и радикальния з якіх знаходзіліся пад відпливаючи ідей Герцена, Дабралюбава, ЧарнишеСћскага. Яшче з 1858 у Пецярбургу існаваСћ гурток палякаСћ - слухачоСћ вайскових академій и афіцераСћ. Ім кіравалі сябри Т.ШаСћченкі и М.ЧарнишеСћскага Зигмунта СеракоСћскі и ЯраслаСћ ДамброСћскі. Яни билі прихільнікамі САЮЗ паміж ревалюциянерамі Полипчи и Расіі, спалучення нациянальнага паСћстання з Сацияльна пераваротам, з вирашеннем аграрнага вань на карисць сялян.
аднако сярод "Чирвони" не було адзінства наконт метадаСћ дасягнення сваіх Мет. Яни падзяляліся на правих - памяркоСћних и лівих - прадстаСћнікоСћ ревалюцийна-демакратичних колаСћ. Правия рабілі стаСћку на шляхту и асцерагаліся широкага сялянскага руху. Яни признавалі роСћнасць нациянальних правоСћ беларусаСћ, літоСћцаСћ, украінцаСћ з палякамі, альо виступалі за адзіную незалежну Польшчу Сћ межах 1772 Правия прадугледжвалі надзяленне сялян зямля за кошт яе частковай канфіскациі Сћ памешчикаСћ плиг абавязковай грашовай кампенсациі. Льови ж разлічвалі на сялянскую ревалюцию. Поспех паСћстання, на іх мнение, биСћ гарантавани толькі Сћ САЮЗ и адзінстве дзеянняСћ з рускімі ревалюциянерамі. Яни признавалі права на нациянальнае самавизначенне літоСћцаСћ, украінцаСћ и беларусаСћ. Аграрнае вань планавалася вирашиць шляхам ліквідациі памешчицкага землеСћладання.
"Білої" билі адназначна супраць паСћстання, що не жадалі ніякіх Сацияльна-еканамічних пераСћтваренняСћ, категарична адмаСћлялі права на нациянальна-палітичнае самавизначенне літоСћцаСћ, украінцаСћ и беларусаСћ. Яни хацелі дабіцца аднаСћлення Польшчи Сћ межах 1772 р., викаристоСћваючи націск заходнееСћрапейскіх краін на расійскія Сћлади. p> праграма "Чирвони"-радикалаСћ була сугучнай з пазіцияй расійскай "Зямлі и волі ", досиць Яскрава визначанай у лісце видаСћцоСћ" Дзвони " "Російським офіцерам у Польщі": "зямля сялянам, самастойнасць абласцям - на гета падставе, и толькі на їй можа Сћстанавіцца дзейсни САЮЗ ваш з польскімі братамі ... Скажу разам з палякамі, Биць Літве, Беларусі и Украіне з кім яни Биць хочуць ці ні з кім, толькі б волю іх уведаць - не падробленую, а сапраСћдную ". Прихільнікамі гета праграма билі, у асноСћним, вихадци з земляСћ билога Вялікага княства ЛітоСћскага. Сярод "Чирвони" билі Капітан генеральнага штабу рускай арміі Л.ЗвяждоСћскі, інжинер-паручнік Я.Козел, доктар Б.Длускі, юристи Е.Вярига и К.КаліноСћскі.
Так лагера "білих" далучаліся, у большасці палею, буйния землеСћладальнікі, прихільнікі старих шляхецкіх парадкаСћ. p> Падобния палітичния плині сфарміраваліся и існавалі НЕ толькі Сћ Польшчи, альо и на териториі Беларусі и Літви.
У годину падрихтоСћкі паСћстання віленскі центр імкнуСћся супрацоСћнічаць з землявольцамі, а таксамо польскімі канспіратарамі. Напачатку супрацоСћніцтва гета було практична роСћним. Альо Сћлетку 1862 ЦНК зрабіСћ СПРОБА поСћнага падпарадкавання сабе ЛПК. Часова гета Сћдалося. Камісарам ЦНК у Вільні биСћ призначани Н. Дзюлеран. Аднако, з восені таго ж року К. КаліноСћскі, прадстаСћнік левага (радикальнага) крила "Чирвони", Які стаСћ старшиня ЛітоСћскага правінцияльнага камітета Сћ кастричніку 1862, пачаСћ праводзіць палітику на дасягненне раСћнапраСћя Сћ адносінах паміж Варшавай и Вільняй. І хаця намінальная залежнасць ЛПК пекло ЦНК захоСћвалася, фактична, віленскі камітет кіраваСћ падрихтоСћкай паСћстання самастойна, узгадняючи Найбільший важния питанні з ЦНК. p> ПадрихтоСћка да паСћстання яшче далеко не була завершальною, калі Сћ канц 1862 стала вядома аб Маю намір расійскіх залагодить правесці Сћ Польшчи масави рекруцкі набір. Каб НЕ дапусціць гетага, ЦНК приняСћ рашенне аб призначенні пачатка паСћстання на студзень 1863. p> 10 (22) студзеня 1863 ЦНК без абавязковага па ранейшай дамоСћленасці Сћзгаднення з ЛПК абвясціСћ сябе Годинним Нациянальним урадам. У Mаніфесце, видадзеним у тієї жа дзень, годин Нациянальни урад заклікаСћ насельніцтва да Сћзброенай барацьби супраць Расійскай імпериі, а таксамо привеСћ палю праграма, заснаваную на ідеях памяркоСћних "Чирвони", якія Сћ тій годину мелі большасць у ЦНК. Згодна з першимі дакументамі паСћстання, усьо грамадзяне абвяшчаліся роСћнимі Сћ правах, сялянам без викупу и часоваабавязанага становішча перадавалася ва Сћласнасць тая зямля, што яни атрималі па Сћмовах расійскай реформи 1861 року. За гетую зямля памешчикі павінни билі атримаць пекло дзяржави грашовия кампенсациі. Беззямельним сялянам, што примуць удзел у виступах, було паабяцана як мінімум па 3 моргі (Прикладна 2,13 га) зямлі. 25-гадовае рекруцтва було замінена на Сћсеагульную 3-гадів вайсковую павіннасць у сваім краі (у мірни годину). Падчас жа ваенних дзеянняСћ усьо мусілі станавіцца на абарону айчини. p> Абмежаванасць аграрнай праграма ЦНК и ігнараванне ім нациянальних інтаресаСћ беларусаСћ, летувісаСћ и СћкраінцаСћ адигралі пазней ракавую ролю Сћ лісі паСћстання. p> Члени ЛПК билі вельмі абурани паводзінамі варшаСћскага центра. Абвяшченне паСћстання було для іх нечаканим, "Літва" яшче з...
