасілі да сябе Сћ шацер для перагавораСћ Усяслава з двума синамі, гарантуючи яму бяспеку, альо, парушиСћши абяцанне, паланілі яго, адвезлі Сћ КіеСћ и пасадзілі Сћ вязніцу. У 1068 кіеСћляне паСћсталі супраць свойого князя Ізяслава, визвалілі Усяслава и абвясцілі яго вялікім князем КіеСћскай Русі. p align="justify"> ПазбаСћлени кіеСћскага прастола, ІзяслаСћ звярнуСћся за дапамогай да польскага Караль Баляслава; апошні з войскамі з'явіСћся пад Кіевам. Насустрач яму виступіСћ УсяслаСћ з кіеСћскім апалченнем. Сярод кіеСћлян була нязгода. Чи не жадаючи Сћблитвацца Сћ няпеСћную праворуч, УсяслаСћ кінуСћ війська І сярод ночи виправіСћся Сћ Полацк. УсяслаСћ двойчи губляСћ Полацкі прастол и зноСћ яго адваеСћваСћ. Плиг Усяславе була пабудавана полацкі Сафійскі Сабор, Полацкае княства дасягнула найвялікшага росквіту, яго межи дасягнулі берагоСћ Балтикі. У Прибалтици билі закладзени дзве полацкія крепасці - Кукенойс и Герцик. p align="justify"> пасли смерці Усяслава Полацкае княства було падзелена на асобния дробния княстви паміж яго синамі. З'явіСћся шераг асобних княстваСћ: Полацкае, Мінскае, Віцебскае, Друцкае, ІзяслаСћскае, Лагойскае, СтрежаСћскае, Гарадзецкае. Аднако прастол у Полацку лічиСћся галоСћним. p align="justify"> ТураСћскае княства вядома з 980 року. Дерло летапісни князь - Тур. Найбільший вядоми тураСћскі валадар - Святаполк Акаянни, Які дамагаСћся незалежнасці Турава пекло Кіева. Для гетага ен заключиСћ дамов са сваім цесцем польскім Караль Баляславам Хоробрим. Бацька Святаполка кіеСћскі князь Уладзімір убачиСћ у гетим небяспеку да сябе, и зняволіСћ Святаполка, яго Жонка и польскага епіскапа. Аднако пазней па прохання кіеСћскіх Баяр Святаполк биСћ визвалени. Пасли смерці Уладзіміра ен заняСћ у 1015 Годзе кіеСћскі трон. Адначасова ен заставаСћся князем ТураСћскім. Святаполк апасаСћся сваіх малодшие братоСћ Барис и Гліба, таму падаслаСћ да іх забойцаСћ. Альо сапраСћдним сапернікам для яго биСћ наСћгародскі князь ЯраслаСћ (Мудрі). ВикаристаСћши абуренне забойствам Барис и Гліба, ЯраслаСћ пачинае Вайн са Святаполкам. На баку Святаполка биСћ польскі кароль БаляслаСћ Хороброго. У 1019 Годзе на раце Альцен Святаполк биСћ разбіти І з решткамі війська Сћцек у Польшчу, дзе Хутка памер. p align="justify"> плиг Яраславе Мудрим ТураСћ падпарадкоСћваСћся Кіеву. У канц яго княжання ТураСћ адасобіСћся пекло Кіева. Пасли смерці Яраслава у 1054 Годзе кіеСћскі трон Займаюсь тураСћскі князь ІзяслаСћ, захаваСћши за сабою ТураСћ. У 1078 Годзе тураСћскім князем становіцца син Ізяслава Яраполк. Ен веСћ барацьбу з Валинскім княствам. Валинскія Князі падаслалі да Яраполка забойцаСћ, у 1087 ен биСћ забіти. У 1088 Годзе тураСћскі трон Займаюсь брат Яраполка Святаполк. У 1093 ен биСћ запрошани на КіеСћскі трон. p align="justify"> Паказчикам еканамічнага развіцця ТураСћскага княства з'яСћляецца Сћзнікненне и зростання гарадоСћ Берасця, Пінску, Слуцьку. У Турава биСћ вечави парадак. Гаражане мелі права голасо. Акрам князя у Турава биСћ пасаднік и тисяцкі, Які адказваСћ за гарадскі полк. p align="justify"> У Турава-Пінскім княстве назіралася тенденция да збліження з іншимі беларускімі землямі. І хоць на териториі Турава-Пінскай зямлі пасли яе вихаду з-пад спливу Кіева Сћ 1158 Годзе Сћзнік шераг асобних удзелаСћ, Князі іх дзейнічалі згуртавана. У пачатку XIII ст. Турава-Пінская зямля Сћсе больш звязвала свій ліс з Новагародскай зямля у барацьбе супраць агульнага ворага - галіцка-валинскіх князеСћ. p align="justify"> Так сяредзіни XIII ст. Новагародская зямля дасягнула високага еканамічнага и культурнага развіцця. Гетаму садзейнічаСћ шераг причин. Тут було добра развіта земляробства, ...
