нскага народаСћ. З'явілася поСћная лаянкі, абразії и палітичних пагроз у адрас Зізанія брашура на польскай мове езуіта ЖаброСћскага В«ВисеСћкі Стафана Зізанія, еретика з царкви рускай виклятагаВ». А Сћ хуткім годині з санкциі Караль пагрози гетага езуіта билі приведзени Сћ дзеянне, у виніку чаго Зізанію, ратуючися пекло езуіцкай розправи, прийшлося, В«аж через комин витіснувшіся В», уцякаць з ВільніВ« в одному Кожушко В».
Нови, другі етап у развіцці палемічнай публіцистикі пачаСћся, калі Сћ Бресце Восени 1596 р. була абвешчана царкоСћная унія. Так гетага літаратурная палеміка праваслаСћних була накіравана на развенчванне и дискредитацию самої ідеі царкоСћнай уніі, вось чаму яна насіла некалькі адцягнени, пераважна багаслоСћскі характар. Цяпер жа, калі езуітам з дапамогай каралеСћскай залагодить Сћдалося ажиццявіць палю ідею, арганізацийна аформіць релігійна-палітични розкол праваслаСћнага лагера и ствариць у Речи Паспалітай уніяцкую царкву, багаслоСћска-дагматичная праблематика Сћ антиуніяцкай публіцистици адишла на задні план, уступіСћши месца вань палітичним и агульнакультурним. Антиуніяцкая публіцистика пасли 1596 набила больш вострое характар. Яе стваральнікі, жадаючи растлумачиць грамадскай думці краіни причини, якія примусілі іх пратеставаць и змагацца, актиСћна распаСћсюджвалі палі розчини сярод народних нас, нягледзячи на репресіі и Жорсткий атаку варожага лагера.
Бресцкая унія Надала літаратурнаму руху широкі розмах, яна виклікала да жицця мноства як друкаваних, так и рукапісних палемічних трактатаСћ, пропаведзей, пасланняСћ, памфлетаСћ, адкритих лістоСћ з абодвух супрацьлеглих лагераСћ, стала Сћ центри Сћвагі тагачаснай грамадскай думкі.
Варта таксамо зазначиць, што Бресцкая царкоСћная унія 1596 незалежна пекло Волі и памкненняСћ яе ініциятараСћ сприяла десакралізациі (зняццю покриваючи таямнічасці, містикі) існаваСћших стагоддзямі асвячоних догматаСћ афіцийнай канфесіі І, што Самана важнае, садзейнічала духоСћнай кансалідациі білоруського народу Перад тварі польска-каталіцкай експансіі, рашучаму адстойванню ім нациянальних традиций, нациянальнай культури, садзейнічала активізациі літаратурнага жицця на білоруських землях, з'яСћленню нових імен білоруських літаратараСћ, большасць з якіх актиСћна виступалі супраць палітикі акаталічвання и апалячвання праваслаСћнага насельніцтва з боці дзяржаСћних лідераСћ Речи Паспалітай и Ватикана. p> Неабходна мець на Сћвазе и тое, пгго, апрача заходняй, польска-каталіцкай експансіі, існавала Сћ тій годину и ваенная пагроза беларускім землям з Усходу, пра што сведчаць частио війни паміж МаскоСћскай дзяржавай и Вялікім княствам ЛітоСћскім, а затим Реччу Паспалітай. Нельга НЕ адзначиць таксамо, што Сћ пеСћнай заходи негатиСћньі СћплиСћ на нациянальнае жицце Беларусі крейди тади и духоСћна-релііійная експансія з Усходу, у приватнасці дзейнасць Вишейш маскоСћскіх іерархаСћ, якія імкнуліся праводзіць русіфікатарскую палітику шляхам виданні и распаСћсюджвання на білоруських и Сћкраінскіх землях царкоСћнай літаратури, адпраСћлення царкоСћних абрадаСћ, набаженства Сћ праваслаСћних храмах виключна на царкоСћнаславянскай мове. (Зазначим, што ва уніяцкіх церквах набаженства адбивалася на тагачаснай білоруський мове.) Усе гета садзейнічала правядзенню кіраСћнікамі МаскоСћскай дзяржави імперскай палітикі Сћ адносінах да свойого заходняга суседі.
Такім чинам, територия Беларусі некалькі стагоддзяСћ знаходзілася паміж двох агнеСћ. Усе гета НЕ маглів НЕ Сћпливаць на тагачаснае грамадскае и нациянальна-культурнае жицце Беларусі. Здаровия сіли білоруського народу, у дерло Чарга інтелігенциі, рабілі Сћсе магчимае, каб у такіх непамерна цяжкіх и Складання умів адстаяць и захаваць нациянальния и духоСћния здабиткі роднага краю, яго мову, Народния традициі, звичаі, культурну літературна спадщина.
Стійка и паСћсюдная апазіция праваслаСћнага насельніцтва рашенням уніяцка-каталіцкага Бресцкага памеснага сабора примусіла яго натхніцеляСћ даваць тлумаченне причин приняцця царкоСћнай уніі. Уніяти Сћ метах апраСћдання свойого краху и релігійна-палітичнай дискредитациі праваслаСћнага сабора, Які адбиСћся таксамо Сћ Бресце Восени 1596 и НЕ приняСћ унію, неСћзабаве видалі Сћ Вільні без Вказівки прозвішча аСћтара кнігу Іпація Пацея В«Справедливе описом вчинку і Справитися синодовое і оборона Згоди і єдности зроблене, яка ся стала на синоде Берестейському в року 1596 В». Мяркуючи па загалоСћку, кніга гета була адказам на видадзеную праваслаСћнимі Сћ Кракаве Сћ 1597 на польскай мове пратакольную справаздачу аб чатирохдзеннай рабоце антиуніяцкага сабора. Кніга Пацея була розкуплена и знішчана праваслаСћнимі. p> Адначасова з Іпаціем Пацеем Скарга Сћ метах юридичнага абгрунтавання царкоСћнай уніі видаСћ на польскай мове кнігі В«Бресцкі сінодВ» (Вільня, 1596) и В«Абарона Бресцкага сінода В»(КракаСћ, 1597), якія Пацей адразу ж пераклаСћ на білоруську мову и видаСћ у Вільні Сћ 1597 пад агульним загалоСћкам В«Опис і оборона собору руськ...
