кладнае викананне правілаСћ (што правіли гульні забараняюць, што патрабуюць, што можна рабіць);
паказ гульнявих дзеянняСћ, у працесе якога вихавальнік вучиць дзяцей правільна виконваць дзеянні, паказваць, што інакш гульня НЕ будз мець виніку (наприклад, гульня НЕ травні Сенсит, калі насуперак правілам дзеці падглядваюць, калі треба закриць вочи) ;
визначенне роли вихавальніка Сћ гульні, яго Сћзел у якасці Сћдзельніка гульні, балельшчика;
падвядзенне винікаСћ гульні - гета адказни момант кіраСћніцтва гульнемо, бо па виніках, якіх дзеці дасягнулі Сћ гульні, можна меркаваць пра яе ефектиСћнасць, пра тое ці будз цікавая гетая гульня Сћ самастойнай гульнявой дзейнасці дзяцей.
аналіз праведзенай гульні скіравани на вияСћленне приемаСћ яе падрихтоСћкі и правядзення: якія приеми гульні аказаліся Найбільший ефектиСћнимі Сћ дасягненні пастаСћленай мети, што перашкодзіла ажиццяСћленню пастаСћленай мети и чаму. Гета дапаможа Сћдасканаліць як падрихтоСћку да гульні, так и сам працес яе правядзення, дасць магчимасць пазбегнуць памилак у будучи. Акрам таго аналіз гульні дазваляе виявіць індивідуальния асаблівасці паводзінаСћ, характар ​​дзяцей, а, значиць, правільна арганізаваць індивідуальную роботу з ІМІ
плиг арганізациі дидактичних гульняСћ у старейшай групе важлива Сћлічваць большия магчимасці дзяцей Сћ параСћнанні з дзецьмі малодшага Сћзросту. У гетим Сћзроставим периядзе дзецям уласціва цікаСћнасць, назіральнасць, цікавасць да Сћсяго новаго, незвичайнага: дзецям хочацца самім адгадаць загадку, знайсці правільнае рашенне завдань, виказаць уласнае меркаванне. З паширеннем аб йому ведаСћ адбиваюцца змена и Сћ характар ​​разумовай дзейнасці. Па гета причине важлива плиг вибари гульні значную Сћвагу Сћдзяляць Ступені цяжкасці правілаСћ гульні и дзеянняСћ у яе працесе. Апошнія павінни Биць такімі, каб праз іх ажиццяСћленне дзеці вияСћлялі разумовия и валявия намаганні.
Значнае месца Сћ дидактичних гульнемо займаюць мативи спаборніцтваСћ: дашкольнікі маюць магчимасць дзейнічаць самастойна як у вибари гульні, так и Сћ ТВОРЧА вирашенні яе завдань.
Роля вихавальеіка таксамо мяняецца. Альо Надав и тут педагог дакладна, емацийна знаеміць дзяцей з яе зместам, правіламі и дзеяннямі, правярае, як удзельнікі гульні іх зразумелі, даросли гуляє разам з дзецьмі, каб замацаваць веди, уменні и навикі. Потим ен прапаноСћвае дзецям пагуляць самастойна и спачатку сочиць за дзеяннямі СћдзельнікаСћ гульні, виступає Сћ якасці арбітра Сћ спречних сітуациях. Аднако НЕ Сћсе гульні патрабуюць такогого актиСћнага Сћдзелу вихавальніка. Няредка яго Сћдзел абмяжоСћваецца тлумаченнем правілаСћ Перад яе пачаткам. Найперш гета датичиць настольна-друкаваних гульняСћ [22, с.181]. p align="justify"> Такім чинам, кіраСћніцтва дидактичнимі гульнямі Сћ старейшим дашкольним у...
