ілі з саломи, а бувала - са сталова лижак.
На Гомельшчине Казу ўвасабляў хлопець, Які апранаў кажух и ў руках тримаў чапялу, на канце якой нацягвалі бурку. Ця була галавіт кази.
У Жлобіне и ў Краснабудскай вобласці культ кази атримаў найбольшае развіцце. Головата для кази рабілі специяльна з древа и абклейвалі Шкуран. Ніжнюю челюсць рабілі рухомай и з дапамогаю вяровачкі примушалі яе паднімацца и апускацца, г.зн. адкриваць и закриваць рот. Так галавіт прибівалі сапраўдния казения рогі, да ніжняй челюсці примацоўвалі Барадеї.
На Заходнім Палессі Казу рабілі з древа и Тулава пакривалі кажухом, пад Які залазіў хлопець.
У Баранавіцкім раене, Бресцкай вобласці для кази абавязкова бралі буде біла кажух са Світлана аўчинай. Рабілі маску кази з саломи и лази.
На Палессі маску кази майстравалі з древа, абклейвалі скурай, а рогі рабілі НЕ з саломи, а сталова лижак, ЦІ примацоўвалі рогі сапраўднай кази. Ніжняя Частка маскі була рухаванай, калі тузаць за вяроўку то ніжняя сківіца Варуша и стваралася ўраженне жуючай кази.
Каза сімвалізавала багацце и ўрадлівасць, пладавітасць и Дабрабит. Абрад вадження кази у критим виглядзе, у якім ен дайшоў да нас, прадстаўляе НЕ столькі абрадавае дзеянне, колькі битавую гульня, забаву. Сувязь гетага абраду з навагоднім Святіший травні старажитния генетичния каренні. Ускосним вказав на старажитнае паходжанне абраду з яўляецца факт захавання и широкага распаўсяджання культу кази у многіх еўрапейскіх (славянскіх и раманскіх) народаў. Вивученне дахрисцянскіх культаў паказала, што каза ў старажитнасці шанавалася за яе нібита здольнасць узмацніць урадлівасць зямлі. Адсюль и паходзіць магічная роля кази ў старажитнай навагодняй абраднасці и звязания з нею забабонния СПРОБА людзей викаристаць сілу живели для паляпшення ўрадлівасці палеў. Смерць кази, а затим ажиўленне, згодна абраду, увасабляе паміранне природи зімой и яе ажиўленне з приходам Вясна, и павінна абазначаць сакральну сувязь живели з раслінним светам. Акрам таго, гета живелі НЕ припісвалася адводзіць няшчасці пекло дому, г.зн. функция апатратічнай магіі. Згодна народним павер ям, черці НЕ любяць и баяцца кази, а казіная шерсць - магічни сродак, Які абараняе пекло варожних ўпливаў.
Распаўсюджанай каляднай Маскаєв була маска мядзведзя. Мядзведзь асациіраваўся з пладавітасцю, багаццем. Мядзведзевия маскі и касцюми суадносяцца з широкім колам ритуалаў, звязані з пераапрананнем Чалавек ў мядзведзя ў абрадавай практици шматлікіх народаў світлу.
Мядзведзя прибіралі ў два чорния вивернутия кажухі. Рукави аднаго адзявалі на рукі, другог на ногі. Ніз и підлоги сшивалі вяроўкай. На галавіт надзявалі чорну авечую шапку, твор вимазвалі саджай, чаплялі на Ланцуг ЦІ вяроўку. Па вуліци мядзведзь ішоў на нагах, альо ў хату ўваходзіў на чацвяреньках. Плиг мядзведзі - важак з доўгім кіем и музика з бубном. У Асіповіцкім раене Магілеўскай вобласці мядзведзя рабілі так: скручвалі чаравінне и гетимі доўімі спералівіднимі скруткамі абвівалі па руках. Нагах и ўсім Тулава хлопця, на галавіт адзявалі касматую шапку, шию и твор закривалі аўчинкамі поўсцю наверх, для вачей пакідалі невялікія шиліни. Плиг рухах шамацеў палею поўсцю. Часта да спіни мядзведзя примацоўвалі дошку, каб павабир міг Мацнев стакаць па їй. На ролю мядзведзя вибіралі звичайна дужих,...
