. вандраванні па пустині, а таксамо аб заключенні з ІМІ праз Маісея запавету на гари Сінай. Трецяя кніга '' Левіт "травні амаль виключна заканадаСћчи характар, и таму Сћ їй апавяданне аб падзеях гісториі яСћрейскага народу перариваецца. Тут змешчани правіли ахвярапринашенняСћ и циримоній призначення свяшченнікаСћ, прадпісанні аб ритуальнай чисціні, богаслужебни каляндар. У чацвертай кнізе "Лічби" зноСћ распавядаецпа аб вандроСћніцтве Сћ пустині. Перад критим, як адисці пекло Сіная, яСћреі робяць перапіс народу (адсюль назва кнігі) i приносяць багатия ахвяри Богу. Тут гаворицца пра СПРОБА яСћреяСћ заваяваць територию Палесціни, якую, згодна з Бібліяй, Бог абяцаСћ нашчадкам АСћраама. П'ята кніга "Другазаконне" з'яСћляецца кодексам грамадзянскіх и релігійних прадпісанняСћ, дадзених Богам. АсноСћную частко яе зместу займаюць прамова Маісея, у якіх ен нагадвае яСћреям аб вихадзе з егіпецкага рабства, Сінайскім Запавеце, пачатку заваеСћ Зямлі Абяцанай. Тут распавядаецца аб смерці и пахаванні Маісея, и таму поза даследчикі лічаць, што НЕ Сћсе Пяцікніжжа було створана самім Маісеем, бо Чалавек НЕ можа апісапь палю смерць и пахаванне. Шераг палаженняСћ "Другазаконня" паСћтараюць Сінайскі Запавет, адсюль назва гета кнігі.
2. Гістаричния кнігі: кніга Ісуса Навіна, кніга СудзяСћ, 4 кнігі ЦарстваСћ, 2 кнігі Параліпаменон (у перакладзе са старажитнаяСћрейскага - "летапіс"), кнігі Ездри и Нееміі (+ 1-3 Макавейскія). Треба адзначиць, што аСћтари гетих кніг НЕ з'яСћляюцца гісторикамі Надав у тагачасним, а, критим больш, у сучасности Сенсом слова. АсноСћни змест гістаричних кніг - апісанне Сћзаемаадносін яСћреяСћ з іх Богам, вернасці і (асабліва) нявернасці Запавету. АСћтараСћ цікавіпь НЕ столькі падзеі, колькі Сћрокі, якія з іх винікаюць. Аднако павучальни характар гетих кніг НЕ пазбаСћляе іх гістаричнай каштоСћнасці. Тут распавядаецпа аб канчатковай заваеве яСћреямі териториі Палесціни и Сћзнікненні дзяржави, адступленні яСћреяСћ пекло запавету з Яхве, винікам чаго з'явілася падпарадкаванне іншим народам.
3. Прароцкія кнігі. Яни падзяляюцца на дзве часткі: Чатир кнігі так званих "вялікіх прарокаСћ ": Ісаіі, Ереміі, Езекііля, Данііла и дванаццапь кніг" малих прарокаСћ ". Пад прарокамі Сћ Біблі разумеюцца людзі, якія мелі вопит непасреднага пазнання Бога, и паслани ім, каб абвяшчаць людзям Ягоную волю, нагадвапь ім аб Ягоних патрабаваннях и вяртаць іх на шлях Ягонай любві. У Бібліі Сћзгадваецца шмат прарокаСћ, першим и самим вялікім сярод іх лічицца Маісей. Больш за Сћсе звестак да нас дайшло менавіта аб тих шаснаццаці прароках, кнігі якіх увайшлі Сћ Біблію. Яни дзейнічалі з VШ па П стст. да н.е. и аказалі надзвичай вялікі уплиСћ на релігійнае развіцце яСћреяСћ.
4. Пісанні. Яни складаюпца з самих різни па зместу и жанру кніг. Сюди Сћваходзяць: Псалтир - зборнік псалмоСћ, аСћтарам большасці з якіх лічицца цар Давід, Пісня ПесняСћ - зборнік ератичнай лірикі, дзе Сћ алегаричнай формі распавяд...
