У гуртах калядоўшчикаў дзейнічаюць типавия збіральния вобразе-персанажи п яніцаў, міліциянераў, демабілізаваних салдат. Салдат апранаецца ў стару ваенную форму, кашкет, упригожваючи сябе арденамі мядалямі вялікіх памераў, якія виразаюць з бляхі, картону, и вешаюць на мундзір у некалькі радоў. На Брестчине сучасности абрад шчадравання - гета вяселая гульня з песнямі и танцамі, інтермедиямі. Шчадравальшчикі апранутия ў карнавальния строі дзедо Мароза, Снягурачкі, зіми, цигана, чорта, мядзведзя, ліси, зайця, з крикі и шумам ходзяць пекло хати да хати. Циганку прибіраюць ў яскраву спадніцу, яскраву хустку, твар размалеўваюць бурачной сокам, губної памадай, на шию вешаюць шмат пацерак, у вуши ЦІ на вуши - вялікія завушніци. Маладзічкай прибіраюць звичайна хлопця, апранаючи на яго жаночае адзенне [14, c. 198].
У сучаснай Беларусі захавать агульнараспаўсюджаная вераванне ў тое, што маска дазваляе рабіць шмат таго, чаго Нельга рабіць у паўсядзенним жицці и што приход пераапранутих абавязкова приносіць шчасце, здароўе, Дабрабит у сям ю на ўвесь рік.
Калядаванне з ўдзелам традицийних и новаўтвораних Масак травні даволі широкае распаўсюджанне, задавальняе естетичния густі многіх людзей. На Беларусі, як и ва ў многіх інших колишніх саюзних республіках, сучаснае навагодне-каляднае пераапрананне пазбавілася свойого першапачаткавага магічна-релігійнага Сенсит и ператварилася ў святочну забаву, сваеасабліви карнавал, што захоўваецца як форма регламентациі и ўпригожвання побуті, грамадскіх и сямейних адносін.
На виснове, етнаграфічнай ретраспективи свята Каляда и сучаснага ўвасаблення, можна зрабіць вивади:
На землях Беларусі ў ХІ - ХІІІ стст. з яўляюцца першия ўпамінанні аб скамарохах, якія падтримлівалі традициі народних абрадаў, захоўвалі регіянальни фальклор.
Калядаванне на Беларусі праходзіла з Вечар другог дня Каляди напяредні новаго року. У гетия Дні, калядоўшчикі, сабраўшися невялікімі групамі, пекло Трох да пяці Чалавек, адпраўляюцца хадзіць па весци з віншаваннямі.
Падчас святкавання Калядак праводзіліся старадаўнія гульні - рухомия, вяселия. Найбільш вядомая, якая дайшла да нас, з'яўляецца гульня Жаніцьба Цярешкі. Усе дзейства адбивалася ўначи и ў самай вялікай хаце.
Калядаванне з ўдзелам традицийних и наваутвораних Масак травні даволі широкае распаўсюджанне на Беларусі.
У сучаснай Беларусі захавать агульнараспаўсюджаная вераванне ў тое, што маска дазваляе рабіць шмат таго, чаго Нельга рабіць у паўсядзенним жицці и што приход пераапранутих абавязкова приносіць шчасце, здароўе, Дабрабит у сям ю на ўвесь рік.
1.2 Персаніфікация калядних герояў
Асноўная маска навагодняга пераапранання - каза. Казу прибіралі Наступний чинам: кажух, вивернуті аўчинай наверх, надзявалі адним рукавом на канец дугі, якая ставілася випукласцю ўніз. Рукаў залізвалі, їжак служиў шияй и галавіт, да якой примацоўваліся рогі, зробления з саломи ЦІ з асакі. Так другог канца дугі привязвалі хвіст, таксамо з саломи.
У весци Юравічи Гомельскаа Павєтьє для кази проста апраналі хлопця ў вивернуті кажух, з каўняра рабілі галавіт. Так яе примацоўвалі рогі з палак и вуши з трави, на шию вешалі званочак.
На Магілеўшчине для маскі кази рогі раб...
