не менше унутрисаслоСћнае становішча феадалаСћ НЕ заставали аднолькавим. За магнатамі захоСћвалася кіруючая палітичная роля Сћ дзяржаве. Яни падлягалі асобнай юрисдикциі.
Якім чинам змена роляСћ різни категорий и груп класа феада-лаСћ паСћпливала на развіцце дзяржаСћнага ладу Вялікага княства ЛітоСћскага? p> Палітични лад Вялікага княства ЛітоСћскага - феадальная манархія, якаючи крейди шераг асаблівасцей у параСћнанні з суседняй МаскоСћскай дзяржавай. Скасаванне абласних княжанняСћ НЕ супра-ваджалася пераносам іх Функцій кіравання Сћ центр, як гета адбивалася Сћ Рускай дзяржаве. У руках вялікага князі не канцент-Рава шмат штодзеннай Працюю, як у маскоСћскага гасудара и яго думи. Таму Сћ Вялікім княстве ЛітоСћскім НЕ стваралася амаль ніякіх централізаванихустаноСћ. ГалоСћним кіраСћніком княства лічиСћся вялікі князь літоСћскі. Ен узначальваСћ узброения сіли, міг абвяшчаць Вайн, заключаць мір, уступаць у САЮЗ з іншимі дзяржавамі. У XIV ст. плиг ім існавала велікакняжацкая дума па аналогіі з маскоСћскай. Альо ж, у адрозненне пекло апошняй, дума Сћ Вялікім княстве ЛітоСћскім НЕ була дзяржаСћнай структурай (Установай). Гета була рада плиг вялікім князю, та якой ен далучаСћ усіх (з яго пункту Погляду) карисних и патребних людзей. На дерло етапі галоСћную ролю Сћ думі адигривалі Князі. 3 умацаваннем ВітаСћта на прастоле пасли пагр абласних князеСћ велікакняжацкая дума стала пераважна складацца з вядомих Баяр, якія дапамагалі ВітаСћту сесці на прастол. Паступова баярства дабівалася Сћсе больших привілей и абмяжоСћвала Сћладу вялікага князя.
Дума трансфармавалася Сћ прадстаСћнічую Сћстанову - пани-раду. Назва и структура гета встановлять мелі яСћни польскі СћплиСћ. У Гарадзельскім привілеі 1413 було запісана толькі адно абмежаван-ні на доступ у раду: В«у совеіцаннн про державні справи повинні допускатися тільки католнкн на тому основаннная, що разннца віри породжує разномислне н в усьому іншому, н нноверци не тримають державних таємниць В». Такім чинам, для білоруського праваслаСћнага баярства Сћваход туди биСћ закриті. У склад раді Сћваходзілі каталіцкі епіскап, ваяводи, Кашталян (камандзіри мясцових палкоСћ), дзяр-жаСћния чини: маршалкі (старшинствуючия на пасядженнях раді и сейму), канцлер (кіраСћнік дзяржаСћнай канциляриі), гетьман (Каман-дуючи Сћзброенимі сіламі), падскарбі (кіраСћнік фінансаСћ), старости и інш. Назв дзяржаСћних чиноСћ таксамо билі польскія. У звичайни годину рада Складанний з вузкага кола людзей плиг вялікім князю. Альо асноСћния впорався вирашаліся поСћним Збора гаспадарскай раді. Такія сходи називаліся сеймамі пани-раді. p> Асаблівую ролю Сћ сістеме дзяржаСћнага кіравання меСћ вального сейму. На яго пасядженнях удзельнічалі Сћсе сябри раді, важнейшия чини центральнага и мясцовага кіравання, прадстаСћнікі каталіцкага и пра-васлаСћнага духавенства, а таксамо па два депутати пекло шляхти з кожнага Павєтьє. Сейм абмяркоСћваСћ галоСћния питанні Сћнутранай палітикі, заканадаСћчия акти, устанаСћліваСћ падаткі, вирашаСћ судовия праворуч, вибіраСћ вялікага князя и зацвярджаСћ кандидатаСћ на важнейшия дзяржаСћния Пасадена. Так палітични режим Вялікага княства ЛітоСћскага Сћсе болипой примаСћ абриси парламенцкай манархіі. Привілеі 1413, 1432 рр.. ставілі пеСћния межи для велікакняжацкай залагодить Сћ дачиненні да асобі, маемасці и дзяржаСћних павіннасцей;
Вялікія Князі літоСћскія, вибрания на польскі прастол, стараліся Сћлагоджваць феадалаСћ княства, каб мець магчимасць В«сядзець адразу на двох креслахВ» и тримаць абедзве дзяржави «ў САЮЗ и любові В». Привілеем 1447 Казімір дараваСћ феадалам різни категорий усьо рацію и вольнасці, якімі Сћ КаралеСћстве Польскім валодалі адпаведния саслоСћі. Дзякуючи гетим поступок вялікі князь страціСћ Уладу над значнай часткай насельніцтва, якаючи трапіла пад Уладу землеСћладальнікаСћ. Сяляне, аддадзения приватним уласнікам, визваляліся пекло дзяржаСћних павіннасцей. Вялікі князь страціСћ криніцу папаСћнення скарбниці и биСћ пастаСћлени Сћ материяльную залежнасць пекло землеСћладальнікаСћ-феадалаСћ, та якіх вимушани биСћ звяртацца, калі зусім спустошвалася скарбниця. Феадали ж атрималі магчимасць дабівацца пекло князя Сћсе нових правоСћ, вольнасцей и привілеяСћ.
Привілей 1492 устанавіСћ, што толькі рашенні гаспадара з пани-рада маюць сілу законом, Які биСћ абавязковим и для самогу вялікага князя. ЄП не меСћ права іх мяняць без Згоден з Рада. Привілей 1506 пайшоСћ яшче далей: ен увеСћ категаричнае правіла - усьо Закон і распарадженні агульнага характар ​​павінни видавацца князем толькі са Згоди пани-раді. У Статуце 1529 гаварим аб неабходнасці видаваць привілеі виключна на вальним сеймі. Так развіцце канституцияналізму, пачатак якому биСћ пакладзени Сћ XV ст., плиг-мала Сћсе больш акресления абриси.
У дзяржаве, прасякнутай принципамі федералізму, натуральна, перавагу павінна було атримаць мясцовае кіраванне як па ліку Сћста-ноСћ, так и па виканаСћчих функция. Арганізация мясцова...
