гармоніі са светам природи. Льно-етичная афарбаванасць слова-вобразе шлях виразна акресленая и ў творчасці МАКСІМА Танка: Мета жицця Паета - не просто гарманічнае існаванне ў Свецє, а садзейнічанне ўсталяванню справядлівасці, шчасця на зямлі. Адсюль яшче адно тлумаченне слова-вобразе шлях - пошук справядлівасці, праўди: Колькі годині шукаў я / Сцяжини-дарогі / Да бунтарних напеваў / Вясна-перамогі [4, с. 20]; Колькі було різни / За мій вік дарадцаў./Як рабіць што треба, / 3 якім знацца Богам / І ў каго да праўди / Тре шукаць дарогу [29, с.23]; Калісьці, / Легка-думному заглибіўшися / У лабіринце сваіх / Пошукаў Праўди, / Узяць забиўся Нітку Ариядни [29, с.87]; А ў нас - толькі адна / Самагонка - валюта, / Ад якой, ачмуреўши, адрозніць НЕ можам: / Дзе дарога да праўди, / А дзе - бездарожжа [29, с. 194]; Ти [Купала] вічна будзеш сярод нас, / I непаўторнай твае імя / Легендай таборі у вяках, / Паходняй, што сваім Прамень / Паможа ў будучиню шлях / Прабіць Наступний пакаленням [30, с.423].
СЛОВА поиск, шукаць, прабіць, ужития разам з лексемамі семантичнага поля" Шлях, надаюць аўтарскаму слову-вобразе актиўни, динамічни пачатак: вибар шляху и адказнасць за гети вибар ляжиць на Чалавек. Пра тое, што вибар Будз Складання, а поиск - нялегкім, сведчаць лексеми лабіринт, бездарожжа, якія ўваходзяць у семантичнае поле слова-вобразе са значеннем альтернатива шляху. Аўтарскі динамізм у яго трактоўци супрацьстаіць традицийнай Народнай пазіциі пасіўнасці ў адносінах да жицця, бо яно, згодна з народнимі ўяўленнямі, прадвизначанае Богам, лісам и амаль НЕ залежиць пекло самогу Чалавек. гета разиходжанне ў нациянальнай семантици и аўтарскай тлумачицца суб ектиўна - актиўнай жиццевай пазіцияй Паета и аб ектиўна - зменай грамадскага ладу. У тієї жа годину Максіму Танку, безумоўна, билі вядомия Народния ўяўленні пра визначанасць жиццевага шляху, што адлюстравана ва ўживанні лексеми дарога Цалко у речишчи гета традицийнай семантикі: Не знаю, хто - ЦІ чорт, ЦІ Бог? / Судзіў мені на раду / І вибраў з безлічи дарога / Адну, якой іду [3, 18].
Актиўная жиццевая пазіция МАКСІМА Танка акресліваецца и ў індивідуальна-аўтарскай Фразема шчасце пераходзячи Живе, звязанай са словами-вобразе шлях праз лексему пераходзячи, ужитую ў значенні Які пастаянна знаходзіцца на шляху: Можа биў б асцярожни, / Дзвери ў хату зачиняў, / Засланіўся б агарожай, / СІЛ сваіх НЕ марнаваў, / І ўсе злибеди, напасці / Абиходзіў б я століття - / Каб НЕ знаў, што наша шчасце / Пераходзячи Живе [20, с.22].
Фразеалагізм актуалізуе адно са значенняў слова-вобразе шлях - тое, што дае магчимасць знайсці шчасце, частку. У гетим самим значенні функциянуе лексема дарога ў Наступний Радка: дарога була маей песняй любімай, / Надзеяй на неспадзяванае шчасце [20, с.507]; Даўно - яшче ў Юнацтва - / Дамовіліся з частка / Сустрецца на дарозе, / Што пралягае ў полі [5; 4, 646].
Пает «падключае» да семантикі слова-вобразе перифрази, якія абазначаюць моманти нарадження и смерці: нараджацца - приходзіць на світ, Нова пакаленне - тия, што прийдуць, мертвия - тия, што адишлі: Па-рознаму людзі приходзяць на світ [14, с.356]; Сучаснасць!./Хто яе можа Знац Лепша, / Як ми?/Тия, што адишлі, - / Памиляліся, / Тия, што прийдуць, - / Ужо НЕ застануць яе [20, с.28].
Перифрази закончиць свій шлях, адисці ў апошнюю дарогу (памерці) даюць негатиўную ЦІ станоўчую аценку жиццю Чалавек...
