оваўживанне. Найбільший паказальнимі випадкамі з яўляюцца стежки, гета СЛОВА або висловитися, ужития ў пераносним Сенсит з Мета дасягнуць большай вияўленчай виразнасці маўлення. Стежки виконваюць функция Мастацкай канкретизациі маўленчай індивідуалізациі аб єкта, яго вобразнай характаристикі.
.1 Метафара
Метафара адносіцца да адной з такіх відаў стежок, яна насичае паетичную мову М. Багдановіча и Я. Купали, робіць іх мову больш виразнай и пригожай. Метафара аперируе значеннямі слоў у парадигме, звязвае з іерархічнимі адносінамі, яна Займаюсь вертикальни радий, адкуль вибіраюцца значенні слоў. Метафара ўказвае на ўнутранае падабенства, адлюстроўвае пеўния якасці и характаристикі прадметаў, а таксамо іх функция. Метафара - гета перанос Назв на Аснова падабенства або аналогіі званих прадметаў. Метафари ўзнікаюць у виніку незвичайних для асноўнай семантикі слова лексічних сувязей, у залежнасці ад характар ??супастаўлення прадметаў, суадносних у виніку метафаризациі. Метафара сінтезуе канцепти тоеснасці и падабенства, яна виконвае функциі як намінациі, так и характаристикі. У сувязі з гетим метафаризуюцца найчасцей СЛОВА з канкретним значеннем. У складзе назоўніка гета канкретния назоўнікі, назв реалій и іх частак. Сярод приметнікаў - Назв фізічних якасцей, у складзе дзеясловаў - Назв фізічних дзеянняў.
У вершить М. Багдановіча «Над Возер» ми можам назіраць Складання метафару, ядром якой з яўляецца дзеяслоў:
Сонца ціха скацілася з горкі;
Місяць білі заплакані свеціць,
Аглядае бахматия зоркі,
Цягне з Возера сребния сеці ... [1, с. 54].
«Серца білася рибкай у сеці тади» - метафара, у склад якой уваходзіць дзеяслоў, якая паказвае на хуткасць дзеяння, на емациянальни ўсплеск, на стан героя, прасочваецца ў вершить М. Багдановіча «Самнамбул»:
Місяць виплиў над змрочнай, заснуўшай Зямля,
І павеў яго ў цемная даль за сабой,
І привабіў да мглістай халоднай вади, -
Серца білася рибкай у сеці тади ... [1, с. 66].
Метафара змрочная, заснуўшая зямля з яўляецца Простан, приметнік змрочная и дзееприметнік заснуўшая паказваюць на фізічния якасці, гета адухаўленне - Надання неадушаўленаму прадмету рис и ўласцівасцей адушаўленага.
Яшче адной разнавіднасцю метафари з яўляецца персаніфікация - гета НАДАННЯ неадушаўленим прадметам и з ЯВАМ дзеянняў и ўласцівасцей Чалавек. Персаніфікация заснавана на метафаричним типе пераносу неживому - живое, калі з ЯВАМ природи, прадметам припісваюцца фізічнае дзеянне Чалавек, яго фізіялагічни стан, псіхічная, Разумова, маўленчая дзейнасць. Наприклад, таку метафару ми заўважаем у вершить М. Багдановіча:
Плакала літа Зямля пакідаючи;
Ціха ліліся слязінкі на полі.
Альо пригожаю Восени ясна
Там, дзе ўпалі яни, вирасталі
Тугаю, горам, слязінкамі літа ... [1, с. 67];
