Сацияльна-еканамічнае жицце Беларусі Сћ канц ХIХ ст.
У виніку падзелаСћ Речи Паспалітай Беларускія земли Сћвайшлі Сћ склад паСћночна-заходняга регіену Расійскай імпериі. Згодна адміністрацийна-теритарияльнаму падзелу 1802, Білорусь була Сћ складзе пяці губерняСћ: Віленскай, Віцебскай, Гродзенскай, Мінскай и МагілеСћскай. p> березня 1772 па 1856 рр.. Віцебская и МагілеСћская губерні знаходзіліся Сћ складзе Беларускага генерал-губернатарства; Віленская, Мінская и Гродзенская з 1794 па 1912 рр.. - У складзе Віленскага генерал-губернатарства. У годину польскага нациянальна-визваленчага паСћстання 1830-1831 рр.. Мінская губерній да 1834 атримала статус генерал-губернатарства. p> Територия Беларусі Сћ пачатку ХІХ ст. Складанний каля 207 тис. кв.км. Па фізічнаму саставу землi билі пераважна гліністия або пясчания ці супясчания, месцамі камяністия, якія патрабавалі стараннай апрацоСћкі и добраго Сћгнаення. Чи не випадкова вядоми рускі еканаміст сяредзіни XIX ст. Л.В. Тенгаборскі па якасці Глеби адносіСћ Віленскую и Віцебскую губерні да раена з "пасреднай" глебай, а Гродзенской, Мінскую и МагілеСћскую так "часткова пладароднай". Значная Частка териториі Беларусі була пакрита вялікімі лясамі, шматлікімі азерамі и балотамі. У приватнасці, у Мінскай и Віленскай губерній ляси складалі 40-45% пекло агульнай териториі. І толькі Сћ Віцебскай и МагілеСћскай губерній апрацавания земли складалі адпаведна 41,6 и 39,0%. На Сћсей астатняй териториі яни займалі, як правіла, криху больш 1/3 пекло усей полишаючи Беларусі.
Насельніцтва Беларусі у пачатку XIX ст. налічвала 3,3 млн. Чалавек. Велику яго частко складалі білоруси. Виключеннем була Віленская губернії, у якой пераважала літоСћскае насельніцтва - 48% пекло агульнай колькасці насельніцтва губерні, а білоруси складалi 20% и жилi пераважна у Віленскім, Дзісненскім и Свянцянскім Павєтьє. Жилі на териториі білоруських губерняСћ таксамо рускія, украiнци, латиші, палякі, татари и яСћреі.
СаслоСћная структура насельніцтва Беларусі, у палю Чарга, падзялiла саслоСћ'i на привілеявания и падатковия. Вишейш привілеяваним саслоСћ'ем було дваранства, якое налічвала трохі Менш за 100 тис. Чалавек мужчинскага підлозі и падзялялася на радавое и асабістае. Асаблівасцю дваранскага саслоСћ'я Беларусі була перавага "СапраСћднага" (радавога) дваранства и нізкая Сћдзельная вага асабістага (Служилагага) дваранства, што тлумачицца адсутнасцю Сћ колишньої Речи Паспалітай падараванняСћ "Високароднасці" за службу, як гета практикавалася Сћ Расіі па пятроСћскім табелі аб ранги. Інший асаблівасцю дваранскага саслоСћ'я Беларусі була пераважная наяСћнасць дробнапамеснага и безпамеснага дваранства.
Канфесіянальная приналежнасць дваранства размяркоСћвалася Наступний чинам: католікі складалі каля 87%, праваслаСћния - 6%, пратестанти - 0,7%, мусульмани - 0,9%. Па свайму нациянальнаму складу вишейшае саслоСћ'е білоруських губерняСћ у асноСћним Складанний з палякаСћ и беларусаСћ - 95%. Рускае и Сћкраінскае дваране складалі не більший за 2% пекло агульнай колькасці. Каля 2% дваран билі татарамі, менше 1% - нямецкага и французскага паходжання.
Другім привілеяваним саслоСћ'ем з'яСћлялася духавенства. Сярод яго пераважную большасць Складанний хрисціянскае духавенства. Яно було прадстаСћлена праваслаСћним, уніяцкім (та 1839 р.), римска-каталіцкім и пратестанцкім напрамкамі. ПраваслаСћнае и уніяцкае духавенства Складанний з двох категорий: чорнага (манаства) и Белага (приходскага). Унутри уніяцкага духавенства з сяредзіни ХVIII ст. ішла Сћпартая барацьба, якаючи була виклікана лацінізацияй уніі и непадпарадкаваннем базіліян уніяцкай іерархіі. Акрам хрисціянскага духавенства існавала іСћдзейскае и мусульманскае. p> Сярод привілеяванага насельніцтва Беларусі патребна таксамо видзеліць адносна нешматлікую групу Славута Гараджаєв (радавих и асабістих), якаючи була створана Сћ Расіі Сћ 1832 У разрад радавих паважаних Гараджаєв пападалі купці Першай гільдиі, вучония, мастакі, дзеці асабістих дваран и дзеці духавенства, якія мелі адукацийни ценз. Паважания гараджане мелі шераг привілеяСћ: яни пазбаСћляліся рекрутчини, цялесних пакаранняСћ, падушнага падатку и iнших дзяржаСћних павіннасцяСћ.
У Першай палового XIX ст. у Беларусі больш як у два рази павялічилася купецкае саслоСћ'е, якое Складанний з Трох гільдий, у залежнасці пекло суми абвешчанага Капіталу. Пераважная большасць білоруського купецтва належиться да ІІІ гільдиі. Агульная колькасць усіх Трох гільдий у 1861 Складанний каля 7000 Чалавек. Купецтва визвалялася пекло падушнага падатку и цялесних пакаранняСћ, а купці І-II-й гільдий - и пекло рекрутчини. СаслоСћни статус купця поСћнасцю залежиСћ пекло яго маемаснага стану: Сћ випадкі банкруцтва и разарення купець випадаСћ са свойого саслоСћ'я.
АсноСћную масу падаткових саслоСћ'яСћ и Сћсяго насельніцтва Беларусі складалі сяляне. Па даних Х ревізіі з 4410849 жихароСћ 2381513 б...
