алізе твора и визначенні яго жанравай приналежнасці разглядаць у сукупнасці такія важния паказчикі, як форма, змест, специфіка сюжетабудови, тематика и праблематика, ТВОРЧА індивідуальнасць пісьменніка. Такі падиход дапаможа Сћ праблєми жанравага размежавання навели и апавядання и дазволіць пазбегнуць адвольнага, фармальнага Надання творити статусом навели. Варта адзначиць, што Сћ сучаснай літаратури дастаткова прикладаСћ видатних навів з усімі адзнакамі жанру: з гострим, часта парадаксально сюжетам, адсутнасцю празмернай апісальнасці, кампазіцийнай адточанасцю, напружаним, драматичним дзеяннем, нечаканай развязкай. Найбільший адпавядаюць акресленим адметнасцям навели В«Пяць лижак заціркіВ», В«ЗлодзейВ», В«Сон АнупреяВ» З. Бядулі, В«ЗлавіСћВ», В«АдгукнуСћсяВ», В«КантрактВ» Я. Коласа, В«ХадзякаВ» М. Гарецкага, В«КолькаВ» М. Багдановіча. У гетих творах сюжет зведзени да адной жиццевай падзеі, якаючи з яСћляецца на проста навіной (навела - пекло італ. Novella - навіна), о з нечаканай, незвичайнай развязкай навіной ва Сћмовах паСћсядзеннага жицця як для Сћтваральніка асноСћнага дзеяння, так и для яго (дзеяння) назіральніка ці саСћдзельніка.
плиг вибари жанравизначальних паказчикаСћ для адрознення навели пекло апавядання Альона Шарапа прапануе вилучаць специфіку Мастацкай сітуациі. У падтримку гетага меркавання даследчица приводзіць теорию Гегеля, з якой винікае наступнае:
. аСћтар у розчини павінен ствариць канкретную, визначаную сітуацию, м. зн. сітуацию з пеСћнимі супяречнасцямі;
. неабходна сутикненне героя з сітуацияй, яго реакция, дзеянне, накіраванае на вирашенне супяречнасцей;
3. у ЕПАС дзеянне примае форму падзеі (дзеяння, якое Сћжо адбилося);
. у сістеме гегелеСћскіх паняццяСћ на дерло месцев стаіць В«сітуацияВ», а пасли В«геройВ», В«дзеяннеВ», В«падзеяВ», Пачатковая момант - сутикненне героя з сітуацияй.
Дзеля розумінню специфіка раскрицця характар ​​ў мастацкім розчини навуковец умоСћна размяжоСћвае мастацкія сітуациі на групи и типи:
з пунктом Погляду ахопу годині и прастори - на кароткачасовия и працяглия, лакальния и маштабния;
па спосабами адлюстравання - на праСћдзівия и СћмоСћния;
па Сћздзеянню на персанажаСћ - В«правяраючияВ» и характараСћтваральния;
па Сенсит - типовия и нетиповия, трагічния и камічния, звичайния и незвичайния, альтернатиСћния и завяршальния, спакойния и небяспечния и Г.Д.
Такім чинам, типовай и визначальнай рисай навелістичнага сюжета, згодна з приведзенай теорияй, з яСћляецца напружанае сутикненне супяречнасцей, вичарпанне вострага канфлікту, даведзенага да кульмінациі (вирашенне Мастацкай сітуациі). Па меркаванню даследчици, сітуация - гета В«Пачатковая расстаноСћка ...
