о ж менавіта яни драматургічна звязваюць асобния часткі репертуару батлейкі Сћ адзінае целае. Па сутнасці, ролю своеасаблівага буфера паміж В«Царом ІрадамВ» и камедийнай часткай вистави виконвала сцена В«Ірадзіяда, Стари Ригор и ШчогальВ» у адним з вариянтаСћ віцебскай батлейкі, запісанай у канц XIX ст. Адразу ж пасли таго, як Сатана цягне труп Ірада Сћ пекла, на сцене з'яСћляецца Ірадзіяда. Причим у адпаведнай ремарци тлумачицца, што Жонка цара Ірада виходзіць на ецену, В«ніби вярнуСћшися з пахавання чоловікаВ». p align="justify"> У невялікай, Народнай пекло пачатку да канца сцене В«Ірадзіяда, Стари Ригор и ШчогальВ» надзвичай поСћна и дакладна виявіСћся адзін з характерних для Народнай драматургіі приемаСћ сатиричнай характаристикі. Сутнасць яго заключаецца Сћ критим, што Сћсе вки персанажи недвухсенсоСћна виказваюць адносіни народу да пеСћнай з'яв. Асуджаюцца и висмейваюцца Сћсе без виключення героі сцени. Наприклад, першия ж СЛОВО Шчогаля, якія ен адрасуе Ірадзіядзе, закранаюць рикашетам и старога Ригора. Бо В«Соромно" не наогул В«красуні вазіццаВ» з кім-небудзь, а менавіта В«з старим етакімВ». Са з'яСћленнем Шчогаля Сћзнікае канфліктная сітуация, якаючи вирашаецца критим, што яго праганяюць са сцени. У батлейкавим репертуари есць и такія сцени, дзе сатиричная характаристика Франта енаходзіць даленшае развіцце и Сћдакладненне. Пераважна гета парния сцени, вядомия Сћ некатора вариянтах батлейкі з Міншчини. p align="justify"> Дастаткова пераканаСћча гета адбілася на драматургічнай інтерпретациі вобразе Франта, асабліва калі Сћлічиць, што и Шчогаль и Елегант - толькі яго разнавіднасці. У шкірним з іх знаходзіць Мастацкай адлюстраванне адна и тая ж Сацияльна з'ява, таму Сћсе разам яни з'яСћляюцца своеасаблівим збірні вобразе, у якім сатирична викриваецца, висмейваецца пеСћни Сацияльна тип. I калі ісці пекло жицця, сувязь з якім у батлейкавай камедиі праявілася надзвичай виразна, то іх треба разглядаць хутчей за Сћсе як вобразе-сіноніми. p align="justify"> Шчогаль, Франт, Елегант - вобразни радий, Які НЕ толькі знайшоСћ непасредни вихад у прафесійную драматургію, альо и атримаСћ там далейшае развіцце. Асабліва виразна сляди батлейкавих герояСћ праявіліся Сћ такіх вобразе, як Пранцішак з В«Моднага шляхцюкаВ» К. Каганця и Адольф БикоСћскі з Купалавай В«ПаСћлінкіВ». p align="justify"> У драматургіі батлейкі знаходзіць адлюстраванне НЕ толькі щабель грамадскай значнасці тієї ці іншай сацияльнай з'яву, альо и яе распаСћсюджанасць у жицці. Гета адбіваецца на колькасці вариянтаСћ тієї або іншай сцени. p align="justify"> Асабліва часта Сћ батлейкавих текстах сустракаюцца сцени з доктарам-шарлатанів. Усе яни у вядомай Ступені з'яСћляюцца дапаСћненнем да широкавядомай сцени В«Мацей и доктарВ», у якой знайшлі Ярка Сћвасабленне характерния Риси білоруський Народнай Мастацкай традициі. Дзякуючи непаСћторнаму нациянальнаму калариту, дакладнасці и дасціпнасці вобразнай характаристикі яна па праву зайняла Сћ народним ба...
