align="justify"> Трава Земляні, альо яна чорная.
Вада свіціцца аж да дна, альо яна чорная.
Неба блакітнее, альо и яно чорнае
[4, с. 211].
Гети «Чорней живапіс» нагадвае «Чорней квадрат» супраматиста Казіміра Малевіча (праўда, у критим чорним квадраце чарната НЕ абсалютно, а ў колеравим спектри есць іншия адценні). Чарнобиль прадвизначиў у паезіі и літаратури гети «Чорней колер-знак» (В. Вабішчевіч). У літаратури мінуўся годину услаўлення жиццяноснай сіли сонца. З'явіўся страх Перад нябесним свяцілам, якому здаўна пакланяліся Наші продкі (Згадаймо культ Ярили). У Рамані Івана Шамякіна «Зла Зоркий» (1991) сонца биццам спиніла свій хід, страціла моц-сілу, згасла яго колишнє ззянне: «I гетак будз вісець. I НЕ здолее ўзисці, страціўши сілу ». Беларускі апакаліпсіс сімвалізуе «чорнае сонца», у злавеснае аблічча якога Беларускія Пает працягваюць узірацца и на пачатку XXI стагоддзя [2, с. 196-217]. / Вось Бачані світлу Віктара Шніпа:
неба Чарні, нібита згарае, чорнае сонца ўзиходзіць над краєм ...
«Магчимая балада XXI стагодцзя»
[4, с. 212].
Такім чинам, беларуская літаратура стварила чарнобильскі неаміф, и гета можна витлумачиць критим, што світло пасли Чарнобиля - нова реальнасць, якая вимагала витлумачення, спазнання невядомага, што Здаров з Чалавек и природай. Фальклорния и біблейскія ремінісценциі з'яўляюцца своеасаблівим «вер-тикальним зрезам», критим семантичним кампанентам творчасці, Які дапамагае брили зразумець анталагічна-сутнасния праблєми світлу и Сенсит існавання. Чарнобиль надаў нови віток деманізациі ў паетичнай вобразатворчасці. У паезіі пра чарнобильскую речаіснасць асабліва заўважная трансфармация реальнага ў міфалагічнае, плиг гетим адбилося перакадзіраванне семантикі ў подивиться на природу, інтерпретациі Народнай абраднасці. Сення беларуская літаратура травні унікальни міфавопит, Які, думаецца, каштоўни критим, што розкривання згубнасць антиекалагічнай дактрини сучаснага грамадства, якое ў канчатковим виніку павінна адшукаць маральния ариенціри и займець тривалае духоўнае апіришча. Міф як своеасаблівая Мастацкая філасофія дае спажитак для роздумів и рецепт для нациянальнага виживання.
ЗАКЛЮЧЕННЕ
Чарнобиль стаў «атамнай Вайн», якая няўмольна патрабуе ахвяр и асабліва НЕ шкадуе дзяцей. Радияцийнае апраменьванне нябачна и ціха падточвае здароўе тих, хто Живе сення ў забруджаних мясцінах. Расплачвацца за безадказнасць даводзіцца нявінним, плаціць па самим вялікім Рахунку, и саману жахлівае - людскімі жиццямі.
На чарнобильскую тему з «явілася вище названих 500 вершаў (гета вялікі корпус текстаў), каля двох дзесяткаў паем (а сярод іх такія значнії розчини, як« Зона »Уладзіміра Някляєва,« Чорна бувальщина »и« Зязюля »Сяргея Законнікава,« Одзіум »Янкі Сіпакова), за паўсотню твораў епічнай прози и драматургіі: раман« Зла Зоркий »и аповесць« Зона павишанай радияциі »Івана Шамякіна, раман« Палинови вецер »Леаніда Левановіча, Аповесці Барис Сачанкі« рідні кут », «Еўка», Віктара Карамазава «Краєм Белага шляху», Васіля Бикава «Ваўчиная яма», апавяданні Івана Пташнікава «Леви», Івана Навуменкі «Гасцініца над Припяццю», п »еси« Бездань »Міколи Матукоўскага,« Хто вінавати »,« Толькі мертвия НЕ вяртаюц...
