язана з слоўнай афарбоўкай. У палю Чарга сярод гульняў Першай групи можна вилучиць асобния падраздзели:
гульні, дзе слоўния пригавори маюць характар ??імправізациі (яни НЕ абавязковае правіла, а толькі Жаданом або здольнасць удзельніка гульні; у кошкі-мишкі можна гуляціі без викрикаў);
гульні, у якіх слоўния формули з'яўляюцца сігналам для нейкага дзеяння (пачатку або завяршення яго) i замацоўваюцца за гетимі гульнямі («Залатия Варата», «Гарелиш» и інш.);
гульні са строгім размеркаваннем роляў и адпаведнимі слоўнимі пригаворамі. Так іх можна аднесці шматлікія вариянти гульні ў ваўка и авечак, у каршуна, ваўка и гусей, у краскі, у Репк и Г.Д.
и нарешце карагодния гулбні, г.зн. такія, дзе ми бачим спалученне НЕ толькі са словамі, альо и з мелодияй, танців.
і) загадкі. Асноўния ідейна-тематичния групи загадак
Загадка - твор вуснай Народнай паезіі, у якім у іншасказальнай, вобразнай формі падаецца апісанне прадмета або з'яву на Аснова падабенства блізкасці якасцей паміж утоеним прадметам и тою, Які яго за?? Яняе: Сам драўляни, а галавіт жалезная (малаток); Коціцца барильца, ні дна, ні рильця (яйка); Чорна свінка травні вки спінкі (гречка); Ляжиць грушка ў Чирвони кажушку, хто яе ўкусіць тієї плакаць мусіць (Цибуля); Ні ўзгорачкі, ні дзянца, поўна бочачка вінца (яйка); Чирвонае Цельція, каменнае серца, віннае на смак, а завецца як? (Вішня); Сіняя дзяружка ўвесь світло накрила (неба).
Жанравая специфіка загадкі ў критим, што змест яе зашифравани: прадмети и з'яву, пра якія гаворицца ў розчини, що не називаюцца сваімі назвамі, а падаюцца ў іншасказальнай формі: У дзвюх Матаков па пяць хлапчанятак, альо ў кожнага синка адно імя (пальці); Сядзіць дзедо у сто кажухоў адзет. Хто яго распранае, трй сльози пралівае (Цибуля).
Думкі ў загадках виказваюцца ўмоўнаю МОВА, таму разгадванне загадак - гета реальнае ўзнаўленне ўтоенага за метафаричнимі вобразамі Сенсит, карціни, прадмета, з «Яви и інш. Працес разгадвання - праворуч нялегкая, бо пекло разгадчика патрабуюцца широкія веди ў самих різни галінах чалавечага жицця и витворчай дзейнасці, акаляючай природи, ен павінен валодаць Глибока развітим лагічним подумки, кемлівасцю, назіральнасцю І, галоўнае, дарів паетичнага ўсприняцця світлу. Бо тієї, хто разгадвае, Раша найскладанейшую задачу па пераадольванні алагічнага бар »єра, створанага парадаксальнай пастаноўкай вань: Само голи, а за пазухай Сарочка (свічка); Зранку ходзіць на чатирох нагах, удзень - на дзвюх, а ўвечари - на Трох (Чалавек у розное узросце).
Камуфліруючи мнение мудрагелістим катували, многія загадкі на дерло погляд здаюцца абсурднимі, недаречнимі и ставяць таго, хто разгадвае, з самого пачатку на ілживи шлях поиска ісціни, правацируюць яго. Разгадаць загадку - значиць праявіць цвярози розум, абмінуць Каварна падрихтавания пасткі, замаскіравания яміни. Іншимі словамі, що не паддацца на лавушкі. Чи не випадкова таму загадку називаюць хітрим жанрам.
Загадкі - адзін з самих старадаўніх жанраў вуснай Народнай творчасці. Вань аб іх паходжанні далеко не вирашана. Адсутнасць верагодних звестак аб развіцці Вусни-паетичнай творчасці ў старажитни перияд НЕ дазваляе вучоним прийсці да адзінай думкі ў вирашенні вань, калі І як узнік гети специфічни фалькло...
