ЗМЕСТ
Уводзіни 2
I Душа Паета - мастак філасофскай думкі 3
II розумінню Пает жицця 7
III Світло ліричнага героя 10
Заключенне 13
Викаристаная літаратура 14
УВОДЗІНИ
У наш прагматични и маланкава імкліви годину, калі Чалавек дарагая шкірна хвіліна, читач привик так такіх жа імклівих и Нервово вершаСћ - експромтаСћ, вершаСћ - імпульсаСћ, у якія недзе Сћ падтексце ледзь улоСћнимі штришкамі пазначана думка, якаючи и здольна абудзіць, узрухаваць душу, примусіць яе радавацца альбо засмучацца, пакутаваць над вечнай загадкай чалавечага бицця.
Мета наступнай Курсави ПРАЦІ з'яСћляецца даследванне ТЕМи філасофскай лірикі Ригора Барадуліна. Даследванне праведзена па творах пісьменніка и критичних материялах знакамітих білоруських критикаСћ и публіцистаСћ, якія таксамо закранаюць гетую тематику: У.ГніламедаСћ, А.Русецкі, В.Старичонак, А.Лойка, С.ЗаконнікаСћ, Л.Гарелік, А.Астраух, В.Макаревіч. p> Світло паезіі Ригора Барадуліна - асобни, широкі и високі, маляСћнічи и шматгалоси. У яго Сћваходзіш сення, як ва Сћжо знані и блізкі сваімі Сћрочишчамі палеСћ и пералескаСћ, рек и Азер світло. Ти тут биСћ, ти прийшоСћ зноСћ. Ти Сћспамінаеш, што тут було, бачиш, што есць цяпер, пазнаючи и НЕ пазнаючи знаемия мясціни, бо, як и Сћ природзе, тут Пану вічні закон абнаСћлення. Дик, як и Сћ природзе, сенняшняе, якое буяе навіной, що не можа стушаваць усіх слядоСћ учарашняга. Критим больш калі гета Сћчарашняе - яно и спаконвечнае: зяления аери, білі сніг, чирвонае сонейка, сіні блакіт над Хатай. p> Спектр філасофскай тематикі и праблематикі Сћ творчасці Ригора Барадуліна травні багату палітру. Бадай што, любі са шматлікіх яго зборнікаСћ можа пацвердзіць гетия слів. Критим больш яни тичацца творчасці епохі пераменаСћ, епохі рознага роду трансармаций, епохі з аморфнимі, астигматичнимі, спашукаючимі Чалавек каштоСћнасцямі. Адчуць Подих епохі и разам з тою НЕ збіцца на шлях да лжеідеалаСћ, що не згубіць у сабе чалавечнасць дапамагае пранікненае спасціженне сталай мудрасці Паета Сћ яго творах.
Філасофскія ліричния вершили Ригора Барадуліна тужаць па гарманічнай души, сапраСћднаму інтлекту, плиг судакрананні з якім БАГАЦ шкірна душа. АСћтар прагнем високага неба ідеала, у якім можа Широкий развінуць крило неСћтаймаваная фантазія и Сћзнесласць. Шукае Сћсе гета НЕ Сћ завоблачних висях и абстрактних емпіриях, а Сћ реальним жицці, сярод реальних людзей и асобі.
1. ДУША Пает - Мастак ФІЛАСОФСКАЙ ДУМКІ
Лірични живапіс філасофскай думкі Ригора Барадуліна, пачинаючи з ранніх вершаСћ и канчаючи творамі 90-х рр.., Визначаецца незвичайним багаццем зрокавих, слихавих и абаняльних асацияций: "Асацияций каравани Па Сћсіх Радка накіравана "(" Пает "). Прикладам асациятиСћнага подумки Сћ рання лірици з'яСћляецца верш "У верасня - свій, асабліви пах ...", у якім дакладна СћзнаСћляюцца колери, гукі, Водар роднага краю, што сведчиць пра надиход восені.
Душа Паета - сина на Хутарі Верасовачка, у матчинай хаце, на ВаСћченскім Возер. Тут раскута и СћпеСћнена валадариць Яе Вялікасць Паезія-цнатлівая пані-берагіня. НеСћтаймаваная Сћлюбенасць у палю бацькаСћшчину викрасае незабиСћния радкі: "Надав страшна дихнуць -/Маладия аблокі/над Ушачинай ціха пливуць". Менавіта Сћ зямной, креСћнай знітаванасці есць адвечнае прицягненне и Сћсведамленне сябе мікрачасцінкай няспиннай плині жицця. Бо зямля БацькоСћ дала Паету права називацца Синам, бо Сћ їй - сам уклад жицця. Барадулінская прага першавитокаСћ, імкненне правериць ІМІ існасць жицця - не аСћтарская декларация, а Перш за Сћсе ягонае жиццевае Кредо. Вічна надзенае "Треба будинку биваць часцей", над сутнасцю якога НЕ Сћладарни годину, ці не стала Сћжо білоруський ідиемай, такий блізкай кожнаму Білорусі: "Треба будинку биваць часцей,/Треба будинку биваць НЕ гостем,/Каб душею НЕ ачарствець,/Каб НЕ страціць святе штосці ". Такія простия ди надзіва мудрия СЛОВА назаСћседи сьалі крилатим висловився, маральнай формулаю жицця як для сучаснікаСћ, так и для тих, хто яшче прийдзе Сћ гети білі світло. Перабольшвання Сћ такий аценци виказвання няма. Яго шматмернасць, глибокі Сенсом закранаюць увесь абсяг чалавечага бицця. Няважна, дзе ми нарадзіліся, - у весци ці Сћ Горадзе, альо Сћсіх нас Чака непазбежнае вяртанне да сваіх каранеСћ, да сваейс гісториі, "вяртанне да сябе самаго". Криніци, витокі, якія живяць плинь народнаго и нашага асабістага жицця, що не павінни забивацца. Гетим розумінню прасякнути жицце и творчасць Ригора Барадуліна.
Талент Паета - пекло маці и ад Бога. І ен жа ад продкаСћ, пекло землякоСћ, якія потмо здабиваюць хліб, якія шкірним Подих спасцігаюць найвишейшую філасофію бицця Сћшацкага. Мудрия и дасціпния, яни знітавания з жиццевай філасофіяй Паета. "Я син зямлі,/нашчадак хлебаробаСћ". АСћтарскія вясковия замалеСћкі з натурв виразния багаццем білоруський души и нейкай невитлумачальнай святасцю. Далучнасць лісі Паета да лісі пал...
