ла яна І, можа, толькі цяпер спалохалася як травні Биць.
НяСћжо аддадуць? - неяк з сумнай радасцю падумала Сцепаніда.
б) плиг дапамозе схеми: слово кшталту падумала, сказала: слово героя.
Гетая легкасць ягоних адносін да немцаСћ, аднако, що не спадабалася Сцепанідзе, и яна падумала: ці НЕ правядзе Сћжо ен іх Сћ хату?
скрозь па Сћсей яе хаце тупалі цяпер боти и грубия каляния башмакі, пакідаючи мокрия и гразкія сляди на сухіх дошк падлогі, и яна падумала: якога д ябла яни тут виглядаюць?
Альо яна не сказала, а затим рашучасць яе апала, яна праглинула криСћдліви камяк и сказала сабе: хай, пабачим, што яшче будз.
Сцепаніда падумала: каб хоць НЕ згарець тут праз іх.
Причим аСћтар Адда перавагу іншому спосабами. Такія канструкциі часцей уживаюцца Сћ тексце. p align="justify">. У Аповесці Знак бяди асноСћнимі дзеючимі асобамі з яСћляюцца Пятрок и Сцепаніда. Іх роли раСћназначния. Адна Частка можа апісвацца пекло імя Петрака, а інша пекло імя Сцепаніди. Такія пераскокі зусім НЕ заблитваюць читача, а наадварот, даюць падставу больш поСћна Сћявіць тую ці іншую карціну, запоСћніць прабели. Наприклад, епізод, калі Пятрок гоніць самагон. Частка 18 паказана праз призму Сћспримання Сцепаніди. Ми читаем толькі пра тое, што гаспадиня бачиць, пераживае, аб чим думати. Вось якім Перад їй паСћстае Пятрок:
УстаСћши яшче да Світання, ен бразгаСћ у істопци самагонним начиненнем, пасли нікуди знік, паявіСћся зноСћ, узяСћ відрами, каромисла, пачаСћ насіць кудись брагу. Яна думала, што ен уладкуецца Сћ істопци ці хоць б Сћ асеці, а ен сишоСћ нікуди далей - у роСћ ці яшче куди, чи не сказаСћ Надав їй. Толькі калі Сћсе там було налаштована, прийшоСћ прасіць якія дзве запалкі. Голас яго стаСћ зусім сіпли, а сам з Виглядає зусім стомлени, змардавани, Які ен, здаецца, що не биСћ ніколі. Яна дала яму дзве запалкі и сказала, каб НЕ сядзеСћ доСћга - на дваре сцюдзена, мокра, нядоСћга застудзіць грудзі, што тади Будз з яго самагонкі [3, c. 304]. p align="justify"> Калі б гета була, наприклад, Трецяя ракета , таго було б дастаткова. Читач ужо НЕ Чака болів деталяСћ. Альо апавядальнік так не лічиць. І Сћжо пачатак 19-й часткі нам даказвае гета. Цяпер ми глядзім на працес самагонаварення вачамі Петрака.
Пятрок гнаСћ гарелку.
Ен вибраСћ для таго сами придатни закутак, Які можна було знайсці Сћ рове, - разложисти мелкавати раСћчук за барсуковай Нарою, густі зарості Малад ельнікам, у якім було зацішна и схоСћна. На невялічкай прагаліне между ялін уладкаваСћ няхітрае самагоннае начинне: казан з брагай,...
