Критик НЕ схільни биСћ спрашчаць сітуацию, аднако яго СћпеСћненасць у критим, што беларуская літаратура скажу світлу В«НОВА словаВ», крейди акреслени характар. Такім жа настроєм прасякнути и артикул Я. Лесіка пад шматзначнай назвали - В«Ці сапраСћди ми ніколі НЕ будз мець свойого Міцкевіча, Пушкіна, Сянкевіча, Тал-стоги?В» p align="justify"> Заклікаючи білоруських майстроСћ слова шукаць свій самабитни Ішіях, В. ЛастоСћскі, А. Навіна, Л. Гмирак, М. Багдановіч, М. Га-рецкі паслядоСћна праводзілі мнение, згодна з якрй пісьменнікі разам з критим НЕ павінгіи ігнараваць вопит інших літаратур. Гетую ідею афаристична виказаСћ Л. Гмирак у Назв артикула - В«свойого НЕ чурайцеея, чужому навучайцесяВ». В«Тієї народ, - пісаСћ ен, - Каторі гета праСћди, што и чужому навучацца треба, не розумом, ці НЕ хочай разумець, праз гета асуджае сябе на культурні застій, таксамо, як тієї народ, Каторі чураецца свойого, асуджае сябе на пагібельВ» .
УстаноСћка на творчае засваенне багатага вопиту інших літа-ратури, на працяг традиций сусветнага Мастацтва, теаретичнае аб-грунтаванне ідеі агульналюдской культури павінни Биць аценени па вялікім Рахунку - як сведчанне полонених пошукаСћ білоруський навукова-критичнай думкі нашаніСћскага перияду .
Справядлівасць дадзенай виснови з асаблівай пераканаль-насцю пацвярджае розгледиш критичнай дзейнасці М. Гарецкага, дере за Сћсе яго праграмних артикулаСћ В«Наш театрВ» и В«Развагі и думкіВ». Тут аСћтарам викладзена Сћласнае естетичнае Кредо, сфарму-Лява принципи реалістичнага Мастацтва, узняти шераг актуальних праблем гісторика-літаратурнага и теаретичнага характар. p align="justify"> Як и шкірно нашаніСћскі критик, Гарецкі імкнуСћся знайсці свій аб'ект даследавання. Так, ен виступіСћ з заклікам да білоруських пісьменнікаСћ ствариць вартия народу драматичния розчини, якія б склалі Аснова нациянальнага театра. Темай сценічних твораСћ па-вінна Биць тагачасная речаіснасць ва Сћсей разнастайнасці сваіх праяСћ - жицце, побит, духоСћни світло, маральнае аблічча працоСћнага білоруса, яго В«слаСћнае прошлаеВ». p align="justify"> Падкресліваючи вялікую грамадска-вихаваСћчую ролю театра, Гарецкі разам з критим засцерагаСћ яго дзеячаСћ пекло небяспекі пера-тварення сцени Сћ В«кут дурнога скалазубстваВ», В«Брудний Стайн АСћгіяВ». Чи не примаСћ пісьменнік и вузкаутилітарнага розумінню метаСћ и завдань театра. Апошні заклікани задаволіць усьо густі, у критим ліку и прихільнікаСћ В«Мастацтва для МастацтваВ». I тут М. Гарецкі аказ-ваСћся на баку Ю. Верашчакі, виступаСћ за адкритае спаборніцтва різни ТВОРЧА напрамкаСћ и плиняСћ, за свабоднае самавияСћленне мастак. p align="justify"> У заслугу Гарецкаму-критику треба паставіць и тое, што праблєми Сћзбагачення театральнага репертуару справядліва звязвалася ім з развіццем білоруський мови. Гета значиць абмеркаванне актуальнай ТЕМи пераводзілася Сћ мастацкі, естетични план, што зноСћтакі сведчила аб сталенні літаратурнай критикі, яе пра-фе...
