Ва Сћмовах капіталізму Механізм риначнай канкуренциі примушае прадпримальніка для атримання прибитку пастаянна павялічваць капітал и Сћдасканальваць витворчасць. Гета садзейнічае динамічнаму развіццю витворчих СІЛ, навукі и технікі. У канц 19 - пач. 20 ст. Сћ развітих краінах Захадите Сћзніклі буйния прамисловия и банкаСћскія карпарациі, важливу ролю набиваСћ фінансави капітал, риначная канкуренция дапаСћнялася механізмамі дзяржаСћнага регулявання еканомікі. Склалось Сћстойлівая Сацияльна структура, у якой побачим з буйнимі Сћласнікамі и наемнимі работнікамі значнае месца заняСћ сяредні клас уласнікаСћ. p align="justify"> Сучасния форми капіталізму Сћключаюць кароткатерміновае (антициклічнае, антиінфляцийнае) i доСћгатерміновае (макраеканамічнае) дзяржаСћнае регуляванне. Яно ажиццяСћляецца плиг дапамозе заканадаСћчих и адміністрацийних актаСћ, а таксамо Сћ формах падаткаСћ, расходаСћ дзяржаСћнага бюджету, амартизацийних адліченняСћ и інш. Акрам гетага існуюць галіновия и регіянальния праграма (плани) развіцця витворчасці, якія носяць рекамендацийни характар. Паступова Сћсталявания Сћ многіх краінах развітая риначная еканоміка и парламенцкая демакратия забяспечилі Сћ 2-й палового 20 ст. павишенне СћзроСћню жицця и культури насельніцтва, змякченне Сацияльна супяречнасцей и випрацоСћку прававога механізму іх регулявання. З ростам інтернацияналізациі гаспадарчага жицця, узмацненнем транснациянальних карпараций пачинаюць развівацца регіянальная и сусветная еканамічная інтеграция, міждзяржаСћнае регуляванне еканомікі. Гета нашли адлюстраванне ва Сћзнікненні такіх специяльних устаноСћ, як Арганізация еканамічнага супрацоСћніцтва и развіцця, Міжнародни валютного фонду, Міжнародни банк реканструкциі и развіцця, ЕСћрапейскі зв зку и інш. p align="justify"> ЕСћрапейскія краіни и Америка захоСћвалі Сћ целим Аграрним твар палею еканомікі. Развіцце сельскай гаспадаркі було звязана з пераходам пекло феадальнай да прадпримальніцкай гаспадаркі. У сяредзіне XIX ст. характернимі з явамі паступова становяцца пераход пекло аграрна-рамеснага да індустрияльнага грамадства, прамисловая ревалюция и урбанізация.
В іншої палового XIX - пачатку XX ст. паступова фарміруюцца такія адносіни паміж грамадствам и дзяржавай, якія визначаюцца як грамадская супольнасць. Гетия адносіни прадугледжвалі вилученне агульнадемакратичних агульначалавечих каштоСћнасцей у якасці галоСћних ариенціраСћ развіцця. Сяредні клас уласнікаСћ, Які ствараСћся дзякуючи буржуазним реформам, патрабаваСћ пекло дзяржави признання сваіх грамадзянскіх правоСћ, удзелу Сћ кіраванні краінай, ператварення дзяржаСћнай залагодить Сћ надзейни інструмент регулявання грамадскіх а дносін.
вань 19
Територия Беларусі на працягу інший палового XVI - XVIII ст. часта з'яСћлялася театрам ваенних дзеянняСћ.
пасли падпісання Люблінскую унію (1569) Реч Паспалітая Сћцягваецца Сћ Вайн Сћ Лівоніі. Абра Сћ 1576 польскі кароль Стефан Баторій фарміруе наемнае війська (часткова аперацию фінансуе Ватикан) i пачинае контрнаступ супраць расійскай арміі Сћ Лівоніі и на Беларусі. Пасли 20-дзеннай Асади цаной вялікіх страт адваеСћваецца Полацк, визваляецца Лівонія, ваенния дзеянні пераносяцца на Сћласна рускую територию. ЗаваяваСћши Вялікія Лукі и шераг дробових крепасцей, Стефан Баторій распачинае аблогу Пскова и мариць аб паходзе на НоСћгарад и Масква. Альо гераічная абарона Пскова Сћ 1581 - 1582 рр.. канчаткова визначила винік Вайни и примусіла знясіления 25-гадовай барацьбой дзяржави пачаць мірния перамови. Яни праходзілі паблізу Запольскага Яма (на поСћдзень пекло Пскова) плиг пасредніцтве папскага прадстаСћніка езуіта А. Пасевіна. Згодна з перамір'ем (на 10 гадоСћ), якое Сћвайшло Сћ гісторию як Ям-Запольскае, Реч Паспалітая вяртала Расіі Вялікія Лукі, Холм, Завалочча, Ізборск, Апочку, ГдоСћ, Себеж и іншия з усімі іх землямі, за виключеннем раена р. Веліжа, дзе адраджалася мяжа, што існавала да 1514 Расія Сћ палю Чарга адмаСћлялася пекло усіх зямель, захоплення у Лівоніі и на Беларусі.
У виніку Лівонскай Вайни аказалася зруйнаванай паСћночна-Сћсходняя Частка Беларусі, загінула шмат насельніцтва. Менавіта Сћ гети годину загінулі многія культурні та каштоСћнасці, у критим ліку и Полацкі летапіс. Винікам Лівонскай Вайни на Беларусі було далейшае Сћзмацненне каталіцкага Сћпливу. p align="justify"> Падпісанне ДзеСћлінскага дагавора Сћ снежні 1618 за-вяршила 14-Гадові перияд скритай и адкритай польскай інтервенциі супрацю МаскоСћскага княства. Так Речи Паспалітай адишлі НоСћгарад-Сіверська, ЧарнігаСћская и Смаленская земли. p align="justify"> У 1632 - 1634 рр.. Расія зрабіла СПРОБА вярнуць сабе Смаленск. Гета вайну Сћвайшла Сћ гісторию пад назвавши Смаленскай, альо яна була беспаспяховай для Расіі. Аднако у виніку гета Вайни польскі кароль адмовіСћся ад претензіі на маскоСћскі прастол и признаСћ ...
