дзежку, налітую сцюдзенай, з Ручая, вадой; доСћга корпаСћся, покуль приладзіСћ да месца змеявік-трубку, и Сћрешце расклаСћ цяпельца. Ад ашчадна падпаленай адной запалкай бярости легка загарелася суха розпалювання, о з їй и бярозавия паленци, бяремак якіх ЄП не паленаваСћся принесці з Хутарі; куслівия язикі полум'я пачалі порстка лізаць старі, закапцели казан. Ад сухіх дроСћ диму була не шмат, и Пятрок упершиню за ранак задаволена паглядзеСћ у гору, у хмарнае ветраное неба над хваевим вяршаллем, думаючи, што здалека яго НЕ павінен хто-небудзь заСћважиць, Хіба наліз знянацку. Дрова Хутка разгараліся, Пятрок, стоячих на Кален Перад казаном, рупна пасоСћваСћ галавешкі, каб больш грела знізу. Ен и сам греСћся, бо хоць и було зацішна, аднако пекло зямлі падималася лесавая сирасць, пекло якой стилі Плечі и рукі [3, c. 312] ...
Такім чинам, моСћни вобразе апавядальніка Сћ Аповесці Знак бяди Яскрава висловлюємо и травні шмат прикмет: кантрастнасць, шматпланавасць, уживанне канструкций з мадальнимі словамі, сутикненне пунктаСћ гледжання різни персанажаСћ, викаристоСћванне виклічнікаСћ у тексце, што НЕ аформлена Простан мовайі інш.
Заключенне
Такім чинам, ми можам адзначиць, што Сћ творах ліричнай прози и інших жанрах, у якіх аСћтарская пазіция виражаецца адкрита, слова пісьменніка больш важкае, больш адказнае, гучиць больш аСћтаритетна и виразна. І таму павишенне Сћвагі аСћтарскага апавядання Сћ творах сучаснай білоруський прози епічнага планом треба толькі вітаць. Разам з критим Нельга забиваць таксамо, што и адсутнасць яскрава виражанай аСћтарскай пазіциі Сћ творити - гета тая ж естетичная пазіция, якаючи часта не менше яскрава характаризуе аСћтара, яго моСћни вобразе, чим адкритае аСћтарскае апавяданне. Усе гета лішні раз гавориць аб важнасці праблєми моСћнага вобразе аСћтара-апавядальніка Сћ Мастацкай прозі и неабходнасці яе глибокага и Сћсебаковага лінгвістичнага и естетичнага вивучення [10, c. 153]. p align="justify"> ПрааналізаваСћши моСћни вобразе апавядальніка Сћ аповесцях В. Бикава Трецяя ракета и Занки Бяди , ми прийшлі да виснови, што самимі яркімі адметнасцямі гетага вобразе з яСћляюцца наступния:
частае викаристанне мадальних словаСћ як Сћ суб ектиСћнай манери пісьма, так и Сћ аб ектиСћнай;
вельмі проста пазанюцца думкі непасредна аСћтара, а не героя ці герояСћ;
викаристанне ретраспекциі;
викаристанне виклічнікаСћ у оповідях, што НЕ аформлени Простан МОВА;
часті пераскок манери апавядання: спачатку з Яви паказваюцц...
