днаму. На іх творчасць, ні іх асобі як мастакоСћ. Здараецца-зусім НЕ примаем [5, с.12]
У тієї пані годину, пазнаеміСћшися з Чарнобильскай малітвай па рускіх виданні и газетних публікациях, пераважная Частка білоруських читачоСћ, асабліва моладзб, що не адринула тривожни адбітак речаіснасці Сћ люстерку, дала вельмі високу аценку дакументальнай Аповесці: Гети ж твор мяне проста ашаламіСћ, шчирия споведзі герояСћ-ахвяр чарнобильскай бяди-пераварочваюць душу - признавалася Валянціна Кулакова з Речици. А вось што пісала Святлана Алексіевіч (праз газету) 16-гадів Таццяна Відрук: Ваша кніга Сћскалихнула Сћвесь біль, Які душиСћ мяне. І гети біль вирваСћся вонкі. Я, можна сказаць, амаль нічога не відають аб гета авариі. Чарнобильская малітва була для мяне Сћ якойсьці Ступені духоСћнай сілай. Мені здаецца, што Надав сами жорсткія людзі прачитаСћши гетую кнігу, знойдуць у сваім серци хоць Кропелька спачування и жалю . Іншия читачи падкреслівалі, што кніга Сћспринята ІМІ як папяреджанне: Пам'ятай пра небяспеку знішчення Сћсяго живога на зямлі.
І вось, калі абсурднасць невидавання Чарнобильскай малітви у Беларусі стала не толькі кідацца Сћ вочи, альо и шкодзіць нашаму іміджу , стараннямі ПрадстаСћніцтва ААН, фонду Гронке кніга Сћ 1999 Годзе нарешце вийшла з друку, хоць и маленькім тиражом - 1500 екземпляраСћ, што з яСћляецца, уласна Кажучи, адной з асноСћних падстаСћ для паСћторнага виданні. Встежити адбиваліся презентациі, сустречи з читачамі.
здавай б, справядлівасць перамагла. Аднако несправядлівасць, як и зло Сћвогуле, примае Сћсе Нови, годинах нечакания абліччи. Нельга Чарнобильскую малітву замоСћчваць? Те можна паспрабаваць перакресліць яе як твор немастацкі, полон гетак званай магнітафоннай журналістикі. МаСћляСћ, сцвярджаСћ ЯСћген Гучок у Книжковому світі , естафету такогого рамяства С.Алексіевіч Уручье Сћ свою годину Алесь Адамовіч і К . Вболівай за тое, твор аказваецца, яшче и кан юктури и непатриятични, антибеларускі, бо аригінал напісани на рускай мове.
Адзін з папрокаСћ, якія часта виказваюцца на адрас Святлани Алексіевіч у беларускім друку, зводзіцца да абвінавачвання Сћ критим, што замести таго, каб сядзець будинку, пісьменніца значную частко свойого годині праводзіць за мяжой. ...
