і, як и ранєй, фальварачна-паншчинная гаспадарка НЕ атримала широкага развіцця. Причини: аддаленнасць регіена пекло центра дзяржави; частио ваенния канфлікти; нізкая шчильнасць насельніцтва. p> В іншої палового XVIII ст. ліквідуюцца винікі разарення и Сћ сялянскіх гаспадарках. Ураджаі билі ніжей, чим на панскім полі, альо ужо складалі сам 3 - 3,5. Сяляне асвойвалі пустуючия земли, а таксамо расчишчалі пекло лісі Нови полишаючи. Сяредні зямельни надзел приватнаСћласних сялян в іншої палового XVIII ст. у целим па Беларусі склаСћ 0,63 валокі (больш чим 13,4 га) на адну гаспадарку. Ен більше, чим у перияд войнаСћ и разбуренняСћ, альо яшче НЕ дасягнуСћ узроСћню даваеннага годині. На Сћсходзе Беларусі сяредні зямельни надзел биСћ некалькі большим, чим у заходніх и центральних регіенах. Плиг аброчнай сістеме гаспадарання, якаючи пераважала на Сћсходзе, у сяляніна була магчимасць апрацоСћваць велику дзялянку зямлі.
значний павялічилася Сћ інший палового XVIII ст. и колькасць цяглавай живели Сћ сялянскіх гаспадарках. ГаспадароСћ, што НЕ мелі коней амаль не було. Па аднаму Каню було Сћ 3,9% гаспадарак, па 2 у 27,3%, па 3 у 25,9%, па 4 у 13%, а па 5 и болів у 29,9% гаспадарак МагілеСћскай еканоміі. Сяредняя па Беларусі норма рабочай живели на сялянскі двір склалось 1,6 - 1,7 запрежкі (адна запрежка - 2 вали ці адзін кінь), што перавишала Сћзровень даваеннага годині.
В
Сялянскія павіннасці
Сялянскія павіннасці заставаліся тимі ж, альо змяніліся іх памери. Узрасла паншчина, на трець І Великому павялічиСћся грашови аброк у чиншавих сялян. У целим сялянскія павіннасці Сћ гети годину павялічиліся Сћ сяреднім Сћ 1,5 рази Сћ параСћнанні з папяреднім периядам.
Паглибленне еканамічнай диференцияциі, викаристанне Сћ некатора памешчицкіх маентках разам з паншчинай и наемнай ПРАЦІ, зарадженне вотчиннай прамисловасці, зростання сельскай гаспадаркі сведчилі аб критим, што пача разлаженне феадальна-пригонніцкай гаспадаркі. У інший палового XVIII ст. була адноСћлена вирашальная Сћ тій годину галіна еканомікі Беларусі - сільська гаспадарка: на захадзе и Сћ центри-так 60-х рр.., На Сћсходзе - Так 70-х рр.. <В
Гарад
Так канца XVIII ст. була адноСћлена большасць гарадскіх паселішчаСћ. На Беларусі налічваСћся 41 горад и каля 397 мястечак з агульнай колькасцю жихароСћ каля 370 тис., што Складанний каля 11% усяго насельніцтва. Аднако агульная колькасць гарадоСћ да канца XVIII ст. НЕ дасягнула СћзроСћню Першай палового XVII ст.
ГалоСћную ролю адигриваць вялікія Гарад на галоСћних гандлевих шляхах - Віцебск, Гродна, МагілеСћ, Мінск. p> Рамеснае насельніцтва Сћ вялікіх Гарад Складанний 30 - 40%, у малих - 10 - 25% пекло агульнай колькасці жихароСћ. Акрам рамяства важливим заняткам жихароСћ гарадоСћ заставали сільська гаспадарка, а таксамо розния промисли - рибний лоСћля, сплаСћ лісі и інш.
Сама вялікая рамесная група - апрацоСћшчикі металаСћ. У сяреднім 20 - 30% пекло агульнай колькасці рамеснага насельніцтва гарадоСћ. Гета: кавалі, слюсарів, Залата и сребних спраСћ Майстрів, ювеліри, меднікі, бляхар и майстр зброевай впоратися. p> Інша - рамеснікі па скураним виробок. У Мінску іх каля 22% пекло усіх рамеснікаСћ. p> Трецяя-майстр па виробок адзення: краСћци, ткачі, прадзільшчици, суконшчици, шапачнікі, футравікі и інш. Іх було значний Менш. p> Чацвертая - рамеснікі будаСћнічих специяльнасцяСћ - цесляри, столяри, цагельнікі, Муляр, пячнікі, Шкляр. Значная Частка гарадскіх рамеснікаСћ Займаюсь виробок прадуктаСћ харчавання. Па буйних Гарад налічвалася 45-60 рамесних прафесій. p> Пануючае становішча Сћ Гарад заставали за цехавим рамяством, альо колькасць цехаСћ змяншалася да канца XVIII ст. Адначасова РАСЛІТ колькасць рамеснікаСћ па-за межамі цеха. Яни пачалі викаристоСћваць найманих работнікаСћ. Таке становішча павялічвала канкуренцию и садзейнічала разбуренню сяредневяковай арганізациі витворчасці.
У XVIII ст. на Беларусі з'явілася мануфактурна витворчасць, заснаваная на раздзяленні Праця і ручної техніци. Для іх характерна викаристоСћванне прасцейших Машинние и значнії ринкавия сувязі. p> Першия прадприемстви адчинялі буйния феадали, якія мелі магчимасці для арганізациі мануфактур у сваіх маентках и танную робочу сілу - пригонних сялян (вотчинния мануфактури). p> Акрам магнатаСћ, актиСћни Сћдзел у развіцці мануфактурнай витворчасці примаСћ кароль РП СтаніслаСћ АСћгуст. Па яго загидила галоСћни СћпраСћляючи еканоміямі, якія належалі Караль Сћ Беларусі и Літве Антоній Тизенгауза у 60 - 70-я рр.. XVIII ст. ствариСћ больш за 20 буйньх прамислових прадприемстваСћ у каралеСћскіх еканоміях, у критим ліку больш за 15 мануфактур - у Гродно, у Бресцкай еканоміі - металургічни завод у Рудні и суконну фабрику Сћ Бресце. У канц XVIII ст. на Беларусі дзейнічала вище названих 50 прадприемстваСћ мануфактурнага типу. <В
Гандаль
Аживіліся гандлевия апераци...
