лікія каралеСћскія привілеі, нічога ня міг зрабіць з нейкім прапаведнікам? Што адбилося Сћ Вялікім Княстве, што ідеі Рефармациі здабилі так шмат прихільнікаСћ? Адказ на гета вань звязана з дзейнасцю адной з найвибітнейших постацяСћ білоруський Рефармациі - князя Мікалая Радзівіла Чорнага, Чалавек, Які Широкий адчиніСћ дзьвери абнаСћленню хрисціянства Сћ Беларусі, на працягу некалькіх гадоСћ зрабіСћши Вялікае Княства краінай Рефармациі. p> Мікалай Радзівіл Чорней нарадзіСћся Сћ Нясвіжи 4 студзеня 1515. Рана застаСћшися бяз бацькі, ен разам з малодшие братам Янам и сястрой Ганна биСћ узяти на вихаванне на каралеСћскі двір у КракаСћ. У Кракаве Малади магнат вучиСћся ва Сћніверситеце, а таксамо набиваСћ веди, неабходния для дзяржаСћнага дзеяча, назіраючи палітичнае жицце польскай сталіци. Мянушку В«ЧорнейВ» Мікалай атримаСћ криху пазней з-за відтінку палею Барадеї, чим адрозніваСћся пекло свойого стриечнага брата, вялікага гетьмана літоСћскага Мікалая Радзівіла Рудога. p> Славути Сћ Вялікім Княстве магнацкі рід РадзівілаСћ заСћседи славіСћся сваім патриятизмам. Ня биСћ виключеннем и Мікалай Чорней. У гети годину палітичнае жицце Вялікага Княства ЛітоСћскага пераживала застій, виклікани шматгадовай адсутнасцю вялікага князя Жигімонта Старога Сћ дзяржаве, Які наведваСћ Вільню раз на некалькі рік, астатні годину живучи Сћ Кракаве. Мікалай Радзівіл, бачачи, як дзяржава гібне без адпаведнага лідарства, прапанаваСћ беларускім магнатам звярнуцца да Жигімонта Старога з просьбай аб перадачи реальнай залагодить Сћ Княстве синові Караль, Жигімонту АСћгусту, Які Сћ 1529 биСћ ужо фармальна Абрау и на польскі, и на літоСћскі трон. Гетая прапанова Чорнага патрапіла на добру Глібу, и Восени 1544 на Берасцейскім Соймі Жигімонт АСћгуст становіцца Сћладаром Вялікага Княства ЛітоСћскага. Триццацігадови Мікалай Радзівіл стаСћ галоСћним дарадцам и праваи рукою вялікага князя, з якім яго звязвалі доСћгія гади сяброСћства яшче з часоСћ знаходжання Сћ Кракаве плиг каралеСћскім Дваро. Гетая пазиция Чорнага була замацаваная пасадаю вялікага маршалка, найважнейшай пасли канцлера пасадай у Вялікім Княстве, якую надаСћ свайму Сябри Жигімонт АСћгуст. Так кампетенциі маршалка належала суднова Сћлада вишейшай інстанциі и питанні знешняй палітикі краіни. p> УплиСћ Мікалая Радзівіла на дзяржаСћния впорався яшче больш павялічиСћся, калі неСћзабаве Жигімонт АСћгуст закахаСћся Сћ Барбару Радзівіл, стриечную сястру Чорнага. Малад Сћдава троцкага ваяводи жила тади Сћ Палац свойого брата, Мікалая Радзівіла Рудога. Вялікі князь часта наведваСћ яе, и ВЕСТКОМ пра гета разийшлася па Сћсей краіне. Брати Барбари звярнуліся да свойого валадара, просячи, каб сваімі заляцаннямі да іхняй сястри НЕ приносіСћ няслави роду РадзівілаСћ и НЕ наведваСћ палац на Лукішках у іх адсутнасць. Жигімонт АСћгуст згадзіСћся и нейкі годину да Барбари НЕ приходзіСћ. Аднойчи, пачуСћши, што братчики виехалі з Вільні, вялікі князь парушиСћ палі слова и патаемна зьявіСћся на Лукішках. Альо СћвайшоСћши Сћ палац, замести каханай Жигімонт АСћгуст убачиСћ братоСћ Мікалая Чорнага и Мікалая Рудога. Вялікі князь ня стаСћ хітраваць и абвесціСћ, што хочай ажаніца на Барбари. В«Дай жа БогВ», - адказалі братчики и адразу паклікалі святара. Шлюб Жигімонта АСћгуста и Барбари Радзівіл биСћ патаемни, и амаль рік пра яго практична Ніхто ня ведаСћ. Толькі калі Сћ 1548 памер Жигімонт Стари и вялікі князь літоСћскі Жигімонт АСћгуст атримаСћ польську Карон, виявілася, што Малади кароль травні Жонка-ліцвінку. Каб падвисіць статус палею сястри Сћ вачох польскага грамадзтва, Мікалай Чорней адмислова виехаСћ у 1547 з пасольствам у Відень, дзе атримаСћ княскі титул з рук імператара Карла V. p> На працягу некалькіх Наступний гадоСћ Мікалай Радзівіл Чорней становіцца некаранаваним Караль Літви. У яго руках засяродзіліся найважнейшия дзяржаСћния Пасадена Наша краіни. У 1549 м. ен атримаСћ Пасадена троцкага ваяводи, праз два гади стаСћ канцлерам Вялікага Княства, а яшче праз рік атримаСћ віленскае ваяводзтва (найважнейшая ваяводзкая Пасадена Сћ дзяржаве). Смерць каралеви НЕ пахіснула Давер Жигімонта АСћгуста да Мікалая Чорнага. Вялікакняскім привілеем ен атримаСћ права захоСћваць у сваім архіве Сћ Нясьвіжи Сћсе Папер и дакуманти, звязания з унутранай и знешняй палітикай Вялікага Княства, прираСћноСћваючи нясвіскі архіСћ да дзяржаСћнага. Улічваючи, што Жигімонт АСћгуст большасць годині знаходзіСћся Сћ Польскім КаралеСћстве, фактичная Сћлада Сћ краіне була сканцентраваная Сћ руках Мікалая Радзівіла. p> Альо ня толькі палітичная кар'ера цікавіла князя Мікалая. Година імклівага Сћзвишеньня биСћ адначасова периядам Складання духоСћних пошукаСћ. Рефармация, якой жила ЕСћропа XVI стагодзьдзя, що не магла пакінуць абиякавим Мікалая Радзівіла. Упершиню ен сутикнуСћся зь ідеямі аднаСћлення хрисціянства пад годину вучоби, калі вияжджаСћ у Нямеччину для завяршення палею адукациі. ВярнуСћшися Сћ Вільню, Малади магнат пазнаеміСћся з віленскімі лютаранамі. У гети годину ен блізка сийшоСћ...
