stify"> Чайок з Кан-Брана;
Чуў на поўначи дальняй,
Над айсбергамі акіяна,
У гуканепранікальних
Сценах Аана.
Няўжо кати думаюць, можна
Назаўседи
Заглушиць пераможни
Голас Свабода?
Барабан б е -
якаючи недаречнасць!
Барабан б е,
А серца чалавечае
Біць перастае! [14, с.411].
Перастала біцца на Зямля яшче адно серца, альо разносіцца аглушальни барабанах бій. Ди ніколі яму НЕ заглушиць голасо Свабода, як НЕ заглушиў ен ціхі перастук серца. Апошнія два радкі верша, узмоцнения клічнікам, - и шкадаванне, и біль, альо адначасова и зварот да людскога Сумленний, I заклік да Помста.
У Аснова ритмічнага малюнки верша «Барабан б е» ляжиць амфібрахій. Альо ен настолькі дефармавани інтанацияй, што яго можна заўважиць Хіба што паставіўши побачим некалькі радкоў: «Я чуў яго днем ??Прапливаючи Міма Гарана.» Шкірні Радока твора ў виніку такий дефармациі набиў непаўторни ритмічни малюнак. Вось якаючи сапраўдная схема Трох радкоў верша, якія толькі што цитаваліся:
/ - /
/ -
/ - / -
Ад запаволенага, «флегмантичнага амфібрахія не застали, як відаць, и сліду. Ритмом стаў нейкі нервово, напружани. Разам з алітерацияй (Арана, грім, Кан-Брана.) Ен як Нельга Лепша адпавядае тривожнай АтмАсфери верша, сам стварае гетую АтмАсфера. Ритмічіная непаўтарнасць кожнага Радка верша дапамагае інтанацийна падкресліць, вилучиць Найбільший важкія вобразния думкі твора. Радкі то пашираюцца да дзевяці складоў, то звужаюцца да чатирох. Причим іх заканченне виразна фіксуе рифма, якая па сваім месцев ў вершить падчас набивае даволі Складанний виглядають (авсавс - у пачатку другог страфіда). Годинах Радока травні ўсяго адно слова. Таке слова падкресліваецца адначасова інтанацияй, ритмом, рифмай, - падкресліваецца, значиць, критим самим и пеўная думка. Вось гета падкресленне, праўда, ужо ў іншим вершить - »Грузінскі пейзаж:
Я не павериў б нат
У реальнасць пейзажу,
Дзе ўсе зіхацела и співала,
Хаця за яго и ручаўся сам Важа
Пшавела [18, с.134].
Чи не толькі прозвішча, альо імя видатнага грузінскага Паета, стаўши на пярасяченні сілавих ліній метра, інтанаций, рифми, вилучилася сярод інших слоў, розкрила прихавания асациятиўния сувязі (Беларускі Пает апявае малюнкі пейзажу, якія таксамо апяваў грузінскі Пает Важа.).
Таке вилученне ў вершить аднаго слова, якое па палею сенсава-вобразнай напоўненасці варта целага Радка, сустракалася, як ми бачим, у традицийних вершить Паета («Ніж). Сустіракаецца яно и цяпер. Па ўсей верагоднасці, такія пазаметричния вилученні асобних радкоў, расхістваючи архітектанічную схему метра, и дапамаглі винікненню своеасаблівага вольнаго верша МАКСІМА Танка. Аднако и сам вольні верш пачаў пераживаць пеўную звалюцию. Па-Першай, у ім, як и ва ўсей лірици Паета, рифми Сталі губляць палю глибіню, прикметнасць. Па-другое, інтанация надзвичай дефар-...
