кого народу, яго мови, побуті, фальклору. Cіламі мясцових, а таксамо рускіх i польскіх даследчикаСћ працягваецца развщце навуковага беларусазнауства. Беларуская навука була прадстаулена іменамі I. Насовіча, М. ДоСћнар-Запольскага, М. НікіфароСћскага, А. СемянтоСћскага, А. Сапунова i інш. p align="justify"> Даследаванні па білоруський етнаграфіі i фальклору, мове i літаратури, вуснай творчасці, еканоміци, гісториі мелі важнае значенне для развіцця білоруський культури Сћ XX ст. Яни викікалі Сћ культурним Свеце цікавасць да білоруського народу i яго духоСћнага багацця, садзейнічалі фарміраванню нациянальнай самасвядомасці. p align="justify"> Характернай прикметай пачатку XX ст. у навуци Беларусі стала стваренне культурна-асветніцкіх навукових устаноу, різни таваристваСћ. Мясцовая демакратичная інтелігенция часта виступала ініциятарам адкрицця грамадскіх бібліятек. Усяго на Беларусі Сћ 1914 Мелася 851 бібліятека, а шкірно фонд складаСћ 423 тис. прим. Ствараліся таксамо розния навуковия i культурна-асветніцкія таваристви. Усяго на Беларусі Сћ 1900-1914 рр.. дзейнічала 54 таваристви.
Найбільший вядомим було В«Мінскае тавариства аматараСћ пригожих мастацтваСћВ», якое існавала з 1898 па 1906 Налічвала 650 членаСћ (на 1906 р.) i крейди літаратурную, дра-матургічную, Музична i Мастацкая секциі.
Пачинаюць утварацца таксамо розния гурткі i таваристви, Мета дзейнасці якіх було вивученне гісториі, мови, еканамічних умоСћ, культури i етнаграфіі Беларусі.кім чинам, культурна-асветніцкая i навуковая дзейнасць навукоСћцаСћ, різни таваристваСћ, гурткоСћ садзейнічала агульнаму развіццю культури Беларусі, альо стан асвета i навукі Беларусі інший палового XIX - пачатку XX ст., нягледзячи на пеСћния змена, амаль Цалко залежиСћ пекло афіцийнай ідеалогіі таго годині.
Развіцце беларусазнаСћства, літаратури, видавецкай дзейнасці. Асаблівасці культурнага развіцця Беларусі адбиліся на стані білоруський літаратури. АжиСћленне, якое пача Сћ білоруський лігаратури Сћ 40-50-я гади, дасягнула палею кульмінациі Сћ пачатку 60-х гадоСћ, напяредадні паСћ-стання 1863-1864 рр.. Найбільший распаСћсюджаним лігаратурним жанрами стала публіцистика рознай ідейнай накіраванасці, праз якую вияСћлялася зацікаСћленасць шляхти, рускаго Сћраду, чиноСћнікаСћ. p align="justify"> Наприклад, подивившись прадстаСћнікоСћ ревалюцийнай демакратиі викладаліся на старонках Першай білоруський Нелегально газети В«Мужицкая праСћдаВ», якую видавалі К. КаліноСћскі, Ф. Ражанскі, В. УрублеСћскі.
К. КаліноСћскі вядоми НЕ толькі як ревалюциянер-інтернацияналіст, палимяни прихільнік деревалюцийнага САЮЗ Сћcix народаСћ у барацьбе з самадзяржауем, альо i як видатни знаСћца білоруський Народнай мови. Широкий i з вялікім майстерствам ен каристаСћся нею Сћ палею публіцистици, садзейічаСћ яе літаратурнаму развіццю. КаліноСћскі зpaбiСћ вялікі СћплиСћ на Сћсю Наступний білоруську літаратуру i культуру, садзе...
