. Б.) стаяць нераздзельна , шчильна В». Цікавия адно-сіни У. Жилкі да Вільні. Як заСћважае А. Луцкевіч, В«Меккай вьіда-ецца нашаму пісняру тая Вільня, з якое сення беларуская ідея аказалася примушанай уцячи Сћ Мединя - МенскВ». p align="justify"> Апошні артикул у кнізе А. Луцкевіча В«ЖидоСћскае вань Сћ нашим пісьменствеВ» закранае як адносіни паміж беларусамі и яСћреямі, так и адлюстраванне гетих адносін. У творчасці бе-ларускіх пісьменнікаСћ А. Луцкевіч адзначае, штр В«Беларускі адрадженскі рух - гета рух шчира демакратични, и Сћжо з гета причини Сћ ім нямашака месца для нациянальнага шавінізму, для нациянальнае нянавісціВ». p align="justify"> У 20-я гади Сћ А. Луцкевіча виходзіць шмат асобних критич-них артикулаСћ и рецензій, сярод якіх варта визначиць В«Симона-музикуВ», рецензіі на «óсторию білоруський літаратуриВ» М. Гарец-Кага, В«БезназоСћнаеВ» Я. Купали, памяці I. КанчеСћскага, присвеча-ния творчасці В. Дуніна-Марцінкевіча, У. ДубоСћкі, Ф. Аляхновіча, Ядвігіна Ш., К. Сваяка и інш. Асобнай брашураю вийшаСћ артикул В«Пуцяводния ідеі білоруський літаратуриВ» (Вільня, 1921), дзе А. Луцкевіч разглядае ідеалогію білоруський літаратури пекло канца XIX да пачатку XX ст. Істотния тут виснови критика наконт на-циянальнага характар ​​білоруський літаратури и ідеалаСћ білоруських пісьменнікаСћ XIX ст.: В«Нациянальнага елементу Сћ беларускім разуменні НЕ бачим яшче Ані Сћ демакратаСћ, Ані критим больш у шля-хоцкіх пісьменнікаСћ. Няма гетакага свядомага нациянальнага ідеалу Сћ іх и адносна да мови білоруський, у якой усьо яни пішуць: пішуць яни па-беларуску, бо народ так гавориць! В»Толькі з плиг-ходам у літаратуру Ф. БагушевічаВ« паезія абдимае и елемент свя-будинки нациянальни В». А. Луцкевіч так аценьвае заслугі Ф. Багуше-віча Сћ развіцці білоруський ідеалогіі: В«Ен дерло развярнуСћ у сваіх творах целую Широкий праграма, паставіСћши сабе галоСћнимі ме-тамі: прабудженне Сћ мужик самапашани, пачуцця палею чалаве-чай и нациянальнай годнасці и вартасці. Бо ен дерло абвяшчае самаценнасць нациянальнасці и мови білоруський и па гета дарозе ідзе доСћгі сцяг яго духових наследнікаСћ - и Сћсе тия Беларускія дзеячи, што паклалі падваліни сучаснага адрадженскага руху, кшталтавалі палю ідеалогію па ідеалах и гаслах Мацея Бурачка В». У сучаснай літаратури, як лічиць А. Луцкевіч, Найбільший прикмет-ная асобі - Я. Купала: В«У асобі Купали найболин поСћна ви-явіліся Сћсе тия думкі и ідеали, якія твораць працес адрадження нашага народуВ». Беларуская літаратура, паводле Луцкевіча, есць В«Частки сусветнага творстваВ». p align="justify"> Даволі пленнимі для А. Луцкевіча-критика з'яСћляюцца 30-я гади. У 1932 виходзіць ягоная брашура В«Янка Купала як Прарок АдрадженняВ», якаючи СћяСћляла сабою Лекція, читаную критикам у Вільні, Ризе и Дзвінску В«У 50-я Сћгодкі нарадзін ПаетаВ». Гаво-рачи пра Купалу, А. Луцкевіч параСћноСћвае яго з Пушкіним у рускай літаратури, Міцкевічам у польскай, ШаСћченкам ва Сћкраінскай. У творчасці Я. Купала «ўвесь аддаецц...
