абвяшчення яго Караль польскім, а кн. П. Долгорукова паслаСћ дамовіцца з Караль прускім аб канвенциі адносна Праходим рускіх войскаСћ праз Прускі територию. Калі Аляксандр I пазнаСћ аб гетим, ен з пулу праехаСћ НЕ Сћ Варшаву, як ранєй меркавалася, а Сћ Берлін, тут ен дамогся умоСћнага далучення Прусіі да кааліциі, за што їй абяцани биСћ Гановер; тади ж у Патсдаме, у грабніци Фридриха Вялікага, Аляксандр I пакляСћся Сћ вічним сяброСћстве Караль прускаму и яго дому. Затим Аляксандр I паспяшаСћся да палею арміі. Маецца шмат сведчанняСћ, што ен и вакол яго НЕ сумняваліся Сћ перамозе. Напяредадні бітви князь ДалгарукаСћ гавариСћ з Напалеон пекло імя Аляксандр I так, як биццам рускія сіли стаялі на вишинях Монмартра. Аляксандр I сам гареСћ нецярпеннем пазмагацца з Напалеон. p align="justify"> паразит рускіх и аСћстрийскіх войскаСћ пад АСћстерліцам (20 Лістапада 1805 р.) було поСћнае, кааліция була засмучаная, АСћстрия паспяшалася заключиць мір з Францияй. Пасли АСћстерліц Аляксандр I НЕ адмовіСћся ад асноСћних сваіх перакананняСћ, альо, атримаСћши баявое хришченне, стаСћ самастойния, стражей, падазроним. Самалюбства яго НЕ маглів НЕ пакутаваць: у гетак засуджани ім епохі Кацярини и ПаСћла рускія войскі атримлівалі толькі перамогі - а плиг ім, у присутнасці яго, цара (чаго не було з першої години Пятра Вялікага), войскі билі рашуча разбітия. Ен шукаСћ у души апраСћдання и знайшоСћ яго - у навакольних. Широкий распаСћсюдзілася легенда пра падступнага вобразе дзеяння аСћстрийцаСћ; Надав Лізавета АляксееСћна, якія черпалі палі звесткі з першакриніци, у лістах да маці запеСћнівае апошнюю, што причина няСћдачи аСћстрийци, що не знаходзіць слоСћ для іх вимови (lache, traitre, bete), запеСћнівае Надав, што аСћстрийци НЕ толькі примусілі галадаць рускую армію, альо и звярнулі зброю палю супраць рускіх! У критим жа духу казаСћ у Берліне князь ДалгарукаСћ. p align="justify"> Акрам АСћстриі, у вачах Аляксандр I вінаватия билі и рускія генерали, асабліва КутузаСћ, и члени неафіцийнага камітета: яни Сћвялі гаспадара Сћ Зман адносна СІЛ Напалеон. Гурток неафіцийнага камітета распаСћся. Увага Аляксандр I Цалко засяродзілася на знешняй палітици. Знешнюю палітику ен узяСћ непасредна Сћ палі рукі; плиг галоСћних Дваро ЕСћропи Сталі годину пекло годині з'яСћляцца асаблівия пасланци яго з важнимі, сакретнимі дарученнямі; міністр замежних спраСћ НЕ заСћседи биСћ Цалко дасведчани аб сапраСћдних мають намір Васпана. Аляксандр I адважиСћся працягваць Вайн з Напалеон, на гети раз - у САЮЗ з Прусіяй.Даремна князь Чартарийскі енергічна паСћставаСћ супраць такогого ладу дзеянняСћ, прадказваСћ гібель Расіі пекло САЮЗ з Прусіяй, паказваСћ на неабходнасць для Расіі набицця вусцяСћ Німану и Вісли, г.зн. як раз тое, што пасли и Напалеон прапанаваСћ Аляксандр I.
Усе гетия параду не пераканалі Аляксандра I, и князю Чартарижскімі застали толькі пакінуць Пасадена міністра замежних спраСћ. У Наступний 1807 пакінуСћ Пасадена міністра Сћнутрани...
