икамі з'яСћляліся міравия пасреднікі, якія призначаліся губернатарам з мясцових дваран. АсноСћним абавязкам міравих пасреднікаСћ було садзейнічанне Складання СћстаСћних грамат - нарматиСћних актаСћ, дзе визначаліся пазямельния адносіни сялян и памешчикаСћ. На складання и падпісанне СћстаСћних грамат адводзілася два гади.
Пазямельнае Сћладкаванне сялян Беларусі, як ужо було сказана, ажиццяСћлялася на Аснова двох мясцових палаженняСћ. У МагілеСћскай и Віцебскай губерній, дзе захавать абшчиннае землекаристанне, устанаСћліваліся вишейшия (пекло 4 да'5, 5 Дзеса.) i ніжейшия (пекло 1 да 2 Дзеса.) памери сялянскіх надзелаСћ. Калі да реформи Сћ каристанні селяніна зямлі було больш за Вишейш норму, то памешчик меСћ права адрезаць лішак у палю карисць. У Гродзенскай, Віленскай и Мінскай губерній існавала падворнае землекаристанне. p> Свій Польни надзел зямлі сяляне павінни билі викупіць ва Сћласнасць. Правіли викупної аперациі билі аднолькавия па Сћсей Расіі.
Викупна сума визначалася праз шасціпрацентную капіталізацию гадавога аброку. Наприклад, калі аброк з сялянскага надзелу складаСћ 6 рублеСћ у рік, то агульная сума, якую селяніну треба було заплаціць, Складанний 100 рублеСћ (6 р.. - 6%, 100 р. - 100%). Астатнюю частко памешчикі атримлівалі пекло дзяржави Сћ вБіг'ляДзе'кяштоСћних папер, якія можна було прадаваць ці закладваць. У виніку такий аперациі сяляне станавіліся даСћжнікамі дзяржави. На працягу 49 гадоСћ требдбило вярнуць до ^ Сћгд виглядзе викупних плацяжоу, куди Сћключаліся яшче и п'раценти за пазикСћ. За гети годину сялянам даводзілася виплаціць так 300% пазичанай ім суми.
Такім чинам, агульная сума, якую сяляне вимушани билі заплаціць за атримания надзели, значний перавишала риначни кошт гета зямлі (на Беларусі - у 3-4 рази). Атримлівалася, што сяляне НЕ толькі викуплялі зямля, альо 1 кампенсавалі памешчикам страту іх уласнасці Сћ асобі селяніна. Праводзячи викупну аперацию, скарбниця вирашила и праблему спагнання дареформенних даСћгоСћ з памешчикаСћ. На Беларусі, паводле даних за 1859 р., 59,8% пригонних сялян (увогуле па Расіі - 65%) билі закладзени іх уладальнікамі Сћ різни кредитних установах. Гети доСћг утримліваСћся з викупної пазикі памешчикам, што визваліла іх пекло даСћгоСћ и виратавала пекло фінансавага банкруцтва.
умів реформи НЕ маглі задаволіць сялян. Аб'яСћленне маніфеста 1 палаженняСћ виклікала масави Сћздим сялянскіх виступленняСћ ва Сћсей Расіі. У 1861 р. з Беларусі зарегістравани 379 сялянскіх хваляванняСћ (у 9 разоСћ больш, чим у 1860 р.), 125 з іх билі падаСћлени плиг дапамозе войскаСћ и паліциі. У 1862 барацьба сялян разгарнулася з Нова сілай (152 виступленні). Сяляне супраціСћляліся висяленню іх на пустечи и забалочания Сћчасткі, патрабавалі зменшиць павіннасці, вярнуць випаси, сенажаці.
Сялянскі рух 1861 - 1862 рр.. НЕ здолеСћ перамагчи, усьо виступленні сялян билі Жорсткий падаСћлени. Аднако ва Сћмовах паСћстання 1863 -1864 рр.. царскі Сћрад биСћ вимушани правесці шераг мераприемстваСћ, якія Сћнеслі істотния змена Сћ "Палаженні" пекло 19 лютаго 1861 Указ пекло 1 сакавіка 1863 уводзіСћ абавязкови викуп сялянскіх надзелаСћ у Віленскай, Гродзенскай, Ковенскай, Мінскай губерній и Сћ інфлянцкіх Павєтьє Віцебскай губерні, скасоСћвалася часоваабавязанае становішча сялян, яни станавіліся Сћласнікамі, викупния плацяжи зніжаліся на 20%. 2 Лістапада 1863 гети Сћказ распаСћсюджани на Сћсю Віцебскую и МагілеСћскую губерні. На Беларусі билі створани павятовия паверачния камісіі для праверкі и випраСћлення СћстаСћних грамат. Абеззямеленим у 1846 - 1856 рр.. сялянам видаваСћся 3-дзесяцінни сямейни надзел. У поСћним аб'еме вярталася зямля, адабраная Сћ іх з 1857 ПаСћстанне 1863 - 1864 рр.. паСћпливала и на становішча дзяржаСћних сялян на Беларусі. У адпаведнасці з законами 1867 яни пераводзіліся з аброку на викуп и станавіліся Сћласнікамі сваіх надзелаСћ.
Зробления Сћрадам уступкі, безумоСћна, палепшилі становішча сялян заходніх губерняСћ у параСћнанні з іншимі регіенамі Расіі и стварилі больш сприяльния Сћмови для развіцця капіталізму Сћ Літве и на Беларусі. Увогуле, реформа 1861 дала значний штуршок развіццю буржуазних адносін у Расіі. За некалькі дзесяцігоддзяСћ тут адбиліся такія пераСћтваренні, на якія Сћ некатора краінах Захадите патребни билі целия стагоддзі. Разам з критим реформа несла Сћ сабе шмат супяречнасцей. У Расіі захавать мноства феадальних перажиткаСћ, што стала адметнай рисай и асноСћнай асаблівасцю расійскага капіталізму.
Спіс літаратури
1. 150 питанняСћ и адказаСћ з гісториі Беларусі/Уклад. З. Санько, І. Саверчанка - Вільня: "Наша будучиня", 2002;
2. АрлоСћ У., Сагановіч Г. Дзесяць вякоСћ білоруський гісториі. - Вільня: "Наша будучиня", 1999;
3. Запавет МураСћева, графа Віленскага. Записка про некоторих' вопросах' з влаштування Північно-западнаго краю// Нови Година № 11 (16), 2003;
...
