цікавасць да міфалогіі вельмі виразна прасочваецца Сћ псіхааналітичнай теориі, зусім НЕ з'яСћляецца випадковим. Несвядомия псіхалагічния імпульси, якія яшче НЕ атрималі вербальнае афармленне, з'яСћляецца важливим грунтоСћним часткай працесу міфатворчасці. У гета кропци вивучення міфа датичицца з галоСћнай темай псіхааналітичнага даследаванні псіхікі Чалавек. Па словах П.Ріньора, сімволіка несвядомага НЕ з'яСћляецца лінгвістичнай Сћ стружи Сенсит и характаризуецца працесамі зрушення и згушчення. Таму структурна-маСћленчай падиход да спазнання міфа травні патребу Сћ дадатку парадигмай глибіней псіхалогіі. p align="justify"> Пачатак псіхалагічним асенсавання міфа було закладзена самім заснавальнікам псіхааналізу Сћ яго Праця "Тлумаченне сноСћ" (1900 р.), дзе ен аналізуе міф пра цара Едип, апісани Сћ аднайменнай трагедиі Сафокла. Як вядома, Фрейд лічиСћ сексуальнае цяга хлопчика да маці (дачкі да бацькі) i пажаданне смерці Бацька супрацьлеглага підлозі базавим феноменам у развіцці псіхікі Чалавек. Ужо тут прасочваюцца асноСћния Риси псіхааналітичнай канцепциі міфа. Так, Фрейд праводзіць паралель паміж зместам міфалагічних сюжетаСћ и сноСћ сучасности неСћротикаСћ. Адзначим таксамо яго агульнавядомае припадабненне дзікуна, дзіцяці и неСћротика Сћ плані Прилад и функциянавання псіхічнага апарата. Аднако, Жорсткий редукция міфалагічнага материялу Сћ инцестуозного цягніка було недастаткова пераканаСћча. p align="justify"> У 1909 Годзе виходзіць у світло кніга аСћтаритетнага Сћдзельніка псіхааналітичнага руху К.Абрахама: В«сноСћ и міфВ», дзе падвяргаецца далейшаму асенсавання глибінную сувязь паміж ціма двума феноменамі чалавечай псіхікі. Абрахам адзначиСћ, што, у адрозненне міфа аб Едип, дзе Сенсит травні літаральни висловився, інших міфаСћ патрабуюць сімвалічнага трактоСћка. Існуюць характерния для Сћсіх людзей типу псіхічнай дзейнасці, якія маюць праява Сћ В«типовихВ» снах. Аналіз апошніх дае магчимасць непасреднага пераходу да теориям жаданняСћ, пакладзених у Аснова некатора міфаСћ. Прудкості гаворка ідзе не Пра актиСћних Жаданом, а пра больш раннія пераживанні дзяцінства, існаванне якіх ми Сћ звичайним таборі НЕ Сћсведамляем. Абрахам падкреслівае значенне сексуальнай сімволікі Сћ міфах и релігійних культах чалавецтва. Ен таксамо праводзіць аналогію паміж сном и такімі з'явамі псіхапаталогіі як тризненне и галюцинациі псіхічнахворих, адзначае присутнай критим и іншим феномену сімволікі [16, c.237]. p align="justify"> СПРОБА даказаць псіхалагічную падабенства сноСћ и міфаСћ Абрахам робіць на Сћзори міфа аб Праметей. Ен адрознівае відавочния и Сћтоения сенсавия моманти сни, пераносіць яго и на паняцце міфа. Як там так и тут працягваецца дзейнасць дзіцячага СћяСћлення и фантазіі и зноСћ з'яСћляюцца яе аб'екти. Абра хам званий міф уриСћкам перажитага духоСћнага дзяцінства народаСћ, якое СћтримоСћвае Сћ сабе Сћ завелюмаванай формі дзіцячия Жаданом народаСћ. Працес "грамадскага видушвання" приводзіць да таго, што на...
