ольш тропаў викаристоўваў мастак у ранні перияд тварення сваіх шедеўраў. Радасная мелодия жицця перакривае адзнакі трагедийнасці ў паезіі Ригора Барадуліна 60-70-х гадоў.
Ригор Барадулін пісаў видатную літаратуру для дзяцей. Дзякуючи народнаму Гумаров ен набивае палю адметную індивідуальнасць у дзіцячай паезіі.
Паезія Барадуліна-природапаклонніка язичніцкая. Хришчоним паганцам паказаў сябе Ригор Барадулін. Ен уживае ў свае творчасці агульнапринятия вобразе паганства. Гетия вобразе характаризаюцца вялікай частотасцю ўживання.
Зварот Барадуліна да біблейскай тематикі заканамерни. Нядаўняя кніга паезіі так и називаецца - Евангелле пекло Мами raquo ;. У творчасці хрисціянскае лучицца з паняццямі хатняга, хліба, маці. Пает звяртаецца да Бога: моліцца за шматпакутную Білорусь. Відавочна, што ў творчасці Паета Яскрава бачна звяртанне да Бога, асенсаванне біблейскіх висноў.
У мастацкім Свецє Барадуліна виразна назіраюцца фальклорния мативи. Прикладам глибокага пранікнення ў фальклор служиць цели цикл матчина пісень raquo ;. У творчасці ствараюцца аригінальния, Народния вітанні, зиченні и падзякі, дараванні, заклінанні и інш. У паезію Р.Барадуліна арганічна ўваходзяць разнастайния жанравия фальклорния мативи песні, плачу, галашення, припеўкі, замів, праклёну, заклінання, легенди и падання, Баладі, приказкі, примаўкі, дзіцячага фальклору І, нарешце, сатири и Гумаров. Ключавимі виглядаюць Народния вобразе бору и туману.
Курсаві робота складаецца з уводзін, пяці раздзелаў, заключення, спісу викаристанай літаратури. Спіс викаристанай літаратури травні 18 найменняў на 2 старонках. Агульни аб'ём ПРАЦІ Складанний - 29 старонак, з іх асноўнага тексту - 25 старонак.
1. Жиццёви шлях Паета
Ригор Барадулін лічиў, што яму пашанцавала, бо нарадзіўся ў літаратурним регіёне, яго землякамі билі П.Броўка, В.Бикаў, Е.Лось, С.Законнікаў, А.Салтук ... А на Віцебскай зямлі, у критим ліку на Полаччине, Ушаччине, спакон століттю скрижоўваліся гістаричния шляхі и інтареси наших чоловікова продкаў з рознимі заваёўнікамі. Гета вельмі Яскрава пазней адаб ецца ў творчасці Р.Барадуліна: Віцебшчина!// Ти лёсам НЕ випешчана.// Ти войнамі випесчана ... [2, с.174].
Ригор Іванавіч Барадулін нарадзіўся 24 лютаго 1935 ў вёсци Верасоўка (зараз Гарадок) у сялянскай сям і. Праз невялікае акенца звичайнай вясковай хати хлапчук убачиў пригожи и Багат світло. У маленстве жиццё адкривалася з самаго блізкага наваколля: студні, што викапаў бацька, каля якой дражніўся з хлапчуком Бусел, биццам абяцаючи Дацці ў рукі; вярби, што стаяла непадалёку пекло студні ... Помніць сябе, - успамінае Ригор Барадулін, - пачаў пад Галаси жніўнае песні. Хутарі Верасовачка. Жнейкі жнуць. Пісня тужлівая, здаецца, колецца неўсвядомленай яшче самотай, як іржеўе ...
З басаногага маленства на ўсё жиццё застали жиць у души матчина пісня. Палю Матули, звичайную білоруську сялянку, працаўніцу и песенніцу Куліну Андрееўну, Пает пазней назавем стихійна вялікім філолагам raquo ;. Гета менавіта яна и бабуля па мацяринскай лініі Маланії Несцераўна, якаючи відала многа козак, пісень, прибабунек raquo ;, удихнулі ў душу хлапчука любоў и чуйнасць да роднага слова. Бацька будучага Паета Іван Ригоравіч хадзіў на працю взяти ў мястечка Ушачев, дзе цясляриў у райкамунгасе.Толькі вечарамі пасли роботи яни бачиліся: бацька апавядаў, чим займаўся, а син любіў шукаць за пазухай у бацькі гасцінец: то абаранак, то Драбок Цукров. Калі хлопчику було Чатир гади, сям я пераехала з Верасоўкі ва Ушачев, дзе бацька здолеў збудаваць палю хату.
Вялікая Айчине вайну адбілася ў свядомасці Р.Барадуліна шеримі, як Хмари, натоўпамі Палон чирвонаармейцаў, паранених и панурих. Іх праз мястечка гналі гітлераўци ў лагер. Праз нейкі годину паўшептам стала вимаўляцца слова партизани raquo ;, а потим ушацкія, лепельскія, бягомльскія ляси Сталі партизанскай зона. Спачатку Ушачев билі зайняті гітлераўцамі, а потим мястечка адбілі ў акупантаў партизани. Сюди часта приляталі нямецкія самалёти и скідвалі бомби. Сям я Барадуліних, як и суседзі, дзеля бяспекі пабудавала сабе зямлянку. Бацька стаў партизанам. Маці шила для партизанаў маскхалати з парашутнага шоўку. Вясна 1944 фашисти пачалі рашучи наступ на партизанскую зону. Партизани вимушани билі Хутка адступаць, пакідаючи цивільнае насельніцтва, безабаронних жанчин, старих и малих. Таму маці з Ригор и суседзямі вирашилі ўцякаць у пушчу, узяўши з сабой толькі Сама неабходнае, што можна було панесці. Калі гітлераўци адиходзілі плиг наступленні савецкай Арміі, яни спалілі бацькаву хату. Маці, бабуля и я засталі свежия галавешкі raquo ;, - успамінаў Ригор Іванавіч.
пасли Вайни сям я Чака гаспадара. Чи не верилася, ш...
