аецца аб любві паміж Богам и людзьмі, кнігі Єва, ПритчаСћ Саламонавих, Еклезіаста, Ісуса сина Сірахава и Прамудрасці Саламона, у якіх разважаецпа аб лісі Чалавек и яго Сћзаемаадносінах з Богам. (ЕСТЕР, Юдзіф, Плач Іераміі). p> Хрисціяне, якія лічаць сябе духоСћнимі нашчадкамі іудзеяСћ, разглядаюць Стари Запавет як падрихтоСћку да новаго, а Нови - як ключ да розумінню Старога. Альо, безумоСћна, галоСћнае значенне для іх травні Нови Запавет.
Ен биСћ напісани Сћ І ст. н.е. на старажитнагречаскай мове Сћ різни месцев Римскай імпериі: Анціохіі, Афінах, Риме, востраве Патмас и інш. Треба адзначиць, што хаця хрисціянства Сћзнікла на териториі Палесціни, альо Нови Запавет биСћ напісани па-за яе межамі. Мова новаго Запавету - не літаратурная, а гутарковая (так кликані "койне").
Нови Запавет, складаецца з 27 кніг, якія признаюцца кананічнимі пераважнай большасцю хрисціян и наогул НЕ признаюцца іудзеямі. У ім Чатир часткі:
1. Чатир евангелля: паводле Мацьвея, паводле Марка, паводле Лукі и паводле Яна. Само слова "евангелле" Сћ перакладзе са старажитнагречаскай мови азначае "радасная ВЕСТКОМ". Па зместу кожнае з іх з'яСћляецца апавяданнем аб жицці и дзеяннях Ісуса Христя, альо іх сутнасць - у перадачи радаснай весткі аб критим, што прийшоСћ Син Божи, узяСћ на Сябе грахі, узишоСћ за іх на криж и тою самим виратаваСћ людзей. Такім чинам, евангелісти перадавалі добру звістку аб критим, што Сћсе людзі з'яСћляюцца виратаванимі. 3 чатирох аСћтараСћ евангелляСћ Мацьвей и Ян з'яСћляюцца апосталамі, а Лука и Марк - вучнямі апосталаСћ. Вки дерло евангелля: паводле Мацьвея, Марка и Лукі називаюцца сінаптичнимі, пекло старажитнагречаскага "sinopsis" - "слупок". Калі іх тексти размясціць у виглядзе чатирох паралельних слупкоСћ, то відавочна супадзенне іх асноСћних фрагментаСћ апісання жицця Христя, хаця есць разиходжанні. Наприклад, у евангеллі паводле Мацьвея радавод Ісуса Христя налічвае пекло цара Давіда 42 пакаленні, а Сћ евангеллі паводле Лукі - 56. Есць и іншия разиходжанні. Тлумачицца гета критим, што евангеллі пісаліся Сћ РІЗНИТЬСЯ годину и Сћ різни месцев, далекіх адно ад аднога (евангелле паводле Мацьвея - паміж 40-мі и 50-мі рр.. у Іерусаліме, паводле Лукі - у Риме да 70 р., паводле Марка - у Анціохіі Сћ канц 60-х рр.., паводле Яна - у Ефесі Сћ 90-я рр..). I кожнае з іх перадае радасную звістку па-свойму, плиг захаванні агульнай Аснова.
2. Дзеянні апосталаСћ. Гета Частка була напісана Сћ канц 60-х рр.. у Риме. АСћтарам з'яСћляецца Лука, и па свайму зместу яна працягвае трецяе евангелле. Тут распавядаецца аб дерло гадах існавання хрисціянскай царкви (та 63 р.), а таксамо аб дзейнасці апосталаСћ Пятра І, асабліва, ПаСћла.
3. Пасланні апосталаСћ. Напісани яни Сћ самих різни месцев Римскай імпериі и адрасавани хрисціянскім суполкам. Усяго Сћ Новим Запавеце знаходзіцца 21 апостальскае пасланне. Вучония падзяляюць іх на дзве часткі: сем пасланняСћ, якія припісваюцца апосталам Якаву...
