ітцягнікуВ», абодва - 1933) страчваюць Мастацкая навізну и тую своеасаблівую паетику, Якою поСћніліся Надав апалагетичния ранейшия вершили Чарота, бо іх сагравала Натхнення віра Сћ будучиню и ідеал - то прагматична заземлені, як трактар ​​и електраплуг, то адцягнени, як В«Пригожа-світла далечіньВ». p> Чи не толькі Сћ лірици, альо и Сћ паемах М. Чарот імкнуСћся знайсці Нови вобразния сродкі, каб адлюстраваць блізкія яго серцу ревалюцийния Перама жицця.
Самай вядомай и Першай па годині стварення з'яСћляецца паема В«босі на вогнішчиВ» (1921) - вобразна-алегаричнае адлюстраванне ревалюцийних Падзу на Беларусі. Твор складаецца з дваццаці раздзелаСћ - па сутнасці дваццаці асобних вершаСћ, звязане агульнасцю Падзу и мативаСћ (даречи, гета дало падстави даследчикам параСћноСћваць паему са славутимі "Дванаццацю" А. Блоку). Сюжета як такогого Сћ паеме няма, шкірно верш-раздзел з'яСћляецца паетичнай ілюстрацияй да зменлівих гістаричних Падзу, што Сћпливалі на ліс Беларусі Сћ годину ревалюцийнай віхури. В«БосіВ», галоСћни калектиСћни персанаж твора, - адна з форм естетичнай гіпербалізациі. У 1920-я рр.. критикай було шмат "Зламал коп'яСћ" наконт сутнасці и призначення сімволікі твора. Сучаснае причитанне паеми В«босі на вогнішчиВ» дае магчимасць, зиходзячи з тексту, інтерпретаваць твор як метафару регіянальнага распаСћсюджвання ревалюциі. Гета ілюстрацийния паетичния абразкі да мясцових гістаричних Падзу. З естетичнага боці В«босіВ» - абагульнени мастацкі вобразе абнядоленай часткі грамадства (В«Гей, за намі Сћ нови світло, хто убогі, хто раздзет! В»),В« беднати В», антиподам якому, відавочна, з'яСћляюццаВ« абутия В». Такім чинам, канфлікт паеми характаризуецца як Сацияльна-класави. Калі параСћнаць В«ТутейшихВ» Купали и В«босихВ» Чарота, то можна заСћважиць, што Аснова естетичнай дамінанти вобразе В«тутейшихВ» Складанний матиСћ етнічни, нациянальни, В«босихВ» жа - Сацияльна, причим дастаткова люмпенізавани.
В«Чирванакрили вяшчун В»(1922) - паема-фантазія, як визначиСћ асаблівасці жанру яе сам аСћтар, була напісана неСћзабаве пасли В«Босих на вогнішчиВ» и працягвала вобразную распрацоСћку сімвалаСћ В«полум'яВ», В«пажаришчаВ». У Аснова сюжета и кампазіциі паеми - Традицийни матиСћ падарожжа: палет на аераплане над рознимі краінамі з місіяй распаСћсюджвання В«визвольнага Агню ревалюциіВ» там, В«дзе працоСћния Сћ няволіВ» (Мастацкая ідеалізация вобразе «ўсясветнай КамуниВ»). p> Паема В«ЛенінВ» (1924) у апалагетичним стилі СћслаСћляла правадира пралетарскай ревалюциі. В«БлоковаВ» стилістика, емациянапьни екстаз, наяСћнасць вобразних паетичних супрацьпастаСћленняСћ у речишчи В«мінулая няволяВ» и шлях да В«будучага шчаслівага світлу В», Які адкриСћ и па якім павеСћ правадир пралетарскай ревалюциі, - асноСћния стилеСћтваральния Риси твора.
Паема В«Білорусь лапцюжная В»(1924) витримана Сћ стилістичним ключем, блізкім даВ« Босих на вогнішчи В», аднако у ідейна-тематичним плані закранае Сћжо інши гістарични етап: збліженне горада и вескі як нову фазу пасляревалюцийнага абнаСћлення жицця. КалектиСћни вобразе В«босихВ» у гета паеме трансфармавани Сћ вобразе В«лапцюжнікаСћВ», а Білорусь малюецца Пает абноСћленай менавіта таму, што вясковая бедната пачинае асвойваць В«Димна горадВ»:
- Гей, лапцюжнікі, слухай! ..
Наша вагома НЕ Будз больш плакаць ...
Па бруку горадо,
Бач, Руху,
Руху горда
побачим з ботам ЛАЗів лапаць! ..
Кампазіцийнае адзінства твора будуецца вакол ідеі Сћсталявання новаго жицця Сћ колишнім заняпалим краі. Асобнимі фрагментамі стварае Пает емациянальни малюнак В«абноСћленайВ» речаіснасці. Ен примае гета абнаСћленне НЕ толькі як грамадскую ідею роСћнасці и шчасця, альо апраСћдвае и примае Надав тия жорсткія сродкі, якімі дасягаецца Сћ пралетарскай дзяржаве гета «ўсеагульнае шчасцеВ», уключаючи Надав терор В«НадзвичаекВ»:
Нови край ... ЗамоСћклі заспівавши жалю,
Лава грознаю прайшла Чирвони раць ...
I Сћ мяне, бач, рукі НЕ дрижалі
загад пісаць: В«Не наш хто - рассталяць! В»
У гетим етапним розчини М. Чарот жадаСћ адлюстраваць тієї гістарични Пераля, на якім знаходзілася Білорусь, и сцвердзіць слушнасць яе новаго шляху. Пераломни момант гістаричнага змагання за Білорусь ен сімвалічна Сћвасабляе Сћ вобразе чирвонага каня з усходу (На ім едзе В«Праця лицарВ») i Белага заходняга каня, якому В«надламаних капитиВ» и на якім В«хістаецца яздокВ». Роля гістаричнага мінулага Сћ адрадженні Беларусі и шлях яе нациянальнага самасцвярдження свядома аспречваюцца Пает: В«Білорусь болів слухаць НЕ хочай аб Рагнедзе и Ізяславе В». В«Беларусі лапцюжнай славаВ» бачицца Паету толькі Сћ сувязі з перамогай В«Лицарі праціВ» на Чирвони кані з усходу. Ариентациі пісьменніка, такім чинам, билі відавочния. Для параСћнання: прикладна Сћ гети ж годину Купали у п'єсою В«ТутейшияВ» билі створани вобразе Заходняга и Усходняга вучоних, з іх аднолькава чуж...
