авання Чалавек неабходна признаваць іх існаванне и вивучаць іх. Кіруючую ролю Сћ гетим даследаванні могуць мець традицийния паданні аб замагільним жицці. p align="justify"> У наш годину смерць здаецца чимсьці Брудно. Узрост гігіени и медикалізації ізалюе смерць у лякарні. p align="justify"> Адсюль - невитлумачальни страх, што есць страх смерці, Які травні на Чалавек Сћсе жицце. Адсюль - соібленість пекло існавання таго, што за грамадскімі нормамі НЕ існуе - смерці - и поСћнай негатовасці да яе приходу. Адсюль - адзінота Чалавек Сћ жицці, як водгук яе адзіноти Сћ момант смерці. Адсюль, нарешце, страта Сенсит жицця и Сћздиму самогу жицця над яго Сенсит. Усе - пекло страху смерці. p align="justify"> Нельга беспакарана викресліваць тое, чим канчаецца працес жицця и пачинаецца яго спасціження. Нельга ператвариць адзіна непаСћторная жицце Сћ кашмар чакання чагосьці невиказна жудаснага, або беспаспяховую СПРОБА адисці пекло таго, пекло чаго НЕ пойдзеш, узмацніСћши жах адзіноти: "На працягу Сћсяго таго нялегкай жицця, праз гади, яшче НЕ наступілі, з глибіні будучага ляцеСћ мені на сустречу змрочни Дух і раСћняСћ Сћсе на сваім шляху ... "(А. Каню).
Знакам смерці адзначана Сћсе жицце Чалавек. Як гета ні дзіСћна, знакі смерці - знак жицця. p align="justify"> На травню мнение, каб адштурхнуць пекло сябе гети жах смерці, Чалавек павінен Сћспримаць яе НЕ як поСћнае знішченне асобі, а як пераход пекло адной жицця да іншай. Чалавек павінен вярнуцца Сћ мінулае, у тієї перияд, Які Арьес назваСћ "смерць приручаная", таму што менавіта смерць НЕ павінна палохаць Чалавек. Треба вериць таксамо Сћ пераСћвасаблення души. І менавіта за гетимі вераваннямі, Які вобразе жицця Чалавек веСћ, у таке живела ці іншая істота яе душа пераСћвасобіцца. Калі яна паводзіла сябе як свіння, то и таборі Сћ іншим жицці свінней. Чалавек павінен паводзіць сябе так, каб застацца Чалавек. Треба імкнуцца да лепшага. Магчима, ми змаглі б знішчиць такім чинам некрофільність и жорсткасць сучаснай культури. br/>
Спіс літаратури
Арьес Ф. Чалавек Перад тварі смерці. - М., 1992.
Байран Дж. Т. Мн.: У 3Т. - М., 1954.
Грос Б. Ленін и Дінкальи - вобразе сучаснай смерці// Грос Б. РЋтопія и абмен. - М., 1993.
Гроф С., Хемефакс Дж. Чалавек Перад Личом смерці. - М., 1996.
Гуревіч А.Я. Категориі сяреднявечнай культури. - М., 1984.
Гуревіч П.С. Філасофская антрапалогія. - М., 1997.
ДуброСћскі Д.І. Сенсом смерці и годнасць асобі// ж. Філасофскія навукі. - № 5, 1990.
ЕСћрапейскія Пает Адрадження. - М., 1974.
КаліноСћскі П. Пераход; апошняя хвароба, смерць и п...
