Вялікага княства, альо Сћ тієї сітуациі вялікакняскі Сћрад не міг ісці на ваенни канфлікт з Польшчай. p align="justify"> Територия Княства звузілася Сћ асноСћним да літоСћскіх и білоруських земляСћ. Причим на значнай частци апошніх гаспадарила маскоСћскае війська. I гаспадарила грунтоСћна. У 1566-1569 рр.. дзеля Сћмацавання на заваяванай териториі билі пабудавания Сћ наваколлі Полацка Кре-пасці ТуроСћля, Суша, Сокал, Сітна, Чирвоная, Казьяни, Ула, Усвят. У такім становішчи для вялікакняскага Сћраду шлях биСћ адзіни - за стіл перамовінаСћ з Польшчай. Супольни сойм зноСћ распачаСћ працю взяти, и 1 ліпеня 1569 биу падпісани акт Люблінскай уніі. В«3 гетага годині абедзве дзяржави СћяСћляюць сабою непадзельнае ціла, а таксамо адну агульную Реч Паспалітую, у якой абодва гаспадари и абодва народи з'ядналіся Сћ адзін народ и адзіную дзяржавуВ», - абвяшчаСћ акт. p align="justify"> Наколькі шчильна зліліся дзве часткі толькі Сћтворанай дзяржави?
умів Сћніі делегати Вялікага княства ЛітоСћскага зводзілі да Наступний патрабаванняСћ:
) саюзния дзяржави будуць мець аднаго гаспадара, абранага на агульним сеймі з роСћнай колькасцю прадстаСћнікоСћ пекло княства и Карон;
) вибрані такім чинам кароль будз каранавацца спачатку Сћ Кракаве, а затим у Вільні, пацвярджаючи рацію и привілеі кожнага народу асобна;
) агульни сейм будз збірацца пачаргова: адзін раз на териториі Літви, а другі - на териториі Польшчи;
) княства и Карона будуць мець палі асобния органи дзяржаСћнай залагодить и кіравання: сейми, сенати, "уряди", дзяржаСћния пячаткі;
) дзяржави будуць захоСћваць палю теритарияльную целаснасць и недатикальнасць;
) дазваляецца неабмежаванае пасяленне жихароСћ дзяржави як у Польшчи, так и Сћ Вялікім княстве ЛітоСћскім, альо Пасадена Сћ кожнай дзяржаве будуць займацца толькі "тубильцамі". (2; с.173-174)
Делегати з Польшчи виставілі зусім іншия Сћмови: "Польскае каралеСћства и Вялікае княства Літоускае, згодна з ранейшай інкарпарацияй апошняга, складаюць з абодвух вишейназваних народаСћ адно непадзельнае ціла, адну супольнасць, адзін народ, так што з гетага годині Сћ гета адзінай супольнасці з двох народаСћ и амаль у адзінага, аднароднага, непазнавальнага и непадзельнага ціла будз давеку, адна Головата (Не асобния гаспадари), адзіни кароль польскі, Які Сћ адпаведнасці з даСћнімі звичаямі и привілеямі, супольнимі галасамі палякаСћ и ліцвінаСћ будз вибірацца Сћ Польшчи, а не Сћ іншим месцев ... Што датичицца да Вибраний, узвядзення яго на прастол Вялікага княства ЛітоСћскага, то яно павінна спиніцца так, каб адгетуль ужо не було ніякага сліду падабенства ... "(Щоденник Люблінського сейму 1569 р. СПб., 1869. С. 69 - 70) .
Такім чинам, польська праграма уніі прадугледжвала інкарпарацию Вялікага княства ЛітоСћскага Сћ Польшчу.
