ля и яго святкавання ў різни регіенах Беларусі.
Аўтари даследвання каристаліся як ўласна сабранай інфармацияй, так и працамі такіх вядомих етнографаў як. Раманаў Є.Р. и Сержпутоўскі А.К. , Што робіць винікі даследвання яшче больш каринснимі. Специяльна вилучанага раздзелу для апісання шлюбнага касцюму няма, альо звесткі аб знешнім виглядзе жаніха и нявести сустракаюцца паводле апавядання аб тих ЦІ інших етапах вяселля.
Згодна з гетимі звесткамі, ў к. XIX ст. адбиваецца змена традиций паступовай падрихтоўкі шлюбнага касцюму на імклівае яго стваренне. Назіраецца змена поглядаў на заможнасць жаніха и нявести: каб даказаць свій паспяхови стан, ўжо жаніх мусіць за тидзень да вяселля везці будучи Жонка ў горад и набиваць їй там святочнае адзенне. Нявеста ж аценьваеецца з кропкі гледзання грашовасці Пасадена, а не яго таварнасці, м. зн. Колькасці сукна, Кашул або рушнікоў у пасагу [9].
Етнаграфічни агляди «Вяселле Мядзельшчини» змяшчае ў сябе звесткі пра вяселле на Мядзельшчине ў Першай треці XX ст. Даследчикі пільную ўвагу надаюць адзенню Малад, павер ях и традициях, якія сувязани з критим ЦІ іншим яго елементам. Падкресліваецца вельмі ўрачистае стаўленне інфарматараў да вянка маладой, колеру яе адзення и яго сімволіке. Падкресліваецца, што традицийна больш старажитним Колер смутку на ўсходнеславянскіх землях з яўляецца білі, а не Чорней, таму и ритуальни плач нявести сувязан з яе сімвалічнай смерцю ў будинку бацькоў и нарадженнем ў сям и чоловіка.
Адлюставани цікавия позіркі на вясельнае ўбранства настаўніц-камуністак, якія па ідеалагічних причинак НЕ насілі таго ЦІ іншага елементу адзення. Лічилася, што Такі шлюб будз кароткатермінови и нетривали [10].
1. Шлюбнае адзенне на Беларусі ў IX - XIII стст.
Евалюция як шлюбнага, так и інших абрадних касцюмаў на териториі Беларусі Цесна сувзаяна з развіццем традицийнага народнаго адзення. ПАКРА и Стила шлюбнага ўбранства нагадваў ПКРО и Стила адзення традицийнага, адрозніваючися пекло яго толькі каляровай гаммай, малюнки и месцев размяшчення арнамент. Улічваючи традицийнасць и нязменнасць сімволікі арнамент, можна меркаваць асноўния ўзори арнамент, вядомия нам па криніцах XIX - XX, ўжо існавалі ў X ст [1, с.250].
Галоўнай сімволікай арнамент шлюбнага касцюма (асабліва жаночага) була ўрадлівасць, абарона пекло злих сілаў и звяртанне за дапамогай да сілаў світлих. Месцев размяшчення арнаментальнаг ДЕКОРИ билі вобласці живата и грудзі, каўнера и рукавоў. Гета можна растлумачиць ТВМ, што каўнері рукави з яўляліся сімвалічнай мяжой паміж прикритим адзеннем, «абароненим» Тулава члавека и навакольним асяроддзем, дзікай и небяспечнай Природай.
Вобласці живата и Грудзь билі месцев зарадження новаго жицця, таму и патрабавалі дадатковай сімвалічнай «ахів» арнамент [1, c.252].
Дзякуючи археалагічним криніцам, сення можна сказаць, што витокі білоруського народнаго касцюму, як простагландинів, так и абраднага, ідуць яшче з часоў Кіеўскай Русі. Умераю кантинентальни клімат, працяглая зіма и негарачае літа вимагалі закритага, цеплага адзення. Тканіни вираблялі з лену (Радзіх пянькі) i воўни, упригожвалі набіўним узорам або ткалі з нітак різни колераў.
1.1 Жаночае шлюбно касцюм
Яно...
