а билі обрані Флариян Карказевіч, Алаіз Буйніцкі, Томаш Мірскі, Адам Куроўскі, Канстанцін Валасоўскі.
Камандуючим паўстанцамі биў призначани Валянцін Брахоцкі, Які меў сувязь з Віленскім центральним паўстанцкім камітетам. Яго намеснікам стаў Алаіз Буйніцкі, камандзірам артилериі - Міхаіл Храпавіцкі. Камендантам мястечка Глибокае биў призначани Ігнацій Корсак. Вялікую падтримку паўстанцам аказалі 18 юнкераў з Дзінабургскага ваеннага вучилішча, вихадци з мясцовай шляхти, якія прибилі ў Глибокае 18 красавіка и адразу заняліся навучаннем паўстанцаў правілам каристання зброяй, виробок порах з салетри. Паводле рашення камітета ўладальнікі маёнткаў накіроўвалі пекло шкірних 7 душ аднаго падданага, забяспечиўши яго зброяй, адзеннем и правіянтам. Камітет приняў зварот да памешчикаў и насельніцтва Павєтьє.
Так, у звароце да яўреяў мястечка Глибокае пекло 23 красавіка 1831 камітет заклікаў «до з'єднання всіма силами і способами, до множення збройної сили для згаданої справи з тим, щоб і ізраїльський народ, будучи сповнений тими ж почуттями, з нетерпінням очікує хвилини відозви себе до загальної допомоги та принесению пожертвувань, які в настояшие обставинах суть необхідні ». Далею у звароце гавари, што Самі яни (яўреі) НЕ змогуць накіраваць са свойого асяродку воінаў-добраахвотнікаў, и належиць ім принесці ў метах ахвяравання гріш, сукно, порах, свінец. Паўстанцкі камітет звярнуўся таксамо да сялян и інших саслоўяў.
Була видадзена інструкция для вайскоўцаў, паводле якой патрабавалася захоўваць СПАК и агульни парадак. Шкірні ўдзельнік паўстання павінен биў Даць присягу «присвятити життя і саме, виконувати беззаперечно постановлення конфедерації і її веління і для загального блага, усуваючи власну любов, відрікаючись від усіх особистих образ з тим, що не буде бажати ніяких почестей і відмінностей, крім тільки тих, до якому загальна згода або повеління встановленого уряду закликати буде, а інакше надходячи визнає себе вартим покарання справедливого суду Божого і вільного народу, наражаючи себе загального нехтування ».
Паводле прадпісання Урадавага камітета пекло 14 красавіка 1831 шкірних памешчик павінен биў на другі дзень з'явіцца ў Лужкі са зброяй, привесці з сабой 6 ревізскіх душ и аднаго чалавека ва ўзросце пекло 18 да 40 гадоў. Названия вишей прадпісанні, звароти Урадавага камітета, акт канфедерациі билі разаслани па ўсім Дзісенскім павеце. За невикананне іх камітет пагражаў пакаран аж да смяротнай кари. Па распарадженні Брахоцкага ў Лужках билі ўстаноўлени дзве шибеніци.
Вялікую дапамогу камітету аказаў Глибоцькому кармеліцкі кляштар. Са сваіх маёнткаў ен паставіў 300 сялян, у распарадженне камітета билі визначани ксяндзи- кармеліти Рамуальд Глімскі, Ігнат Руткоўскі, Патриций Корсак и інш. У ліку ўдзельнікаў паўстання билі ксьондз Празароцкага кляштара францисканцаў, уніяцкі святар Глибоцкай царкви Скабалановіч. Духавенства було варожа налаштована да палітикі царизму. У Беразвецкім и Лужкоўскім вучилішчах, у школах каристаліся польскай МОВА, справаводства таксамо вялося на польскай мове.
Сабраная паўстанцамі «Збройний Сіла» була асвячона ксяндзом-піярам Адам Татур у Лужкоўскім касцёле, тут було праведзена набаженства. Камітетам биў распрацавани план дзеянняў па захопе центра Павєтьє - Дзісни. Було вирашана напасці на Дзісну 8 травня з трох бакоў (пекло Даражковіч, пекло Нікалаева и з правого боці ракі Дзісни). Війська паўстанцаў було раздзелена на вки часткі. Атрад Храпавіцкага вирашиў визначицца, и яго коннікі вирваліся ўперад, но билі адразу адбіти. Яни пацярпелі вялікія страти. 25 чалавек трапілі ў Палон, астатнія ратаваліся ўцёкамі, пераплиўши раку на конях.
Убачиўши галоўную сілу паўстанцаў, рускія салдати, чиноўнікі пачалі ўцякаць цераза заходная Дзвіну. У Горадзе некалькі дзесяткаў іх билі захоплени ў Палон. Паўстанци захапілі павятовае ўпраўленне, вайсковую касу на 1807 рублёў. У Дзісне яни пратрималіся толькі вки дні. Рускае війська пад камандаваннем палкоўніка Макарава адбіла горад. На падаўленне паўстання билі накіравани буйния сіли. Корпус Талстога заняў Друю, Дрису и Полацк. 3 Дзінабурга рушилі воіни палкоўніка Капеля. 3 Віцебска билі накіравани сіли генерала Каблукова. 3 Відзаў у Нови Пагост перамяшчалася війська Кахоўскага.
травні 1831 з Глибокага билі вибіти паўстанци пад камандаваннем Радзішеўскага, якія прибилі сюди з Вілейкі.
Кола акруження звужалася. Та гетага годині ў Лужках и Глибокім було каля 10000 паўстанцаў. Було принята рашенне раздзяліцца. Частко паўстанцаў пад кіраўніцтвам Ігната Адахоўскага 18 травня накіравалася на ўсход для арганізациі баявих дзеянняў каля Лепеля. Ім удалося захапіць Лепель, но Хутка каля в. Камінь яни билі розгромлені військам генерала Каблукова. Адахоўскі пасли двухдзёйних абарончих баёў биў узяти ...
