аў». І з задавальненнем пацвярджае сябе Маринай Цвятаевай: ... лірика - усяго толькі запіс наших сноў и адчуванняў [4, с. 79].
калі весці гаворку пра Алеся Пісьмянкова - ен без викліку и падкресліванняў сваіх етичних и естетичних ариенціраў - ідзе сваім абраним шляхам. Критим шляхам, Які травні на ўвазе розумна-добразичлівую будову сусвету, непахіснасць адвечних чалавечих каштоўнасцяў, стагоддзямі пацверджани мислення Звичай.
Кризіс свядомасці - светапоглядни ракурс не для Алеся Пісьмянкова. Ен НЕ заплюшчвае вочи на катастрофи, катаклізми, трагедиі. Проста - пеўна Веда - жиццё живіцца ўсё ж віра и надзеяй. I менавіта здаровае, сапраўднае, зведанае ЦІ спасцігнутае асабіста, що не абстрагаванае, а канкретнае, аднако з пригадваннем паетичнага Сенсит, ПРАЦІ души - павінна стацца Стрижня творчасці, пунктам адліку.
На нашу мнение, правільним будз и сцвярдженне, што А. Пісьмянкоў - адзін з нямногіх, хто З першого творч крокаў аказаўся Цесна привязани да роднай яму бесядскай зямлі, а яшче адразу намацаў тую сцяжину, што вядзе ў мінуўшчину роднага краю, кранаецца витокаў, ужо з гетих агледзін даўніни паспяхова перайшоў и да больш глибокага асенсавання паняцця Радзіми, Бацькаўшчини, Беларусі. Яшче тади, калі сёй-тій з сённяшніх праўдалюбцаў «примерваўся» да партиі, Малади Пает, що не паддаючися на кан'юнктуру, ва ўвесь Голас загавариў пра кроўнае и Дарага яму. У гети ж годину биў напісани адзін з Лепші ягоних вершаў, што спачатку називаўся «Ля карціни П. Серпевіча« Званар »«. Пазней назва яго НЕ тое што канкретизавалася, а набила больш широкі Сенсит - «Званар». Пад званаром А. Пісьмянкоў разумеў абуджальніка народу пекло сну нациянальнага бяспамяцтва.
Паезія А. Пісьмянкова НЕ можа НЕ виклікаць захаплення. Калі хто и паставіцца абиякава да створанага ім, дик толькі тієї, хто ў пригожим пісьменстве нічога не розумом. Ягоная паезія вабіць нязмушанасцю Радка и адначасова надзвичайнай ёмістасцю, няредка пераходзіць у філасофскую напоўненасць. Яна настолькі прачулая, што, здаецца, усьо напісанае ім вийшла и з тваёй уражлівай души. У йой ёсць жиццёвая моц, но яна приваблівае и свае духоўнай триваласцю. I гета плиг здзіўляючай лаканічнасці, што месцамі нагадвае Надав пеўную ескізнасць, но ескізнасць гетая - НЕ штрихавая, а контурна виразная, адчувальная, а таму и атримліваецца паетични малюнак Такі зрокава виразни и пераканаўчи.
Хораша прикмеціў адметнасць паетичнага пісьма А. Пісьмянкова Барис Бур'ян:
«Паету ўласціва ёмістае мислення; ен піша лапідарна, що не дазваляе ніякай распливістасці ў словах и Радка. Музика Лірикі ... [5, с. 215].
Такім чинам, на падставе вишей сказанага, ми травнем ўсе падстави, каб сцвярджаць, што ў творчасці Алеся Пісьмянкова шмат прарочага, яна прасякнута неспакоем, у йой спалучиліся віра и сумленні, реальнасць и ілюзіі, Надзея и адчай , подивимось ў мінуўшчину и будучиню.
На шкода, пра Паета НЕ напісана фундаментальних прац, а толькі асобния водгукі и виказванні. Л. Галубовіч слушно заўважае, што творчае серца А. Пісьмянкова напамінае мені трапятанне гарачага серца пад небес халоднай логікі. Ен у свае творчасці, хоць и не виходзіць за межи розумного, но и не пакідае читачоў акалелимі и бяздушнимі Надав палі сами зімния и марозлівия радкі [6, с. 212].
Альо паетаў століття кароткі. Часта Пает доўга НЕ живуць. Гетаксама НЕ ўсе з іх витримліваюць випрабаванне годинах. Няредка праходзіць не так и шмат гадоў пасли іхняй смерці, а пачинаем патрабавальна ставіцца да напісанага ІМІ и разумець, што яно ўжо НЕ хвалюе нас, як ранєй, плиг жицці аўтара. На тое, безумоўна, розния причини, но факт астаецца фактам: паезія, паколькі яна - гостем нябесная, що не проста заўсёдная загадка, а яшче и безабаронная Перад годинах. Година жа - вельмі строгі суддзя. Ен НЕ зважае, як кажуць на аўтаритети. Ен ценіць толькі сапраўдния Талент. У сувязі з гетим даследчик творчасці А. Вішнеўскі НЕ сумняваецца, што так будз і З паезіяй Алеся Пісьмянкова, Які пайшоў з жицця заўчасна, пражиўши ўсяго 47 гадоў [2, с. 127].
Сёння ми імкнемся спасцігнуць яго спадчину брили, адчуваем, што яна здольная адариць нас духоўнимі каштоўнасцямі и енергетикай адрадження, дапамагчи ў разгадци таямніцаў нациянальнага бицця и характар, пависіць жиццёви поиск сучасніка.
Мета дипломнай роботи - виявіць мастацкія и вобразния адметнасці паезіі Алеся Пісьмянкова.
Мета прадвизначана вирашенне Наступний завдань:
· асенсаваць літаратурную спадчину Алеся Пісьмянкова з вишині сённяшніх дасягненняў сучаснага літаратуразнаўства и критикі;
· па-Новам перачитаць лірику Алеся Пісьмянкова, паказаць якія важния и актуальния праблєми ставіў и вирашаў Пает у вершити;
...
