ерияй. Ірана-турецкія Вайни вяліся з пераменним Поспеха и завяршилася мірним дагаворам 1639, якаючи падзяліла спречную територию на сфери Сћпливу: Усходняя Грузія и Усходняя Арменія, Азербайджан и Дагестан апинуліся пад уладай іранскіх шахаСћ; заходная Грузія и заходная Арменія, Абхазія и зямлі адигаСћ Сћ Причарнамор ' е и Прикубання адишлі да асманскіх султанаСћ. Аднако ні адна з бакоСћ НЕ була задаволена дасягнутимі винікамі. p align="justify"> На мяжи XVIII ст. пачинаецца нова фаза Сћ міждзяржаСћним канфлікце за ПаСћночни КаСћказ. Яна азначаецца уключеннем у барацьбу трецяй дзяржави - пятроСћскай Расіі, а таксамо значним узмацненнем актиСћнасці заходнееСћрапейскіх краін - Англіі, Франциі, АСћстриі, Швециі, Прусіі. p align="justify"> плиг реалізациі сваіх задум на ПаСћночним КаСћказе Петро I и яго пераемнікі сутикнуліся са значнимі цяжкасцямі. Так іх Перш за Сћсе треба аднесці Складання еСћрапейскую сітуацию, якаючи НЕ дазваляла Пецярбургу канцентраваць Сћсю Сћвагу на ажиццяСћленні метаСћ Сћсходняй палітикі. Не менше важливим билі значная аддаленасць гета териториі пекло асноСћних еканамічних и палітичних центраСћ краіни и адсутнасць развітой сістеми камунікаций, якія злучалі КаСћказ з центральнимі раенамі Расіі. Таму мясцовая руская адміністрация випрабавала пастаянния цяжкасці з пунктом гледжання як людскіх ресурсаСћ, так и материяльнага забеспячення ваенних гарнізонаСћ и расійскіх саюзнікаСћ з асяроддзя Горскага насельніцтва. У падобних умів яна аддавала перавагу викаристоСћваць дипламатичния перамови, а не ваенную сілу, тактику В«ласканияВ» каСћказскіх кіраСћнікоСћ и старшиня, чим терор и репресіі, чим вигадна адрознівалася пекло шахскай, султанської або ханскі намеснікаСћ, якія привиклі дзейнічаць метадамі застрашвання и гвалту. З пачатку 60-х гадоСћ XVIII ст. палітика царської Сћрада становіцца больш актиСћнай, наступальнай, у їй усьо ширей пачинаюць викаристоСћвацца примусовия заходи, што асабліва виразна виявілася Сћ канфлікце з кабардинских князеСћ праз Маздоку и перасяленне приняСћши хрисціянства асецін и інгушоСћ на раСћнінния зямлі. Аднако у целим курс расейскай залагодить адрозніваСћся большай гнуткасцю, імкненнем НЕ даходзіць да адкритага канфлікту. Калі яни сиходзілі пекло палітичних метадаСћ рашення каСћказскай праблєми, іх становішча Сћ регіене прикметна Сћскладнялася. p align="justify"> Адметнай рисай дзеянняСћ іранскіх и асманскіх кіраСћнікоСћ у регіене було настойлівае Жаданом викаристаць релігійния сімпатиі мясцовага насельніцтва Сћ палітичних метах. Так, Порта и кримскі хан, дамагаючися Сћзмацнення свойого Сћпливу, спрабавалі прицягнуць на свій бік мусульман-сунітаСћ, прапаноСћвалі ім палю АПЕК и адначасова агнем и м'ячем садзілі мусульманства сярод ЧАРКЕСКІХ пляменаСћ. Такі ж тактикі Сћ дачиненні да горцаСћ-шиітаСћ притримліваСћся шахскай двір. Аднако яго старанні, гетак жа як и дзеянні яго праціСћнікаСћ-сунітаСћ, що не мелі вялікага Поспеха. Шчира гвалтоСћнай и експансіянісцкай палітици, якаючи п...
