ь, Які вирабляСћся на прадприемствах Беларусі, прадаваСћся НЕ толькі на мясцовим ринку, альо вивозіСћся таксамо и Сћ Масква.
аднако "Цукрове гарачка" працягвалася нядоСћга. Неакреплия цукровия заводи Беларусі НЕ витрималі канкурентнай барацьби з больш буйнимі прадприемствамі Расіі, Украіни и Польшчи и Сћ сяредзіне 60-х гадоСћ ХIX ст. спинілі палі існаванне.
Нягледзячи на істотния зрухі Сћ развіцці прамисловасці Беларусі Першай палового XIX ст., У параСћнанні з агульнарасійскай яе памери билі нязначнимі, а ТЕМП развіцця - надзвичай маруднимі.
Працес разлаження феадальна-пригонніцкіх адносін знайшоСћ палі адлюстраванне Сћ змяненні складу насельніцтва Беларусі, у Росція долі гарадскіх жихароСћ.
У 1825 у пяці білоруських губерніях визначилiся 69 гарадоСћ. Найбільший буйнимі гарадамі билі Вільна, Віцебск, Мінск, МагілеСћ, Гродна. У 59-ці Гарад колькасць жихароСћ було Меней 5 тисяч, па даних Центральнага статистичнага камітета гарадское насельніцтва Сћзрасло Сћ 1861 да 655,3 тис. жихароСћ супраць 261,4 тис. у 1825 Гарад раслі як за кошт натуральнага приросту, так и Сћ виніку примусовага перасялення яСћреяСћ з памешчицкіх маенткаСћ.70-80% гарадскога насельніцтва Складанний мяшчанства (рамеснікі, дробния гандляри), дваранства и духавенства - 6-7 % , купецтва - 2-2,5 %. У Першай палового XIX ст. Гарад яшче НЕ Сталі центрамі прамисловасці, у іх працягвалі развівацца гандаль и рамяство.
Гандаль на Беларусі развіваСћся пераважна Сћ формі кірмашоСћ. Так, у Гродзенскай губерні налічвалася 43 ярмаркі. На самай буйної з іх - Зельвенскай - гадави гандлеви абарот перавишаСћ 1 млн. рублеСћ. Сярод буйних кірмашоСћ Беларусі вилучалiся таксамо Любавіцкая Сћ МагілеСћскай губерні и Мінскія кантракти. Усяго на Баларусі праходзіла каля 200 кірмашоСћ. Сюди привозілі сельскагаспадарчия и прамисловия Таварі НЕ толькі з Беларусі, альо и з МаскоСћскай, Уладзімірскай, Ніжагародскай губерніяСћ, Украіни, Польшчи, Прусіі и р. д. У Білорусь увозілі воСћну, металічния виробок, галантарею и р. д. Цікава адзначиць паступовае змяненне асартименту привезених тавараСћ. Наприклад, на СтаСћпянскую пристань у І827 м. привозілі пераважна прадмети розкошу: фарфорави и фаянсави посуд, Кришталь, люстеркі, Дарага віно, а Сћ 50-х гадах вигружалі пераважна чугунния виробок, свінец, волава, паперу; у 1860 було вивантажують на пристань 19,7 тис. пудоСћ чавуну.
У развіцці Гандль важливу ролю адигривалі судаходния рекі Бярезіна, Припяць, Дняпро, заходная Дзвіна, Німан, якія звязвалі Білорусь з балтийскімі и чарнаморскімі портамі. Транспартния перавозкі дасягнулі значних памераСћ. У 1861 у МагілеСћскай губерні па Дняпру и Сожи прайшло 1082 судна, 441 плисти, на якіх було зайнята 17 тис. робітників. У Гродзенскай губерні па суднаходних реках прайшло 5 531 судна и 7 584 плисти, 772 суднарабочих перавезлі тавараСћ на 8 563, 5 тис. руб., У Віленскай губерні прайшло 3230 судоСћ, 2 441 плисти; на іх було зайнята 18 991 Чалавек и завантажують Таварі на 4 471 тис. руб. Праз Ригу, Гданськ, Кенігсберг адпраСћляліся велізарния баржі з таварамі з Беларусі за мяжу. p> Вивазни гандаль Беларусі асабліва пашираецца Сћ 40-50-я гади, калі Сћзняліся сусветния цени на збожжа. Пра яго ажиСћленне сведчиць павеліченне вивазу збожжавих культур за апошнія пяць рік Перад реформай. Так, калі Сћ 1856 з Беларусі вивезена жита 73, аСћса 92, ячменю 39 тис. чверцей, то у І86І м. адпаведна: 318, 447, 154 тис. чверцей. Такім чинам, за пяць рік виваз збожжа з Беларусі павялічиСћся Сћ 1,5 рази. Гетаму сприяла и паляпшенне сродкаСћ сувязі, будаСћніцтва дарога. Була пабудавана МаскоСћска-ВаршаСћская шаша, якаючи прайшла праз вки Беларускія губерні: МагілеСћскую, Мінскую, Гродзенской. Важливу ролю Сћ гандлевих перавозках адигривалі рекі и канали. На іх знаходзілася да 85 пристаняСћ. У 1804-1805 рр.. Сконч будаванне Агінскага и Бярезінскага каналаСћ, якія звязалі Дняпро з Заходвяй Дзвіной, Неманья и Віслай. Хоць прапускная магчимасць гетих каналаСћ була малою, яни Сћсе ж мелі вялікае транспартнае значенне.
Альо развіцце Гандль було Цесна звязана са станам прамисловасці, сельскай гаспадаркі, плацежаздольнасці насельніцтва. Феадальна-пригонная сістема скоСћвала развіцце Сћсіх галін Народнай гаспадаркі, абмяжоСћвала паширенне Сћнутранага ринку.
Знішченне пригонних адносін з'яСћлялася неабходнай перадумовай далейшага еканамічнага развіцця.
Спіс криніц и літаратури
1. Шибека З.В. Гарад Беларусi (60-я гади XIX - пачатак XX ст.). Мн., 1997. p> 2. Білорусія в епоху капіталізму: Зб. док. і матеріалів: У 3 т. Мн., 1983 - 1990. Т.1 - 2. Мн., 1990. p> 3. Дакументи i материяли па гiсториi Беларусi. Т.2. (1772 - 1903 рр..). Мн., 1940. p> 4. Документи і матеріали з історії Білорусії. Мн., 1953. Т.3. p> 5. Фiлатава А. Дваранства на Беларусi Сћ канц XVIII - XIX cт. // Беларускi гiстарични часопiс. 1997. № 4. br/>
