краю (аднекуль дзвінку) з яСћляецца на Білорусь гостем . Ен непадобни на тутейших людзей (гл. ягонае апісанне вишей); ен прийшоСћ упливаць на насельніцтва гетага краю, згуртоСћваць сабе прихільнікаСћ. Звичайна ен звяртаецца да пеСћнае категориі людзей, асобаСћ з пеСћнимі асаблівасцямі характар ​​(хоць и тут есць виключенні). АСћтар званий яго чарнакніжнікам, чорним гостем, падкреслівае гетим самим яго пеСћния мажлівасці Сћпливаць на акружаючих. Праз нейкі годину чарнакніжнік знікае (часцей за Сћсе яго виганяюць ці ен, адчуСћши небяспеку, уцякае сам), альо пасли сябе пакідае плади палі ПРАЦІ: яго падвопитния становяцца зусім іншимі: так сваіх ранейших заганаСћ яни атримліваюць яшче Зага (з гледзішча здаровай білоруський маралі) и пекло навукі чорнага гостем . Гета приамбула Сћсіх апавяданняСћ-притчаСћ у Шляхціци Завальні . У саміх жа швидше пісьменнік даследуе ліс сваіх суайчиннікаСћ - прихільнікаСћ чарнакніжніка; тих, каго чарнакніжнік спакусіСћ або яни билі змушани звярнуцца да яго, пайсці да яго на службу. Ліс гетих прихільнікаСћ чарнакніжніка зазвичай трагічни: апинуСћшися па-за грамадствам, Грамада, яни або гінуць (як Карпа з апавядання Пра чарнакніжніка и пра Цмока, што вилупіСћся з яйка, знесенага пеСћнем ці Васіль з апавядання Зухаватия Сћчинкі ), або мусяць перабірацца Сћ краіну чарнакніжніка (як пан Скамароха з апавядання Біла Сарока ), або ім наканавана пакутаваць за здради, учиненую ці то дабраахвотна (як Альберт з апавядання Вогненния духі ), ці то несвядома (як Марка з апавядання ВаСћкалак ). Плиг дапамозе гета трагічнасці Я. БаршчеСћскі папяреджвае сваіх суайчиннікаСћ: чи не будз шчасця критим, хто здрадзіСћ свайму краю, не принясуць карисці тия триццаць сребраннікаСћ, хто згодних годинах за дробязь служиць акупантам; што хліб калабаранта - горкі.
Викаристанне Я. БаршчеСћскім Народнай фантастикі - гета мастацкі прием пісьменніка, неабходни яму дзеля Сћвасаблення пеСћнай ідейна-естетичнай канцепциі. Тое ж, праСћда, Менш таленавіта ажиццяСћляСћ и П. ШпілеСћскі. Адно што ідейная канцепция Я. БаршчеСћскага и П. ШпілеСћскага принципова адрозния. У разнастайних периядичних виданні П. ШпілеСћскі викладае палі розумінню беларускасці и Беларусі. Спачатку Сћ сваім Даследаванні пра ваСћкалакаСћ ен супрацьпастаСћ...
