Жижаль (Жижа, Жиж) - бог Агню. Живе пад зямля, ходзіць там, випускаючи з сябе полум'я. У спакойно таборі Жижаль ідзе паціху, и пекло ягонага полум'я саграваецца зямля. Калі ж раззлуецца - перасоСћваецца Хутка, и полум'я вириваецца на паверхню, виклікаючи Пажар. Воблік Жижаля неантрапаморфни, уяСћляСћся ен у виглядзе Агню. p> У беларускім язичніцтве есць таксамо багі, дзеянні якіх звязана з канкретнай парою року.
Зюзя - бог зіми и холаду. Ягонае імя паходзіць пекло дзеяслова "зюзець" - "мерзнуць, калець пекло мароз ". УяСћляСћся ен у виглядзе невисокага, тоСћстага, лисага дзедо з доСћгай Бєлай берадой, Які Сћ расхристаним білим кажусе з непакритай Головата и босі ходзіць па снезе и Лютай сцюжай наганяе страх на Сћсе живое. Лічилася, што калі пекло маразоСћ трашчаць древи и бярвенні Сћ хаце, дик гета Зюзя б'є па іх даСћбней. Каб паменшиліся Мараза, треба було пералічиць імени Сћсіх лисих дзядоСћ у весци.
Ляля (Леля, Лада) - багіня Вясна, Кахане, дзявочага хараства. УяСћлялася Сћ виглядзе маладой пригожай дзяСћчини, якаючи рання Вясна ходзіць па праталінах и абуджае зямля пекло зімовага сну. Дзе яна ступіць, там Земляні трава, распускаюцца кветкі. У гонар Лялі існавала дзявочае свята -Ляльнік (5 травня), якое з'яСћлялася закліканнем Вясна. ДзяСћчати збіраліся на лузі альбо агародзе, вибіралі паміж сабой "Лялю", апраналі яе Сћ білу Сарочка, упригожвалі зеленню, садзілі на Сћзвишша и вадзілі вакол яе карагод, спяваючи песні, у якіх славілі Лялю.
Цеця - багіня літа, а таксамо звязане з ім урадлівасці и дабрабиту. УяСћлялася Сћ виглядзе пригожай мажнай жанчини з житнім вянком на Головата. У руках Цеця тримала хліб, садавіну и гародніну, якімі яна адорвала кожнага, хто їй сустренецца. Цеця лічилася сімвалам дабрабиту и шчодрасці. У галодную пару казалі: "Голад НЕ Цеця, падапре - лика з'ясі''. p> Жицень - бажаство восені, апякун асенніх палявих робіт. УяСћляСћся.Сћ виглядзе нізкага хударлявага старога з незадаволеним тварі, ускудлачанимі валасамі и трима вачамі (трецяе на патиліци). Лічилася, што Жицень садзейнічае зростанню и паспяванню збожжа и гародніни, а таксамо назірае, ці добра вядзецца гаспадарка. Калі знойдзе на полі шмат каласоСћ, пакінутих жнеямі, збірае іх, звязвае Сћ Снап и пераносіць на полі таго гаспадара, у якога Сћбрана чиста. У виніку на Наступний рік у нядбайнага гаспадара будз Меншем, а у стараннага - велика Сћраджай. Годинах Жьщень у виглядзе жабрака з торбан ходзіць па дарога и пагражее пальцях кожнаму сустречнаму. Гета з'яСћлялася знакам будучага вялікага няСћраджаю. Есць прьмаСћка: "Жицень з торбан - голад на двір ".
3. Беларускія язичніцкія святі
В
Беларускія язичніцкія святі з'яСћляліся арганічнай часткай сялянскага жицця. Іх характар ​​звязана са сваеасаблівим усприманнем годині, якое вельмі істотна адрозніваецца ад нашага. Ми СћяСћляем годину у виглядзе лініі, для нас ен цяче пекло мінулага праз суча...
