их праблем у недзяржаСћних виданні. У 1886 адним з такіх виданняСћ зрабілася газета В«Мінський листокВ». p> Альо істотна наблізіцца да прававой дзяржави Расіі НЕ Сћдалося. З забойствам Аляксандра ІІ (1881) р. у краіне пачаСћся перияд жорсткай палітичнай реакциі. Курс новаго цара Аляксандра ІІІ (1881-1894) на В«каректироСћку реформВ» знайшоСћ увасабленне Сћ так званих контрреформах. Так, законами пекло 12 лютаго 1887 уводзілася практика закритих суднових працесаСћ. У 1884 дзецям нiжейших саслоСћяСћ забаранялася паступленне Сћ гiмназiю, а для навученцаСћ-яСћреяСћ биСћ уведзени абмежавальни працент. АСћтаномія СћніверсітетаСћ була скасавана: ректар и прафесарскі склад призначаСћся Сћрадам. Усе студенти билі абавязани насіць форму. З-за Сћзмацнення цензури билі закриті многія виданні. У новим палаженні аб земствах (1890) узмацняліся пазіциі дваран. Нова Гарадавое палаженне (1892) істотна скарачала колькасць вибаршчикаСћ з ліку бідних жихароСћ. На Беларусi усьо пераСћтваренні мелi палі асаблiвасцi, абумоСћления наяСћнасцю моцнай антицарскай апазіциі. Невипадкова, усталяванае Сћ 10 губерній Расіі надзвичайнае становішча існавала отут так краху самаСћладдзя Сћ 1917
2. Шляхецкія паСћстанні и іх уплиСћ на палітику самаСћладдзя Сћ білоруських губерній
пасли перамогi над Напалеон у Вайне 1812-1815 рр.. да Расii адийшла Частка Польшчи (з Варшавай), якаючи була вилучана Сћ так званае В«Царства ПольскаеВ». Нягледзячи на яго аСћтаномнае становішча Сћ складзе iмпериi, польська шляхта марила аб адрадженнi РП у межах да 1772 и яе поСћнай незалежнасці. 29 Лістапада 1830 пад уздзеяннем Чутак аб пасилци рускай арміі на падаСћленне ревалюциі Сћ Франциі Сћ Варшаві биСћ здзейснени напад на резiденцию царської намесніка Канстанціна. На Наступний дзень, 30 Лiстапад сталіца була Сћ руках паСћстанцаСћ. 20 Снігова сейм апублiкаваСћ В«Манiфест польскага народуВ» з заклiкам падтримаць паСћстанне, каб "вярнуць палю незалежнасць и старажитную магутнасць ". У Лiтву, на РЋкраiну i Білорусь накiроСћвалiся емiсари. У пачатку лютаго 1831 на територию Польшчи Сћступіла руская армiя. У яе тилі - Ашмянскi, БраслаСћскi, Вiлейскi, Дзiсенскi, Cвенцянскi Павєтьє Сталі cтварацца паСћстанцкія камітети и Сћзброения Атрада. 19 червеня аб'яднания сіли паСћстанцаСћ у складзе 24 тис. чал. на чале з Гелгудам спрабавалі штурмаваць Вiльню, альо няСћдала. Рускія войскі па сіле и Сћзбраенні значний пераСћзиходзілі іх. У виніку на пачатку жніСћня Сћсе ачагі супраціСћлення билі ліквідавани.
ПаСћстанне па складу СћдзельнiкаСћ було пераважна шляхецкiм. У значнай Ступені яго падтримлівалі тия жихари, якія Сћсведамлялі сябе палякамі. Пад Вільняй у партизанскіх Атрада дзейнічалі гаражане и студенти. Рекрутавания Сћ паСћстанцкія Атрада сяляне НЕ вияСћлялі зацікаСћленасці Сћ барацьбе. p> пасли падаСћлення паСћстання Сћсе атрибути польскай аСћтаноміі билі скасавани, а Царства Польскае падзелена на губернi. У 1831 було забаронена викаристанне Статуту ВКЛ спачатку Сћ Вiцебскай i МагiлеСћскай, а затим i у заходніх губернії. У 1832 В«для навядзення парадкуВ» биСћ створани так кликані Заходнi камiтет. У лiку яго пастаноСћ стала Сћвядзенне Сћ справаводства рускай мови замести польскай. У 1832 биСћ закриті Вiленскi унiверсiтет як ачаг антирасiйскiх настрояСћ. Закривалiся польскiя школи плиг касцелах. Ва Сћсiх астатніх школах навучанне стала весціся па-руську. p> За дапамогу паСћстанцам 191 каталіцкі кляштар з 304 биСћ зачинени або ператворани Сћ приход. Ксяндзам забаранялася адлучацца пекло сваiх приходаСћ. Каб зменшиць уплиСћ палякаСћ на беларусаСћ, 23 сакавіка 1839 Сінод приняСћ пастанову аб далученні СћніятаСћ да праваслаСћнай царкви. У виніку сама масавая канфесія на Беларусі перастала існаваць. З 1840 Назв В«лiтоСћскiВ», В«беларускiВ» сталi знiкаць з дакументальнага Сћжитку. Замести iх укаранялася назва "ПаСћночна-Заходнi крайВ». Менавiта з таго годині Назв В«ЛiтваВ», В«лiтоСћскiВ» Сталі замацоСћвацца за територияй i Ковеншчини.
Так слідством за Сћдзел у паСћстанні Сћ білоруска-літоСћскіх губернії було прицягнута 2878 Чалавек. У дзяржаСћни фонд було канфіскавана шляхецкіх 217 маенткаСћ. Адначасова пача інша хвалячи В«розбору шляхтиВ». Хто НЕ здолеСћ даказаць свойого висакароднага паходжання, биСћ абавязани виконваць рекруцкую и іншия павiннасцi. p> Такім чинам, пасли падаСћлення паСћстання 1830-1831 рр.. польська супольнасць Беларусі істотна пацярпела пекло репресіСћнай палітикі ва Сћсіх галінах яе жиццядзейнасці. Ускосна гета палітика закранула и білоруську шляхту. Тою не менше 1830-1831 рр.. була не апошняй спробай палякаСћ аднавіць незалежнасць. У 1861 пачаСћся нови Сћздим іх нациянальна-визваленчай барацьби. Як и ранєй, асноСћная Сіла змагароСћ рекрутавалася са шляхти, у критим ліку літоСћскай и білоруський. Удзельнікі руху падзяляліся на два табори - В«білихВ» и В«ЧирвониВ». Так дерло належалі аристакрати, буржуа и каталіцкая вярхушка. Другія прадстаСћлялі дро...
